Το καλέμι, τεύχος 14

______14

Όχι στο σχολείο της διχοτόμησης, ναι στο σχολείο της συμφιλίωσης

«Ενωμένη Κύπρος»
Πλατφόρμα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων Εκπαιδευτικών

25.10.10

Ενημερωτικό Δελτίο

Φίλοι και φίλες της Πλατφόρμας
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι δραστηριότητες του επαναπροσεγγιστικού κινήματος ξανάρχισαν μετά το Καλοκαίρι με μια μαζική πορεία και συγκέντρωση την 1η Σεπτεμβρίου, την μέρα της ειρήνης.
Η πλατφόρμα των εκπαιδευτικών «Ενωμένη Κύπρος» συμμετείχε βέβαια στη συγκεκριμένη δράση.
Τώρα όμως θέλουμε να λανσάρουμε τις δραστηριότητες της Πλατφόρμας για την περίοδο που ακολουθεί στον τομέα της Παιδείας και του Πολιτισμού.
Με μια λιτή συγκέντρωση στην αίθουσα Ειρήνης τέρμα Λήδρας, το Σάββατο 30 Οκτωβρίου από τις 6.30 μ.μ. μέχρι τις 8.00 μ.μ., θέλουμε να θυμίσουμε στους ξεχασιάρηδες ότι η υπόθεση της Παιδείας είναι πολυπολιτισμική και οπωσδήποτε για τη χώρα μας δικοινοτική.
Η συνάντηση γίνεται με αφορμή τη μέρα του εκπαιδευτικού που πέρασε (5 Οκτωβρίου) που τυγχάνει να είναι τα έκτα γενέθλια της Πλατφόρμας η οποία επιμένει να μάχεται να ανατρέψει τη διχοτομική δυναμική που ακολούθησε και ακολουθεί τα δημοψηφίσματα
του 2004.
Στην εκδήλωση θα υπάρξουν ολιγόλεπτοι χαιρετισμοί, λίγα τραγούδια και ανακοίνωση των επόμενων δράσεων της Πλατφόρμας και πηγαδάκια με λίγο κρασί.

Οι επόμενες δράσεις μας στεγάζονται εφέτος ( ο δικός μας στόχος της χρονιάς ) κάτω από το γενικό τίτλο « Όχι στο σχολείο της διχοτόμησης, ναι στο σχολείο της επανένωσης» και περιλαμβάνουν δικοινοτικές συγκεντρώσεις, παιδαγωγικές δράσεις και άλλες δικοινοτικές δράσεις που θα προσφέρουν στήριξη στους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν μια παιδεία ειρηνικής συμβίωσης για τα παιδιά της Κύπρου.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες:

Δεν είναι πια μυστικό σε κανένα ότι οι δυνάμεις της διχοτόμησης κερδίζουν έδαφος και στις δύο κοινότητες. Πίσω από τα παχιά λόγια των αγωνιστών διαφόρων αποχρώσεων ξεπροβάλλει ο σκοτεινός πόθος των πραξικοπηματίων του 1974. Η ειλικρίνεια των πολιτικών δυνάμεων ως προς το στόχο της ομοσπονδίας είναι υπό αμφισβήτηση και οι πράξεις συχνά δεν στηρίζουν τα λόγια.

Όμως αν είναι να χάσουμε την επανένωση της χώρας μας ας μην το κάνουμε σιωπηλά. Ας προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τα δεδομένα. Ας μην αφήσουμε να μας αφήσουν στη διχοτόμηση μέσα από την αδράνεια και την απαισιοδοξία που έντεχνα καλλιεργούν και στις δύο κοινότητες.
Προωθήστε τη πρόσκληση που επισυνάπτεται, τυπώστε την και δώστε την στα σχολεία σας, καλέστε τους φίλους και φίλες σας και ειδικά τους ανθρώπους που θέλουν να δραστηριοποιηθούν μαζί μας.

