29 Αυγ 2012

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ- 1 EYLÜL ORTAK AÇIKLAMASI


ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ- 1 EYLÜL ORTAK AÇIKLAMASI



Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία ΠΣΟ καθιέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου, ως Παγκόσμια μέρα δράσης των Συνδικάτων για την ειρήνη στην μνήμη της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας κατά της ανθρωπότητας το 1939 και των εκατομμυρίων θυμάτων του ναζισμού και του φασισμού. Τούτη η μέρα, λειτουργεί για το κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο ως ένα κάλεσμα για αγώνα με στόχο την επικράτηση της ειρήνης στην χώρα μας και παγκόσμια.



Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας μέρα δράσης των Συνδικάτων για την ειρήνη εκφράζουμε την αλληλεγγύη και συμπαράσταση μας σ’ όλους τους λαούς που αγωνίζονται για ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου χωρίς ανισότητες και εκμετάλλευση. Ενώνουμε τη φωνή μας με τις φιλειρηνικές προοδευτικές δυνάμεις στον κόσμο που αγωνίζονται για παγκόσμια ειρήνη βασισμένη στον σεβασμό των αρχών του διεθνούς δικαίου, ενάντια στην ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, που όπως και σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους, συνεχίζει να προκαλεί πολέμους και δυστυχία σε πολλούς λαούς και ειδικότερα στα κατώτερα στρώματα όλων των λαών.



Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο βιώνουν τις συνέπειες μιας κρίσης η οποία αποδεικνύεται πολύ πιο βαθιά και πιο μακρόχρονη απ’ ότι υπολογιζόταν. Πρόκειται για μια κρίση του καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες και έχει οδηγήσει στη διεύρυνση των ανισοτήτων και στην υπόσκαψη του κοινωνικού κράτους.



Σήμερα στον κόσμο, η οικονομική ανισότητα, η εκμετάλλευση, η αθλιότητα και η φτώχεια για μεγάλες μερίδες του παγκόσμιου πληθυσμού, αυξάνονται περισσότερο από ποτέ. Τα μεγάλα προβλήματα της κατακόρυφης αύξησης της ανεργίας, της μαζικής μετανάστευσης ανθρώπων για αναζήτηση αξιοπρεπούς ζωής, του νέου κύματος έξαρσης του ρατσισμού, της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών και της μεγάλη καταστροφής στο περιβάλλον, είναι ζητήματα που επηρεάζουν αρνητικά τις ισορροπίες στον κόσμο και θέτουν την ειρήνη σε κίνδυνο.



Αναπόφευκτα και στην χώρα μας οι εργαζόμενοι έχουν επηρεαστεί από τις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης. Εμείς από θέση αρχής συνεχίζουμε τον αγώνα μας ώστε να μην φορτωθούν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης πάνω στην πλάτη της εργατικής τάξης, αλλά να πληρώσουν κυρίως αυτοί που έχουν πιο μεγάλη οικονομική δυνατότητα και αντέχουν περισσότερο.



Δυστυχώς, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο νεοφασισμός βρίσκεται σε έξαρση και αυτό είναι ένα φαινόμενο που μας ανησυχεί και μας προβληματίζει ιδιαίτερα.



Ο πιο σοβαρός κίνδυνος που αντιμετωπίζει ο Κυπριακός λαός είναι η συνέχιση της de facto διαίρεσης του τόπου μας. Ο αγώνας για την ειρήνη και την επανένωση της χώρας μας, αποτελεί για μας την βασική και άμεση προτεραιότητα μας. Ξέρουμε ότι καμία κατάκτηση των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι μόνιμη και σταθερή όσο η πατρίδα μας παραμένει διχοτομημένη.



Σταθερά και αταλάντευτα αγωνιζόμαστε για την επανένωση της Κύπρου, για την απαλλαγή της χώρας από την ξένη στρατιωτική παρουσία,για την δημιουργία συνθηκών ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους Κυπρίους, χωρίς κηδεμόνες και χωρίς προστάτες.



Παρά το γεγονός ότι δεν είμαστε καθόλου ικανοποιημένοι από τις παλινδρομήσεις και τις υπαναχωρήσεις στο τραπέζι των συνομιλιών, εντούτοις επιμένουμε ότι ο δρόμος των συνομιλιών είναι ο μόνος δρόμος για να προχωρήσουμε στη λύση.



Καλούμε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο διεθνές επίπεδο να εντείνουν τις προσπάθειες τους για εξεύρεση συμφωνημένης λύσης, σημειώνοντας ότι η παρέλευση του χρόνου δεν βοηθά το στόχο της λύσης, αλλά αντίθετα βοηθά στην εδραίωση της υφιστάμενης κατάστασης. Για το συμφέρον της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής κοινότητας ζητούμε την συνέχιση της διαδικασίας των συνομιλιών που έχει ουσιαστικά παγώσει, με ειλικρινή διάθεση, χωρίς υπαναχωρήσεις και με σεβασμό στα μέχρι σήμερα συμφωνηθέντα.



Ο αγώνας για την ειρήνη και την επανένωση της χώρας μας αποτελεί για μας την βασική και άμεση προτεραιότητα μας.