Όπως λέγεται, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Παγκόσμια Ημέρα του Εκπαιδευτικού - Εκδήλωση στις 30 Οκτωβρίου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Η ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ''ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟΣ"


ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΣΕ ΔΕΞΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ


Στην αίθουσα του Δήμου Λευκωσίας - Τέρμα Οδού Λήδρας

Το Σάββατο, 30 Οκτωβρίου, 6.30 ως 8.00 το βράδυ

Ελάτε για μια φιλική συνάντηση, μ' ένα κρασί, λίγη μουσική, και με τις ιδέες σας γι' αυτό που αποτελεί το σταθερό στόχο μας:

Το σχολείο της συμφιλίωσης και όχι το σχολείο της διχοτόμησης

INVITATION


THE PLATFORM OF GREEK CYPRIOT AND TURKISH CYPRIOT
TEACHERS “UNITED CYPRUS”

INVITES YOU TO A RECEPTION FOR THE INTERNATIONAL TEACHERS’ DAY

At the Nicosia Municipality Room “IRINI”,
at the checkpoint of Ledra Street

On Saturday, 30 of October, 6.30 – 8.00 evening.
Join us for a friendly meeting with a glass of wine, some music and of course with your ideas about our main goal:
The school of reconciliation and not the school of division

Σκέψεις για το πουλί μας

Σκέψεις για το πουλί μας
(Επί την ευκαιρία των εορτασμών για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας)


Γιάννης Παπαδάκης



«Μας φάνηκε ότι το πουλί (the bird), το οποίο και οι δυο πλευρές χρησιμοποιούσαν στο έμβλημα τους, έβλεπε προς τα κάτω και φαινόταν θλιμμένο. Χρειαζόταν κάτι πιο αισιόδοξο, ιδίως σε περίοδο συνομιλιών. Γι’ αυτό πάρθηκε η απόφαση να αλλάξει. Έτσι το πουλί μας τώρα είναι χαρούμενο και βλέπει προς τα πάνω, ενώ το δικό σας παραμένει λυπημένο και βλέπει προς τα κάτω». Έτσι μεταφράζεται η απάντηση στα αγγλικά που πήρα από τουρκοκύπριο ιθύνοντα στο ερώτημα μου για την αλλαγή επί Ταλάτ του θυρεού που χρησιμοποιεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα. Θα μπορούσε επίσης να προστεθεί ότι τώρα το δικό τους φαίνεται μεγαλύτερο. Σε αυτά όμως κάλλιστα μπορεί κάποιος, πατριωτικά ορμώμενος ή μη, να αντιπαραβάλει ότι πρόκειται φυσικά για ψευδοπουλί που δεν τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης όπως το δικό μας.

Τα σύμβολα με τα οποία θα εορταστούν τα 50χρονα έχουν τη δική τους, και δη αποκαλυπτική, ιστορία. Μετά από προκήρυξη διαγωνισμού για το λογότυπο των 50χρονων, και αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία αξιολόγησης από ειδική επιτροπή, κέρδισε συγκεκριμένο λογότυπο φοιτητή ιδιωτικού πανεπιστημίου που παρουσίαζε μια γραφιστική ερμηνεία του αριθμού «50», το οποίο και κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ. Το Υπουργικό Συμβούλιο όμως αναίρεσε την όλη διαδικασία γιατί δεν το ενέκρινε: κοινώς, «εν τους άρεσε, ρε κουμπάρε». Δεν διαθέτω νομικές γνώσεις αλλά αυτό μου φαίνεται τουλάχιστον παράτυπο, αν όχι παράνομο. Με την πράξη της αυτή η Κυπριακή Δημοκρατία μας δείχνει ότι άλλο δημοκρατία και άλλο εκδημοκρατισμός. Από το 1960 ως σήμερα η απόσταση μεταξύ των δυο φαίνεται να παραμένει μεγάλη. Τελικά υιοθετήθηκε άλλο λογότυπο, άγνωστο με ποιες διαδικασίες. Το σχεδίασε το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο; Το ζήτησε επί παραγγελία ο ίδιος ο Πρόεδρος; Έτσι επιστρέψαμε πίσω στο έμβλημα με το προσφιλές μας πτηνό και τον αριθμό 50 στο φόντο. Για λόγους διαφάνειας ορθό θα ήτο να δημοσιοποιηθεί το όνομα του σχεδιαστή του νέου λογοτύπου, η διαδικασία που ακολουθήθηκε και η τυχών αμοιβή του. Είμαι βέβαιος ότι η υπόλογη κρατική υπηρεσία δεν θα προσπαθήσει να το κρατήσει μυστικό. Όσο για το απορριφθέν λογότυπο, σε συνομιλία μου με τον σχεδιαστή, μου ανάφερε ότι το ιδιωτικό πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτά τον ενημέρωσε αρχικά ότι θα κινήσει δικαστική αγωγή εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά είναι άγνωστο αν τελικά θα το πράξει.

Αγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία κίνησε πριν λίγα χρόνια και ο σχεδιαστής της σημαίας της, Ismet Guney. Λίγοι θα θυμούνται ότι ήταν Τουρκοκύπριος ο σχεδιαστής της. Μια σημαία την οποία μετά το 1974 οι Ελληνοκύπριοι υπερασπίζονται με πάθος, ενώ για χρόνια την υπέθαλπαν προτιμώντας τη σημαία της Ελλάδας. Το δε μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι η επέτειος της ανεξαρτησίας έπεφτε σε μια εντελώς άβολη ημερομηνία, γι’ αυτό μετατοπίστηκε από τις 16 Αυγούστου στην 1η Οκτωβρίου: «που να βουρούμεν τωρά μες το λάλλαρον τζαι τες άδειες…» Ως αποτέλεσμα, ακόμα κυριαρχεί σύγχυση στις διπλωματικές υπηρεσίες ξένων χωρών που άλλες στέλνουν τα συγχαρητήρια τους στη μια και άλλες στην άλλη ημερομηνία.

Η επιλογή του θυρεού με το περιστέρι πάνω στην ασπίδα ως το βασικό στοιχείο του λογοτύπου για τα 50χρονα από την παρούσα Αριστερή κυβέρνηση είναι ενδεικτική σύγχυσης και σε άλλα ιδεολογικά επίπεδα. Ιστορικά η χρήση της ασπίδας ανάγεται στα μεσαιωνικά εμβλήματα της αριστοκρατίας, των οικογενειών των ευγενών και των ιπποτών. Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη, θυρεός σημαίνει «έμβλημα αριστοκρατικής οικογένειας σε σχήμα ασπίδας». Πέραν από τις σαφείς πολεμοκεντρικές και αριστοκρατικές του υποδηλώσεις, ήταν ένα σύμβολο που μόνο οι άντρες επιτρεπόταν να φέρουν. Οι γυναίκες των οικογενειών αυτών μπορούσαν να φέρουν οικόσημο με το ίδιο περιεχόμενο που να εμπερικλείεται όμως σε σχήμα ρόμβου αντί ασπίδας, εφόσον μόνο οι άνδρες είχαν το προνόμιο του πολέμου. Λόγω των αριστοκρατικών καταβολών της ασπίδας, τα πλείστα Αριστερά καθεστώτα (π.χ. πρώην Σοβιετική Ένωση, Κίνα, παλιότερα η Βουλγαρία και η Ρουμανία κ.α.) απέφυγαν συνειδητά τη χρήση της στα δικά τους κρατικά σύμβολα.

Επειδή όμως οι προγενέστερες αναφορές στο πουλί θα μπορούσαν κακόβουλα να παρερμηνευθούν ως φαλλοκρατικές, για λόγους πολιτικής ορθότητας οφείλω να υποδείξω την κυκλοφορία στην διαδικτυακή αγορά γυναικείου εσώρουχου με το έμβλημα της Κυπριακής Δημοκρατίας εντυπωμένο μπροστά (http://www.cafepress.com.au/+cyprus+womens-thongs?page=1). Πίσω ούτως ή άλλως δεν θα χωρούσε και μπορεί να μην ήταν αρμόζον. Δεν κατέστη δυνατόν να μάθω κατά πόσον αυτό κυκλοφόρησε ειδικά επί τη ευκαιρία των 50χρονων. Κυκλοφορεί επίσης και με τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εναπόκειται φυσικά στην κρίση της κάθε ευσυνείδητης πολίτου της Δημοκρατίας κατά πόσο θα άρμοζε να φορεθεί κατά τη διάρκεια των εορτασμών, για να τονιστεί με τον τρόπο αυτό η κρατική μας οντότητα, η όποια είναι και η ασπίδα προστασίας μας.