Η κοινή βάση για τη λύση υπάρχει και αυτή είναι ήδη συμφωνημένη στις συμφωνίες ανωτάτου επιπέδου μεταξύ των δύο κοινοτήτων και υιοθετημένη από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.



O στόχος μας είναι η λύση δικοινοτικής, διζωνικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή προνοείται από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, και που θα προνοεί για ένα κράτος, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα βάσει των συμφωνιών 23ης Μαΐου και 1ης Ιουλίου. Παραμένουμε σταθερά δεσμευμένοι στο στόχο μας.



Αυτή είναι η λύση που εξυπηρετεί τους κύπριους και που θα μετατρέψει την χώρα μας σε γέφυρα ειρήνης και ασφάλειας για ολόκληρη την περιοχή μας.



Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να αποπροσανατολιστούμε. Η διχοτόμηση δεν είναι ανεκτή, ούτε αποδεκτή. Έχει καταστροφικές συνέπειες για την Κύπρο και για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.



O κοινός αγώνας των εργαζομένων για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος και επανένωση της Κύπρου θα συμβάλει σημαντικά στην παγκόσμια ειρήνη. Σε αυτά τα πλαίσια, επαναλαμβάνουμε την θέση μας για άμεση αποστρατικοποίηση ολόκληρης της Κύπρου μαζί με την λύση.



Καλούμε όλους τους Κύπριους να ενωθούν μαζί μας στην εκδήλωση που θα γίνει προς τιμή της 1η Σεπτεμβρίου, για να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε τον κοινό αγώνα για επίτευξη της ειρήνης και της επανένωσης.



Καλούμε όσες οργανώσεις, Συνδικαλιστικές ή άλλα οργανωμένα σύνολα, συμφωνούν με το παρών κείμενο, να ενώσουν την φωνή τους μαζί μας για να δώσουμε βροντερό μήνυμα ότι η λύση και η επανένωση του τόπου μας, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα.



1 EYLÜL ORTAK AÇIKLAMASI





Nazi Almanyası’nın 1939’da insanlığa karşı başlattığı saldırı ile nazizmin ve faşizmin katlettiği milyonlarca kurbanının anısına 1 Eylül Dünya Sendikalar Federasyonu tarafından Sendikaların Dünya çapında Barış için Eylem Günü olarak ilan edilmiştir. Bu gün, her ilerici ve demokrat insan açısından ülkemizde ve dünya çapında barışın hâkim olması hedefiyle verilen mücadeleye çağrıyı teşkil etmektedir.



Sendikaların Dünya çapında Barış için Eylem Günü vesilesiyle, insan hakları ve çalışma hakları için, eşitsizliklerin ve sömürünün olmayacağı daha iyi bir dünyanın inşası için mücadele eden bütün halklarla dayanışmamızı ifade ediyoruz. Daha önceki tarihi dönemlerde de olduğu gibi, pek çok halkın savaşlar, bütün halkların özellikle alt katmanlarının büyük acılar yaşamasına yol açmaya devam eden emperyalist Yeni Dünya Düzeni’ne karşı, uluslararası hukukun ilkelerine saygı temelinde dünya barışı için mücadele eden dünyanın her yerindeki barış yanlısı ilerici güçlerle sesimizi birleştiriyoruz.



Dünyanın her yerinde çalışanlar öngörülenden çok daha uzun ve derin olduğu kanıtlanan krizin olumsuz sonuçlarını yaşamaktadırlar. Bu kriz kapitalizmin bir krizidir; eşitsizlikleri arttıran ve sosyal devletin altını oyan neoliberal modelin krizidir.



Bugün ekonomik eşitsizlikler, sömürü, sefalet ve yoksulluk dünya nüfusunun büyük kesimi için her zamankinden daha da derinleşmektedir. İşsizliğin, insanca bir yaşam isteğiyle toplu göçün artması, yeni ırkçılık dalgalarının yaygınlaşması, yaşanan iklimsel değişiklikler ve çevredeki büyük yıkım ile ortaya çıkan büyük sorunlar dünyada dengeleri olumsuz yönde etkilemekte ve barışı tehlikeye sokmaktadır.



Küresel ekonomik krizin sonuçları kaçınılmaz bir biçimde ülkemiz çalışanlarını da etkiledi. Kapitalist krizin yükünün işçi sınıfının sırtına yüklenmemesi, krizin bedelini esas olarak ekonomik açıdan daha büyük olanaklara sahip olanların ödemesi için biz ilkeli bir biçimde mücadele etmekteyiz.



Bu koşullarda, maalesef ırkçılık, milliyetçilik ve neofaşizm yükselmektedir ve bu bizi özellikle düşündüren ve endişelendiren bir olgudur.



Kıbrıs halkının karşı karşıya olduğu en ciddi tehlike ülkemizde defakto bölünmenin devam etmesidir. Barış ve ülkemizin yeniden birleşmesi için mücadele temel ve acil önceliğimizi teşkil etmektedir. Yurdumuz bölünmüş bir durumda kalmaya devam ettiği sürece, çalışanların hiçbir kazanımının kalıcı ve istikrarlı olamayacağını biliyoruz.