Είναι λυπηρό ότι στην ίδια ιστοσελίδα πωλούνται και ψευδοτάνγκα με την σημαία του ψευδοκράτους δίπλα από αυτά με τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πωλούνται μάλιστα στην ίδια ακριβώς τιμή. Πρόκειται φυσικά για πρόδηλη προσπάθεια εξίσωσης των δύο: του ψευδοκράτους και της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό αποτελεί μια ακόμα λυπηρή απόδειξη της διαχρονικής ανεπάρκειας των διπλωματικών μας υπηρεσιών που επιτρέπουν στους Τούρκους κυριολεκτικά να αλωνίζουν στα διεθνή φόρα. Η ύπαρξη του συγκεκριμένου εσώρουχου και δη ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται αποτελεί έμμεση αλλά σαφή αναγνώριση, της οποίας οι διπλωματικές μας υπηρεσίες θα πρέπει άμεσα να επιληφθούν. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το θέμα είναι ασήμαντο. Απάντηση σ’ αυτό παρέχει το αρχαΐζον ρητό «ενός κακού μύρια έπονται» και η αγγλική ρήση «the devil hides in the details», για να ενθυμούμαστε και τις παραδόσεις μας.

Για αναγνώστες που δυνατόν να ενδιαφέρονται πάντως αναφέρω ενδεικτικά ότι στην ίδια ιστοσελίδα πωλούνται εσώρουχα με τη σημαία που σχεδιάστηκε για την Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία η οποία δεν προέκυψε τελικά, άλλα με την Κύπρο να περιβάλλεται από τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μπλε ή ροζ φόντο, όπως και άλλα που αναγράφουν «Team Bagdatis». Σε αυτό το σημείο οφείλω να δηλώσω δημόσια ότι δεν έχω κανένα έννομο συμφέρον από αυτή την ιστοσελίδα. Το γεγονός όμως ότι η ιστοσελίδα είναι αυστραλιανής προέλευσης δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο, σε συνάρτηση με τους διπλωμάτες που εμπλέκονται στην παρούσα διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Επί τούτου, όμως, μπορούν να ενδιατρίψουν ικανοί δημοσιογράφοι πολύ πιο ειδικοί από μένα σε αυτά τα θέματα.

Επειδή οι επέτειοι είναι κατ’ εξοχήν ημέρες ιστορικής ανασκόπησης αξίζει κλείνοντας να ανατρέξουμε στην ιστορία της επετείου. Η 1η Οκτώβριου ανακηρύχτηκε ως δημόσια αργία μόλις το 1979. Η σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας αναφέρει τα εξής: «Να τονισθεί ότι με κανένα τρόπο δεν επιτρέπεται ούτε θα γίνει ανεκτή η υπονόμευση των φορέων, συμβόλων και θεσμών της κρατικής εξουσίας, όπως εγίνετο συστηματικά στο παρελθόν, που με διάφορα προσχήματα επιχειρήθηκε μια σκόπιμη σύγχυση εννοιών – όπως κράτος/έθνος – με αποτέλεσμα την τραγική εμπειρία του προδοτικού πραξικοπήματος και την εισβολή του Αττίλα.» (26-9-1979)

Μια σύγχυση, σκόπιμη ή μη, η οποία δεν φαίνεται να έχει παρέλθει. Σήμερα γιορτάζουμε (εννοώ οι Ελληνοκύπριοι) την ανεξαρτησία της Κύπρου, ενός κράτους που κανένας δεν επιθυμούσε και άντεξε μόνο τρία χρόνια πριν καταρρεύσει λόγω αιματηρών συγκρούσεων, μιας Κύπρου της οποίας μόνο ένα μέρος ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία, εκθειάζοντας μια σημαία που τότε αποκαλείτο και ως «το πατσιαούριν» ή «το περτικοπάννιν», χρησιμοποιώντας μάλιστα τον εθνικό ύμνο ενός άλλου κράτους, της Ελλάδας. Σύμφωνα με δημοσίευμα (Αλήθεια, 4-10-2008), «Ο Ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας» γράφτηκε από τον Σόλωνα Μιχαηλίδη το 1963 και εκτελέστηκε μια μόνο φορά το 2004, ενώ φυλασσόταν ως απόρρητος στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η δε η ανεξαρτησία βιώθηκε τότε από τους Ελληνοκύπριους ως θλιβερή ήττα του αιτήματος της Ένωσης, υπέρ της οποίας ψήφισαν όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα στη Βουλή το 1967.

Μπορεί η άποψη ότι όλα αυτά προσφέρονται περισσότερο για προβληματισμό παρά για εορτασμούς να μην είναι και τόσο παράλογη όσο ακούγεται. Μήπως ο καλλιτέχνης του δρόμου έχει δίκιο τελικά γράφοντας ότι «το πουλλίν επέτασεν»; Ή σύμφωνα με την άλλη παραδοσιακή μας ρήση: «μπαϊραντάν σόνρα».












* Ο Γιάννης Παπαδάκης είναι κοινωνικός ανθρωπολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «Η Ηχώ της Νεκρής Ζώνης: Οδοιπορικό στη Διαιρεμένη Κύπρο»

Η κοινωνική ψυχολογία της ηγεσίας της ΠΟΕΔ

Πατήστε για να διαβάσετε

Έξω η Χούντα από την Κύπρο

Έξω η Χούντα από την Κύπρο

Φαίνεται ότι κάθε μερικά χρόνια η εθνικιστική δεξιά στην Κύπρο θέλει να σφυγμομετρήσει τη μνήμη της κοινής γνώμης και να βγάλει κάποια συμπεράσματα π.χ. αν οι άνθρωποι θυμούνται ακόμα το πραξικόπημα ως ένα αρνητικό γεγονός στην Κυπριακή ιστορία. Και επειδή είναι αυτοί οι οποίοι το οργάνωσαν και το διεκπεραίωσαν, η σφυγμομέτρηση περιστρέφεται και στην δική τους αυτοεικόνα, έτσι, ως ‘μεγάλοι πατριώτες’ που είναι δεν αντέχουν την πραγματική τους εικόνα, δηλαδή αυτήν του προδότη. Είναι όμως και άλλοι, αυτοί δηλαδή που ήταν γύρω από το πραξικόπημα και περίμεναν να δουν την έκβασή του για να δουν που θα έστρεφαν την υποστήριξή τους μεταπραξικοπιματικά, μιλώ δηλαδή γι΄ αυτούς που τα κανονίζουν να είναι πάντα με την εξουσία.

Είναι όμως και αυτοί οι οποίοι διαδήλωναν ενάντια στη Χούντα το 1974 η οποία οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο, χρησιμοποίησε τα εδώ Ελληνικά στρατεύματα (δηλαδή στρατεύματα του ΝΑΤΟ) και τους Ελληνοκύπριους οπαδούς της εδώ, δηλαδή την ΕΟΚΑ β και τον περίγυρό της. Αυτοί λοιπόν, οι τότε διαδηλωτές, κατηγορούν τον πρόεδρο ότι κατηγόρησε την στρατιωτική χούντα της Ελλάδας ως δύναμη εισβολής, κάτι το οποίο γνωρίζουμε όλοι μας, όσοι δηλαδή δεν είμαστε πολιτικά αναλφάβητοι. Γιατί αυτή η πολιτική συμμαχία με την Ελληνική Χούντα την οποία θέλουν να αποενοχοποιήσουν;

Χρόνια πριν, για κόμματα όπως η ΕΔΕΚ και το ΔΗΚΟ ήταν ο ξένος δάκτυλος και οι τοπικοί τους πράκτορες, ΕΟΚΑ Β και σία οι οποίοι ευθύνονταν για τα δεινά της Κύπρου. Σιγά σιγά άρχισαν να παραμερίζουν τους τοπικούς, ντόπιους πράκτορες οι οποίοι προώθησαν την διχοτόμηση γιατί τώρα την στοχεύουν και αυτά τα δυο κόμματα μαζί βέβαια μ’ ένα σημαντικό μέρος του ΔΗΣΥ και ολόκληρο το ΕΥΡΩΚΟ. Και επειδή η διαβίωση στην Κύπρο θα γίνει με Τουρκοκύπριους και όχι μ’ ένα καθαρό Ελληνικό πληθυσμό, ας πούμε εισαγόμενο από την Ελλάδα, με τον ίδιο τρόπο που οι απέναντι εθνικιστές θέλουν να συμβιώσουν μ’ ένα καθαρά Τουρκικό πληθυσμό από τη Μικρά Ασία αντί με τους Ελληνοκύπριους, τα κόμματα αυτά αντιτίθενται στη λύση γιατί θεωρούν ότι θα χάσουν την Ελληνικότητα τους, δηλαδή αυτό που θα επιτυγχάνετο αν τα Τούρκικα πλοία βούλιαζαν ενώ ερχόντουσαν στην Κύπρο το 1974 μετά από πρόσκληση της Ελληνικής Χούντας και της Ελληνοκυπριακής ενωτικής δεξιάς. Ταυτόχρονα μέσα στη μνήμη τους απαλύνουν τις ενοχές των ενόχων γιατί στην καθημερινότητα οργανώνουν τη διχοτόμηση μαζί.