Kıbrıs’ın yeniden birleşmesi, ülkemizin yabancı askeri güçlerin varlığından kurtulması, vasiler ve hamiler olmaksızın, tüm Kıbrıslılar için barış, güvenlik ve refah koşullarının yaratılması için istikrarlı ve kararlı bir biçimde mücadeleye devam ediyoruz.



Görüşme masasındaki geriye gidişlerden hiç memnun olmamamıza rağmen, çözüm yönünde ilerlemek için tek yolun görüşmeler yolu olduğunda ısrarlıyız.



Zamanın geçmesinin çözüm hedefine değil, tam aksine mevcut durumun kalıcılaşmasına yardımcı olduğunu kaydederek, üzerinde anlaşmaya varılacak bir çözümün bulunması için uluslararası düzeyde ilgili bütün tarafları çabalarını yoğunlaştırmaya çağırıyoruz. Bugün özünde donmuş olan görüşmeler sürecinin bugüne kadar üzerinde anlaşmaya varılanlara saygı gösterilerek ve geriye gidişler olmaksızın Kıbrıstürk ve Kıbrısrum toplumlarının çıkarları açısından iyi niyetle devamını talep ediyoruz.



Barış ve ülkemizin yeniden birleşmesi için mücadele bizim temel ve acil önceliğimizi teşkil etmektedir.



Çözüm için üzerinde anlaşmaya varılmış olan ortak zemin mevcuttur ve iki toplum arasındaki yüksek düzey anlaşmalarında bunun üzerinde anlaşmaya varılmıştır ve bu, BM Güvenlik Konseyi kararları tarafından da benimsenmiştir.



Hedefimiz, 23 Mayıs ve 1 Temmuz anlaşmaları temelinde tek egemenlikli, tek vatandaşlıklı ve tek uluslararası kimlikli bir devleti öngörecek olan ve BM’nin ilgili kararlarında belirtildiği şekilde siyasi eşitliğin olacağı iki bölgeli iki toplumlu federasyon çözümüdür. Hedefimize istikrarlı bir biçimde bağlı olmaya devam ediyoruz.



Kıbrıslılara hizmet edecek olan ve yurdumuzu tüm bölgemiz için barış ve güvenlik köprüsü haline getirecek olan çözüm budur.



Biz yolumuzu asla şaşırmayacağız. Taksim ne hoşgörüyle karşılanabilir, ne de kabul edilebilir. Taksimin sonuçları Kıbrıs ve Akdeniz’in bu geniş bölgesi için yıkıcı olacaktır.



Kıbrıs sorununun çözümü ve Kıbrıs’ın yeniden birleşmesi için çalışanların ortak mücadelesi dünya barışına önemli katkılarda bulunacaktır. Bu çerçevede, çözümle birlikte tüm Kıbrıs’ın derhal askersizleştirilmesi yönündeki tezimizi tekrarlıyoruz.



Barışın ve yeniden birleşmenin başarılması hedefiyle ortak mücadeleyi güçlendirmeye devam etmek için tüm Kıbrıslıları 1 Eylül’de yapılacak etkinlikte bizimle birlikte olmaya çağırıyoruz.



Çözüm ve ülkemizin yeniden birleşmesinin en önemli öncelik olduğu mesajını güçlü bir şekilde duyurabilmemiz için, bu metinle hemfikir olan tüm örgütleri, sendikal ve örgütlü yapıları seslerini bizimle birleştirmeye çağırıyoruz.



PEO

DEV-İŞ

KTAMS

KTÖS

KTOEÖS

BES

AKEL

CTP

TDP

BKP

YKP

BARIŞ DERNEĞİ

ÇAĞ-SEN

BASIN-SEN

GÜÇ-SEN

DAÜ-SEN

DAÜ-BİR-SEN

EDON

TIP-İŞ

PİR SULTAN ABDAL DERNEĞİ

BARAKA KÜLTÜR MERKEZİ

Cyprus Chamber of Fine Arts (EKATE)

Proodeftiki Primary School Teachers movement

OLTEK

Proodeftiki Secondary School Teachers movement

Bicommunal Initiative of Relatives of Missing Persons and Victims of War "Together We Can!"

Kontea Heritage Foundation

Writers Union

Stop the War Coalition

Cyprus Publisher’s Association – KIB-Ya Y

Limassol Civil İnitiative ‘Solution-Reunification-Peace”

United Turkish Cypriot and Greek Cypriot Teachers Platform

İskele Citizens Initiative

Management Center

Socialist İnitiative

Symfiliosi / Uzlaşma / Reconciliation

Peace Association

New Cyprus Association

Left Wing

Association of Turkish Cypriot Artists and Authors

Federation of Cypriot Organizations in Greece – OKOE, Athens

Federation of Cypriot Organizations in Greece - Youth OKOE, Athens

Bicommunal Chorus

Cooperative Workers Trade Union - KOOP-SEN

Cyprus Turkish Association for Democracy – KTDD, London

Cypriot Science Education Health and Solidarity Association – KIBES, Instabul

KGP – Cyprus Youth Platform

UCP – United Cyprus Platform of the Overseas Cypriot Organizations

Bi-Communal Peace Initiative

Cyprus Reunification Movement

Workers Democracy

Youth Against Nationalism

NGO Support Centre

Hands Across the Divide

IKME Sociopolitical Studies Institute

Peace Centre

Women Into Action

Union of Cypriot Refugees in Greece (EKPE), Athens

Association of Historical Dialogue and Research



28 Αυγούστου 2012

23 Αυγ 2012

ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗΣ


ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

(ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΛΗΔΡΑ ΠΑΛΑΣ)