Για τους απορριπτικούς, ο ξένος δάκτυλος έμεινε ο μόνος αίτιος για τα βάσανά μας, επομένως δεν θα έπρεπε να παραπονιούνται γιατί ο Χριστόφιας αναφέρθηκε σ’ ένα από αυτούς, δηλαδή την Ελληνική Χούντα. Και όταν ο πρόεδρος της δημοκρατίας κατηγορεί τον ξένο δάκτυλο, αυτοί τον κατηγορούν, πιθανό γιατί θεωρούν ότι τα εγκλήματα πολέμου που οργάνωσε ο συγκεκριμένος ξένος δάκτυλος δεν πρέπει να αναφέρονται μαζί με το όνομά του είτε γιατί αυτοί τυγχάνει να ανήκουν στο ίδιο έθνος με την Χούντα των συνταγματαρχών, ή πιθανό γιατί ο πολιτικός τους στόχος από δω και πέρα συμπίπτει με την χούντα, δηλαδή στην διχοτόμηση της Κύπρου, ή γιατί στρουθοκαμηλίζοντας θ’ αρχίσουν να στρουθοκαμηλίζουν και οι άλλοι π.χ. οι Τούρκοι οι οποίοι θα ξεχάσουν το ρόλο της Ελληνικής Χούντας το 1974, τότε δηλαδή που αυτή συνεργάστηκε με το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας για να μοιράσουν την Κύπρο και το λαό της.

Και δεν είναι ότι είναι αντιιμπεριαλιστές και τα βάζουν όποτε λάχει με τους Αμερικάνους. Είναι γιατί κάποια Αμερικάνικα ιδρύματα με προγράμματα στην Κύπρο δεν είναι υπέρ της διχοτόμησης όπως ήταν μερικές δεκαετίες προηγουμένως, όταν οι ίδιοι οι ούτω καλούμενοι αντιιμπεριαλιστές μας ήταν υπέρ της Αμερικάνικης Εξωτερικής πολιτικής και της συνεργασίας της με δικτατορικά καθεστώτα όπως αυτό της Χούντας των Αθηνών. Όταν δηλαδή αυτοί οι ίδιοι υποστήριζαν τα Αμερικάνικα πραξικοπήματα ανά τον κόσμο, δεν έλεγαν π.χ. ότι το τάδε πραξικόπημα ήταν Αμερικάνικο. Έλεγαν ότι είναι Χιλιανό, Νικαραγουανέζικο, Σαλβατοριανό κλπ. ενώ οι λαοί που τα υπέφεραν τα ονόμαζαν Αμερικάνικα και ήταν και αντιιμπεριαλιστές σε σημείο που ο ‘αντιιμπεριαλισμός’ των εθνικιστών μας να είναι μια καρικατούρα.

Η προσπάθεια αλλαγής της ιστορικής αλήθειας δια μέσω του Εθνικιστικού λόγου στην προσπάθειά του, και την επιτυχία του βέβαια, να παραχαράξει πολλά ιστορικά γεγονότα συμβαίνει λόγω του ότι για τους εθνικιστές δεν μετρά καθόλου η ιστορική αλήθεια λόγω του ότι χωρίς την παραχάραξη της δεν θα υπήρχε εθνικισμός αρχής εξ’ αρχής. Φταίει όμως και ο αντιεθνικιστικός λόγος γιατί δεν παίρνει τις ευθύνες του. Η επόμενη κουβέντα για το πραξικόπημα στην Κύπρο θα είναι ότι οργανώθηκε από τον Εζεκία Παπαϊωάννου και τον Ρώσο πρόεδρο της τότε εποχής σε συνεργασία με τον Φιντέλ Κάστρο και την Αλμέϊδα Γκεβάρα. Και ο επόμενος πρόεδρος που θα θέλουν όλοι αυτοί είναι κάποιος ο οποίος θα λέγει συνεχώς ψέματα και θα παραχαράσσει την ιστορία γιατί αυτός είναι ένας τρόπος για να μένει η κοινωνία πίσω, γεγονός το οποίο αποτελεί τον απώτερο στόχο του εθνικισμού.