ΩΡΑ 7:30 μ.μ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

Χαιρετισμός Γ.Γ ΠΕΟ, Πάμπη Κυρίτση

Χαιρετισμός Προέδρου ΚΤΑΜΣ, Αχμέτ Καπτάν

Τουρκοκυπριακό μουσικό σχήμα SOL ANAHTARI

Μουσικό πρόγραμμα με τους Μαρία Χρίστου, Μιχάλη Καρακατσάνη, Άντρο Καρακατσάνη


Με αφετηρία την 1η Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Μέρα Δράσης των Συνδικάτων για την Ειρήνη, που καθιερώθηκε από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, στη μνήμη της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας κατά της ανθρωπότητας το 1939, συνεχίζουμε την κοινή μας δράση, για να αντιμετωπίσουμε την ολοένα εντεινόμενη απειλή του πολέμου και της βίας. Σήμερα, 66 χρόνια μετά το τέλος του πιο καταστρεπτικού πολέμου που έζησε η ανθρωπότητα, οι πολέμοι και οι εχθροπραξίες συνεχίζονται σε όλες τις γωνιές της γης και ο κίνδυνος ο κόσμος να ζήσει την οδύνη νέων παγκόσμιων πολέμων μεγαλώνει. Τα ζητήματα της αύξησης της ανεργίας, της μαζικής μετανάστευσης ανθρώπων για αναζήτηση αξιοπρεπούς ζωής, του νέου κύματος έξαρσης του ρατσισμού, της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών και της μεγάλης καταστροφής στο περιβάλλον, είναι προβλήματα που επηρεάζουν αρνητικά τις ισορροπίες στον κόσμο και θέτουν την ειρήνη σε κίνδυνο. Στη χώρα μας, ενώ οι συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης επηρεάζουν αρνητικά τους εργαζόμενους και ενώ ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο νεοφασισμός είναι σε άνοδο, ο πιο σοβαρός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε εξακολουθεί να είναι η συνέχιση της de facto διαίρεσης του τόπου μας. Ο αγώνας για την ειρήνη και την επανένωση της χώρας μας αποτελεί βασική και άμεση προτεραιότητα μας. Παραμένουμε σταθερά δεσμευμένοι στην προσπάθεια για λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων, όπως αυτή διαλαμβάνεται στις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Λύση που να είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τις συμφωνίες ανωτάτου επιπέδου 77-79.

Στηρίζουμε τη διαδικασία των συνομιλιών και ζητούμε να διαφυλαχτεί η πρόοδος που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα στο τραπέζι των συνομιλιών και στη βάση των συμφωνηθέντων 23 Μαίου και 1ης Ιουλίου 2008, με πνεύμα εποικοδομητικό να συνεχιστούν εντατικά οι διαπραγματεύσεις για εξεύρεση συμφωνημένης λύσης, στα πλαίσια ενός κράτους με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα. Η ένταση που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο τον τελευταίο καιρό μας καλεί να εντείνουμε την κοινή μας δράση. Καλούμε όλους τους Κύπριους να ενωθούν μαζί μας την 1 Σεπτεμβρίου, για να σημειώσουμε την απαρχή νέων, μαζικών κοινών αγώνων για επίτευξη της ειρήνης και της επανένωσης.

21 Ιουλ 2012

Τα φωνήεντα, οι εθνοφύλακές τους και ο ρατσισμός


Προφανώς το καίριο ερώτημα δεν είναι πόσα φωνήεντα έχουν τα ελληνικά αλλά γιατί στα μέσα μιας βαθειάς κοινωνικής κρίσης με άνοδο πρωτοφανούς και πλέον βίαιου ρατσισμού στον τόπο μας ο κ.Πολύδωρας, παραποιώντας το επίμαχο εγχειρίδιο και αγνοώντας την επιστημονική κοινότητα, αυτοκηρύσσεται εθνοφύλακας των φωνηέντων και καλεί «συνέλληνες» να κυρήξουν πόλεμο στους «ανθέλληνες».

Ας ξεκινήσουμε από τα γλωσσολογικά. Οι περισσότερες γλώσσες με παράδοση γραπτού λόγου παρουσιάζουν αναντιστοιχία στους ήχους του προφορικού λόγου και την αποτύπωσή τους στο γραπτό. Ακούστε το "άδεια" στο "τα μπουκάλια είναι άδεια" και "πότε θα πάρεις άδεια φέτος το καλοκαίρι"; Η ακούστε το "αστέρια"---ο ήχος μετά το "ρ" δεν έιναι "ι". Οι φωνολόγοι έχουν σύμβολα ειδικά για να σημειώνουν αυτούς τους διαφορετικούς ήχους. Επίσης έχουν και εργαλεία (δανεισμένα από την ακουστική) που αναλύουν το ακουστικό σήμα (συχνότητες στο φασματογράφημα) και δείχνουν ότι οι δυο εκδοχές του «άδεια» παραπάνω αντιστοιχούν σε διαφορές στο  σήμα. Δηλαδή την «άδεια=διακοπές» και τα «άδεια=μη γεμάτα» δεν τα  ακούμε μόνο διαφορετικά αλλά τα λέμε κιόλας. Το βασικό είναι ότι ο γραπτός λόγος πάντα προσεγγίζει τους ήχους του προφορικού, δεν τους κωδικοποιεί 1-προς-1. Και για να πάμε και στα φωνήεντα, για κάποιους ήχους όπως το "α" υπάρχει 1-προς-1 αντιστοιχία, ενώ για ήχους όπως το "ι" είναι 1-προς-μια αράδα. Γι αυτό και τα παιδιά (και οι μεγάλοι) κάνουν ορθογραφικά λάθη με την αράδα του "ι"  κι όχι με το "α". Και γι αυτό ένας τροχονόμος πριν από χρόνια  έγραψε σε κλήση φίλου "Αστέργια Βουλιαγμένης"--ο άνθρωπος μια χαρά ένστικτο είχε και για τη γλώσσα που μιλάει και για τη γραφή της, απλά του ξέφυγε προς στιγμή ότι πολύ συχνά  άλλα λέμε και άλλα γράφουμε. Αυτές οι αναντιστοιχίες είναι γνωστές από την εποχή του Τριανταφυλλίδη. Το καινούργιο βιβλίο  παρουσιάζει το σύστημα των ήχων της γλώσσας μας και εξηγεί πως αποδίδονται από τα σύμβολα του γραπτού λόγου επισημαίνοντας τις αναντιστοιχίες. Γιατί υπάρχουν αυτές οι αναντιστοιχίες; Σε κάποια προηγούμενη φάση της γλώσσας πράγματι το "η" και το "ι" ήταν διαφορετικοί ήχοι. Η γλώσσα ως ζωντανό εργαλείο εξελίσσεται, κάποιοι  ήχοι άλλαξαν και ο γραπτός λόγος αντικατροπτίζει μια προηγούμενη φάση. Ακόμα και να γινόταν απλοποίηση σήμερα της γραφής και στοίχιση με τον προφορικό λόγο, μετά από κάποιες γεννιές πάλι θα εμφανιζόταν αναντιστοιχία. Γιατί αυτή είναι η φυσική πορεία και εξέλιξη οποιασδήποτε ανθρώπινης γλώσσας καθώς περνάει από γεννιά σε γεννιά.


 Είναι προφανές ότι τον ήχο «ι» στα «αστέρια, μάτια κλπ...» δεν το κατάργησαν οι γλωσσολόγοι. Δεν είναι  αυτή η δουλειά μας. Και να το «καταργούσαμε», δε θα μας έβγαινε. Η ιστορία της καθαρεύουσας δείχνει πόσο καταδικασμένες είναι τέτοιες εκ των άνωθεν παρεμβάσεις σε μια ζωντανή γλώσσα. Ούτε η δουλειά μας είναι να αποφασίσουμε ή να επιβάλλουμε απλοποίηση της γραφής για να αποτυπώνει πιο άμεσα τον προφορικό λόγο. Αυτή είναι μια απόφαση της κοινωνίας (και γι αυτό το επίμαχο εγχειρίδιο ΔΕΝ προτείνει «φωνητική γραφή»). Δουλειά μας είναι να περιγράφουμε τα βασικά δομικά χαρακτηριστικά των ελληνικών, στην προκειμένη περίπτωση του συστήματος των ήχων της, και την μετάλλαξή τους μέσα από τη χρήση τους από γεννιά σε γεννιά.

 Και εδώ είναι το πρώτο μεγάλο ζήτημα με τον τρόπο που εξελίχτηκε όλη αυτή η (μη) συζήτηση με αποκορύφωμα την ερώτηση του κ.Πολύδωρα στη βουλή---η ελληνική γλώσσα αντιμετωπίζεται ως ένα εθνικό κειμήλιο που πρέπει να διασωθεί ακέραιο και ανέπαφο με απόλυτη άρνηση του ότι είναι ένα ζωντανό εργαλείο των ομιλητών της που  εξελίσσεται από γεννιά σε γεννιά.