Χρίστος Αχνιώτης

Όταν ο φασισμός ξανασηκώνει κεφάλι

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Όταν ο φασισμός ξανασηκώνει κεφάλι

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία παρατηρεί με ιδιαίτερη ανησυχία την εθνικιστική υστερία στη δημόσια σφαίρα τις τελευταίες βδομάδες και αγωνιά για τις επιπτώσεις της στην πορεία αυτού του τόπου τόσο σε σχέση με την υφιστάμενη διαδικασία επανένωσης της χώρας στη βάση της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας όσο και για την εμβάθυνση της δημοκρατίας γενικότερα.

Το ΕΛΑΜ, η νεοναζιστική οργάνωση που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο προσπαθεί να αξιοποιήσει το διάχυτο αυταρχικό εθνικισμό και να τον κεφαλαιοποιήσει πολιτικά, συγκροτώντας για πρώτη φορά μετά το 1974 ένα ανοιχτά φασιστικό πόλο. Με σύνθημα “Κύπρος γη ελληνική” επιτίθεται φραστικά και ενίοτε και βίαια σε όποιον θεωρήσει ότι δεν πληροί τα “εθνικά” κριτήρια. Μετανάστες, Τουρκοκύπριοι αλλά και όσους αποκαλεί “Νεοκύπριους” γίνονται στόχοι των ρατσιστικών τους επιθέσεων. Επικαλείται τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β και αντιμάχεται με σθένος τόσο την προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας όσο και την επαναπροσέγγιση των κοινοτήτων στην Κύπρο.

Το ΕΛΑΜ όμως δεν είναι απλά μια άλλη εθνικιστική, αντι-ομοσπονδιακή τάση από αυτές που ενυπάρχουν μέσα στα πλείστα κοινοβουλευτικά κόμματα, ούτε απλά μια άλλη εθνικιστική οργάνωση που εκφράζει μίσος απέναντι σε αυτό που αποκαλεί “προαιώνιο εχθρό του έθνους”. Πρόκειται για μια νεο-φασιστική οργάνωση στα πρότυπα των Νεοναζί της Γερμανίας και της Χρυσής Αυγής της Ελλάδας. Με παραστρατιωτικές λογικές, με βαθύτατα ρατσιστικές αντιλήψεις και με επιθετικές διαθέσεις, συνοδευόμενες από άκρατη βία. Το Δεκέμβρη του 2009 αποπειράθηκε να παρελάσει στους κεντρικούς δρόμους της Λευκωσίας ενάντια στους μετανάστες αλλά εμποδίστηκε από τη μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση που έστειλε το μήνυμα ότι η κοινωνία δεν προτίθεται να ανεχτεί τη δημιουργία κλίματος ξενοφοβίας, ρατσισμού και τρομοκρατίας. Σήμερα με περίσσιο θράσος θα δοκιμάσουν να παρελάσουν προς το προεδρικό ενάντια σε αυτό που αποκαλούν “στρατηγική υποχωρήσεων” στο κυπριακό.

Θεωρούμε αυτή την κίνηση μια πρόκληση για την ίδια τη κοινωνία και για την οποία θα πρέπει να υπάρξει απάντηση. Ως Αντιφασιστική Πρωτοβουλία παρακολουθούμε την αναβίωση του φασισμού στην Κύπρο και πιστεύουμε ότι η κοινωνία θα πρέπει να αντιδράσει. Σε αυτά τα πλαίσια προγραμματίζουμε μέσα στο επόμενο διάστημα μια μεγάλη αντιφασιστική κινητοποίηση με στόχο να στείλουμε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να ανεχτούμε τυχόν επιστροφή στην περίοδο της φασιστικής τρομοκρατίας που κορυφώθηκε με το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία
8/10/2010