Ενα επικίνδυνο στοιχείο αυτής της προσέγγισης είναι η ιδέα της «μοναδικότητας» των ελληνικών φωνηέντων  και του υποτιθέμενου ρόλου τους ως πυρήνα της σκέψης και της διανόησής (που εμμέσως παραπέμπει και στην ανωτερώτητα και των φωνηέντων μας και της σκέψης και της διανόησής μας). Προφανώς και η γλώσσα είναι καίρια για τη σκέψη και τη διανόησή μας. Ομως τα ελληνικά, ως ανθρώπινη γλώσσα, έχει δομικά χαρακτηριστικά παρόμοια με πάρα πολλές άλλες ανθρώπινες γλώσσες. Για παράδειγμα, ο Παγκόσμιος Ατλαντας Γλωσσικών δομών (the World Atlas of Language Structures http://wals.info/feature) μας λέει ότι το  σύστημα  των πέντε φωνηέντων (ήχων) που έχουν τα ελληνικά είναι το πιό συνχό στις γλώσσες του κόσμου, για την ακρίβεια 288 από τις 564 γλώσσες του Ατλαντα, έχουν σύστημα με πέντε ή έξι φωνήεντα ( http://wals.info/feature/2A), γλώσσες  απ’όλες τις γωνιές της γης. Ενα από τα  πιο συναρπαστικά ερώτηματα για τη σύγχρονη γλωσσολογία είναι όχι μόνο να καταγράψει την απίστευτη ποικιλία των ανθρώπινων γλωσσών αλλά και να εξηγήσει τα κοινά δομικά χαρακτηριστικά τους.  Γιατί λοιπόν τόσα κοινά χαρακτηριστικά στις γλώσσες; Πολύ απλά, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα ίδια φωνητικά όργανα (λάρυγγας, γλώσσα), τα ίδια ακουστικά όργανα (αυτιά) και τις ίδιες γνωστικές λειτουργίες.  Μέσα  σ’αυτό το πλαίσιο,  η ελληνική γλώσσα   αντλεί από ένα συγκερκιμένο ρεπερτόριο δομών βάζοντας   τις δικές της παραλλαγές.  Δεν υπάρχουν  επομένως “μοναδικά” ελληνικά φωνήεντα  ούτε αξιακές ιεραρχίες γλωσσών.  Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως “πλούτο” π.χ των ελληνικών, γιαπωνέζικων ή των ισπανικών,  δεν έχει να κάνει με τον αριθμό  ή την ιδιαιτερότητα των φωνηέντων  τους αλλά με τις ιδέες, τις ιστορίες, τις έννοιες που δημιούργησαν οι ομιλητές αυτών των γλωσσών, μέσα απο τους αιώνες της ιστορίας τους και του πολιτισμού τους. Φυσικά και η γλώσσα μας έχει πλούτο, αλλά το να συνδένουμε κάποια βασικά χαρακτηριστικά του φωνολογικού συστήματος της γλώσσας μας, τα οποία τα έχει απλά και μόνο επειδή είναι ανθρώπινη γλώσσα με κάποια "μοναδικότητα" και "ελληνικότητα" δεν είναι απλά αβάσιμη, αλλά και επικίνδυνα εθνικιστική προσέγγιση.


Μαζί με την αγωνία για τα φωνήεντα, εκφράζεται από πολλούς σχολιαστές και μια γενική αγωνία για την κατάσταση της γλώσσας μας που μπορεί να συνοψιστεί ως «τ’αφήσαμε όλα χύμα κι ο καθένας λέει ό,τι θέλει».  Ας πιάσουμε το δεύτερο. Πολύ απλά, αν ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε, δε θα μπορούσαμε να συννενοηθούμε.  Δε λέει ο καθένας ό,τι θέλει. Και η σύγχρονη γλωσσολογία το έχει καταδείξει αυτό και με πληθώρα πειραματικών δεδομένων. Οποιον Ελληνα και να βάλεις στο εργαστήριο της φωνητικής θα πει τα δυο «άδεια» και τα «αστέρια» με τον ίδιο τρόπο (προφανώς και υπάρχει διαφοροποίηση από ομιλητή σε ομιλητή, αλλά οι κατηγορίες είναι οι ίδιες). Επίσης, πειραματικές μελέτες που στηρίζονται σε ψυχολογικές μεθόδους δείχνουν συμφωνία για το τί θεωρούμε αποδεκτό ως δομή, τί παράγουμε σε πειραματικές συνθήκες κοκ. Δεν λέει ο καθένας ό,τι θέλει,  ούτε ακούει ο καθένας ό,τι θέλει. Ας πάμε στο «τα έχουμε αφήσει όλα χύμα». Η μόνη ερμηνεία που μπορούμε  να δώσουμε σε αυτό είναι ότι ως κοινωνία (ελπίζουμε ότι) έχουμε αποδεχτεί ότι μια ζωντανή γλώσσα εξελίσσεται μονίμως το οποίο σημαίνει διαφοροποίηση κάποιων δομικών στοιχείων και εμφάνιση νεωτερισμών.  Μια ζωντανή γλώσσα που μιλιέται από κάποια εκατομύρια είναι φυσικό να αναπτύξει «κοινωνιο-διαλέκτους» που εκφράζουν  επιμέρους κοινωνικές ομάδες. Ας θυμηθούμε το «πάμε πλατεία;» όπου αυτό που ξενίζει είναι ότι δεν υπάρχει το εμπρόθετο «στο» και πώς ο Λαζόπουλος το είχε χρησιμοποιήσει ως μέρος της περιγραφής του της νεολαίας. Προφανώς η πρόθεση «σε» δεν είχε εξαφανιστεί από τα ελληνικά όσων έλεγαν «πάμε πλατεία;».  Φυσικό είναι αυτές οι διαφορές να ξενίζουν, αλλά  η μόνη ερμηνεία στο «τα έχουμε αφήσει όλα χύμα» είναι ότι έχουμε επιτρέψει να αναπτυχθούν αυτές οι κοινωνιο-διάλεκτοι και επίσης δεν πατάσσουμε με αυταρχικό τρόπο τη φυσική αλλαγή κάποιων στοιχείων από γεννιά σε γεννιά. Ευτυχώς! Η γλώσσα μας μόνο να κερδίσει έχει απ’αυτή την ποικιλία!


Μια άλλη πλευρά της προσέγγισης του κ.Πολύδωρα είναι η κινδυνολογία ότι  «χάνουμε» κάτι από τη γλώσσα μας (μαζί βέβαια με όλο το κλίμα του του ότι γίνεται επίθεση στην ελληνική γλώσσα---για το σύνδρομο περί επίθεσης στη γλώσσα μας μια εξαιρετική ανάλυση από το Φοίβο Παναγιωτίδη http://epanagiotidis.blogspot.gr/2007/06/blog-post.html.)  Στη μακρόχρονη πορεία της γλώσσας μας, όχι μόνο οι ήχοι της αλλά και άλλα χαρακτηριστικά της έχουν αλλάξει (π.χ. τα νέα ελληνικά δεν έχουν απαρέμφατα όπως τα αρχαία). Ομως ούτε στο Ρίτσο και το Σεφέρη και τον Ελύτη λείψανε τα "χαμένα" απαρέμφατα ή φωνήεντα ή η δοτική πτώση, ούτε στον Ομηρο στοιχεία της γλώσσας που εμφανίστηκαν πχ. στην  ελληνιστική εποχή. Κι αυτό γιατί κάθε ανθρώπινη γλώσσα μεταλλάσσεται ως σύστημα, ό,τι «χάνεται» «αντικαθίσταται» από κάποιο άλλο δομικό χαρακτηριστικό έτσι ώστε ποτέ δέν έχουν λείψει από ομιλητή ήχοι ή δομές αν έχει κάτι να πει. Με άλλα λόγια η έννοια του "χάνουμε" φωνήεντα και κατά συνέπεια δυνατότητες έκφρασης με συνέπειες για τη νόησή μας δε στέκει.


Πότε λοιπόν χάνεται ή κινδυνεύει μια γλώσσα? Οταν χάνονται οι ομιλητές της ή σταματούν να τη μιλούν. Κάπως έτσι χάθηκαν πολλές διάλεκτοι ή «ντοπιολαλιές» της ελληνικής, όταν οι ομιλητές τους μετανάστευσαν στα αστικά κέντρα της χώρας μας και υιοθέτησαν τη γλώσσα των αστικών κέντρων για να βρουν δουλειά και να προχωρήσουν.  Γλώσσες χάνονται όταν μειονότητες καταπιέζονται και στερούνται το δικαίωμα στη γλώσσα τους. Οταν ο μετανάστης γονιός δε μιλάει τη γλώσσα του στο παιδί του γιατί φοβάται ότι δε θα τα πάει καλά στο σχολείο ή γιατί του το έχει «συστήσει» ο δάσκαλος.




Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο αρχικό ερώτημα. Γιατί ο κ. Πολύδωρας καλεί «συνέλληνες» να εξεγερθούν εναντίον των «ανθελλήνων» και να σώσουν τα φωνήεντα; Αφού δεν απειλούνται τα φωνήεντα, ποιός απειλείται και τελικά ποιός είναι η απειλή; Η απειλή δεν είναι άλλη από τον τυφλό εθνικισμό που πρεσβεύει η στάση του κ. Πολύδωρα, που πάει χέρι χέρι με τον ανερχόμενο ρατσισμό στον τόπο μας. Δε χρειάζεται και πολλή φαντασία για να δει κανείς τις επιπτώσεις αυτής της εθνικιστικής προσέγγισης της γλώσσας για τις γλώσσες των μεταναστών, το δικαίωμά τους να μάθουν στα παιδιά τους τη μητρική τους γλώσσα και το δικαίωμα των παιδιών τους, μαζί με τα ελληνικά, να μάθουν τη γλώσσα των γονιών τους και μέσα από απ’αυτή την ιστορία και παράδοση των οικογενειών τους. Η γλωσσολογία έχει μόνο μια απάντηση. Δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες  κι όσο μιλιούνται ελεύθερα δεν απειλούνται ούτε τα φωνήεντά τους ούτε η επιβίωσή τους. Το ερώτημα είναι ανοιχτό για την ελληνική κοινωνία,  αν και κατα πόσο θα καταφέρει να παραγκωνίσει τις εθνικιστικές προσεγγίσεις στη γλώσσα μας και την παρεπόμενη κινδυνολογία  και να τιμήσει τις γλώσσες όσων ζουν στον τόπο μας, εξασφαλίζοντας  το δικαίωμα όλων να κρατήσουν ζωντανή τη γλώσσα τους.


Δώρα Αλεξοπούλου και Γιώργος Τσούλας


Η Δώρα Αλεξοπούλου  είναι γλωσσολόγος, ερευνήτρια στο τμήμα Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, Αγγλία.

Ο Γιώργος Τσούλας είναι γλωσσολόγος,  Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Γλώσσας και Γλωσσολογικής Επιστήμης του πανεπιστημίου του York, Αγγλία.


Πηγή:  Left.gr

17 Ιουλ 2012

Μια πραγματικά αντικατοχική εκδήλωση

Η συναυλία διοργανώνεται για τρίτη συνεχή χρονιά στην Λευκωσία στις 14 Αυγούστου 2012, με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού ενάντια στο μιλιταρισμό και τα θέματα της ελευθερίας και της συνύπαρξης των λαών.