5 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικού

Nicosia 3/10/2010


PRESS RELEASE

On the occasion of the International Teachers’ Day, Greek-cypriots and Turkish-cypriots teachers confirm again their commitment to the struggle for an education, which will have as final purpose the prevalence of peace in Cyprus. The role of teachers, who form a great and significant part of the intellectuals in our country, it is and it should be catalytic to the shaping of the social and political developments. All Cypriot educators will continue to cooperate closely with one vision: the school of reconciliation in a united Cyprus, free from any national, racist or religious hate. Especially today, in a moment that, great and intensive efforts are made for the achievement of a solution, which will set our island free from any separation and partition, the duty of every teacher is to fight in order to demolish the ideas of separation which exist in the minds of the people and misfortunately pass to the younger generations, perpetuating the mistakes and the passions of the past, which have led us to the condition that dominates today in our country.
Let all of us fight to educate our children with the values of the respect of the other, the democracy and the peaceful coexistence, against the stereotypes of partition, which are promoted from the forces that fight against the solution of living together in a federal united state. And finally, if we wish for the next generations to live in a modern European country without hate and bloodshed, without wells haunted by the bones of our missing people. The role of education is determinative and each teacher must undertake its responsibility as a part of his duty towards his homeland, Cyprus, which is our common homeland.

KTOEOS, KTOS, OLTEK, Proodeftiki movement of elementary education, Proodeftiki movement of secondary education, Bio-communal teachers platform “United Cyprus”

------------------------------------------------





Λευκωσία, 3/10/2010


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εκπαιδευτικοί για την ειρήνη και τη λύση

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας του Εκπαιδευτικού, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εκπαιδευτικοί επαναβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους στον αγώνα για μια εκπαίδευση που θα έχει ως απώτερο στόχο της την επικράτηση της ειρήνης και της επανένωσης στην Κύπρο. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών, που αποτελούν μια σημαντική μερίδα των πνευματικών ανθρώπων της χώρας μας, είναι και θα πρέπει να είναι καταλυτικός στη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Όλοι μαζί οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να συνεργάζονται στενά με όραμα το σχολείο της συμφιλίωσης σε μια ενωμένη Κύπρο, απαλλαγμένη από το εθνικό, φυλετικό ή θρησκευτικό μίσος. Ιδιαίτερα σήμερα, τη στιγμή που καταβάλλονται έντονες προσπάθειες για την επίτευξη μιας λύσης, που θα απαλλάσσει τον τόπο μας από το διαχωρισμό και τα συρματοπλέγματα, αποτελεί υποχρέωση του κάθε εκπαιδευτικού να αγωνιστεί ώστε να ρίξει τα τείχη του διαχωρισμού που έχουν ριζώσει και στα μυαλά των ανθρώπων και μεταδίδονται δυστυχώς στη νέα γενιά, διαιωνίζοντας τα λάθη και τα πάθη που οδήγησαν τη χώρα μας στη σημερινή κατάσταση.
Ας αγωνιστούμε όλοι ώστε να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας με τις αξίες του αλληλοσεβασμού, της δημοκρατίας και της ειρηνικής συνύπαρξης, ενάντια στα διχαστικά στερεότυπα που προωθούν οι δυνάμεις που αντιμάχονται τη λύση της συμβίωσης σ’ ένα ομόσπονδο ενωμένο κράτος. Για να μπορέσουν επιτέλους οι επόμενες γενιές να ζήσουν σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς μίση και αιματοχυσίες, χωρίς πηγάδια που στοιχειώνονται από τα κόκαλα των αγνοούμενων συμπατριωτών μας. O ρόλος της Παιδείας είναι καθοριστικός και ο κάθε εκπαιδευτικός οφείλει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί ως καθήκον του απέναντι στην πατρίδα του, την Κύπρο, την κοινή πατρίδα όλων μας.

Η ανακοίνωση υπογράφεται από:
το συνδικάτο των Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών Μέσης Παιδείας KTOEOS, το συνδικάτο των Τουρκοκυπρίων δασκάλων KTOS, την Οργάνωση των εκπαιδευτικών της τεχνικής εκπαίδευσης ΟΛΤΕΚ, την Προοδευτική Κίνηση δημοτικής εκπαίδευσης, την Προοδευτική Κίνηση Μέσης Παιδείας και την Πλατφόρμα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών “Ενωμένη Κύπρος”.