‘Anti-Militarist Peace Operation’ ("Αντιμιλιταριστική Ειρηνική Επιχείρηση"), το όνομα επιλέγηκε ως έκφραση ειρωνείας προς τον παραπλανητικό χαρακτηρισμό που χρησιμοποιείται από την Τουρκία για την τουρκική εισβολή ως υποτιθέμενη «ειρηνική επιχείρηση».

Η επιλογή της ημερομηνίας είναι σημαντική, σημαδιακή και καθόλου τυχαία διότι αυτή είναι η μέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής και η μέρα κατά την οποία ειπώθηκε η γνωστή φράση «Η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές» από τον τότε Τούρκο Πρωθυπουργό προς τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας όταν άρχισε η στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο.

Η διαφημιστική εκστρατεία της εκδήλωσης, όπως και οι προηγούμενες συναυλίες, έτυχαν ιδιαίτερης προσοχής. Για την προώθηση της εκδήλωσης χρησιμοποιείται μια τροποποιημένη αντιμιλιταριστική εκδοχή του γνωστού λογότυπου που συναντάται συνήθως σε στρατιωτικές περιοχές και σε στρατόπεδα του κατοχικού στρατού. Αντί ο στρατιώτης να κρατάει στο χέρι ένα όπλο (σύμβολο πολέμου), κρατάει μια κιθάρα. Ακόμη, η φράση «Προσοχή στρατιωτική ζώνη» αντικαθίσταται από τη φράση «Προσοχή μη στρατιωτική ζώνη».

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Selimiye, έξω από το Selimiye Τζαμί (Καθεδρικός Αγίας Σοφίας) στην κατεχόμενη Λευκωσία την Τρίτη 14 Αυγούστου στις 21:30.

http://www.facebook.com/#!/events/353079954755374/

 ................................................

Anti-Militarist Barış Harekâtı konseri için bir araya gelen BKP ve YKP gençlik örgütleri, Kıbrıslı Gençlik Platformu (KGP), Feminist Atölye (FEMA) ve bağımsız genç aktivistler olarak, 2010’dan beri her yıl işgale ve militarizme karşı düzenlediğimiz 14 Ağust...os’taki etkinliği bu yıl da üçüncü kez düzenliyoruz…

Bir hareket büyüyor, büyürken kendini geliştiriyor, gelişirken renkleniyor, çeşitleniyor... Enternasyonal dayanışmanın da pratikte parçası olduğu, katılımcı, dayanışmacı, neşeli ve mücadeleci bir hareket gelişiyor, ayaklarını güçlü yere vuran, dans eden ama talepleri, sloganları net bir hareket büyüyor…
Bu sene gene Bandista bizimle olurken ayni zaman Bandsista da Selimiye Meydanında olacak ama şarkılarımızın yanına danslarımızı da koyuyoruz ve iki toplumlu dans grubu Dance for Peace ile Poi gösterileri de Selimiye Meydanında olacak…
2010’dan beri pankartlarda, sloganlarda, meydanlarda ve sokaklarda “evine dön Ayşe” derken anlattığımız hep Ayşe’nin bitmek tükenmek bilmeyen tatilinin sona ermesi gerektiğiydi, bu sene sloganımızla gene her yerde olacağız ve 38 yıldır süren işgalin bitmesi gerektiğini bir kez daha haykıracağız. Düşmanlığa karşı barışın, işgale karşı özyönetimin, sömürüye karşı bağımsızlığın ve ırkçılığa karşı halkların kardeşliğinin sloganlarının yükseleceği konserimizin çalışmaları, 14 Ağustos’ta sokakta olmanın gerekliliğini önemsediğimizden ötürü devam etmektedir. 14 Ağustos’ta mutlak sokakta olmak, şarkılara eşitlik etmek önemlidir ve davetimiz, ayrımsız, nerede olunursa olunsun ama sokakta, eylemde olunsun…
38 yıldır işgalin sürdüğü bir coğrafyada yaşıyoruz, yaşadığımızın adına işgal demeye çekinmiyor ve buna karşı çıkıyoruz. Tel örgülerle bölünmüş bir coğrafyada silahlarını birbirine doğrultmuş piyonlar olmak değil, irademizi çalanlara karşı duran, eşitlikçi bir düzenin olduğu bağımsız bir Kıbrıs talep eden siyasi özneler olmaktır derdimiz. Ordularıyla, memurlarıyla ve paralarıyla bizi satın almaya çalışanlara karşı bir haykırış, bir isyan ve bağımsızlık yolunda emperyalist kuşatmaya karşı bir duruşun önemini yineliyoruz. Yaşamlarımızı dikenli tellerle tutsak etmeye çalışan tüm işgal ordularının postallarını hemen şimdi üzerimizden çekmelerini istiyoruz! Biz, militarist baskı düzeninde yaşamayı, polis devletinin kuklaları olmayı kabul etmiyoruz! Sokaklarda özgürce yürümek, şarkılarımızı söylemek, milliyetçiliğin piyonu olmamak ve dans edebileceğimiz bir devrim için sesimizi yükseltiyoruz. Gel sen de bize katıl, hep birlikte haykıralım, tahakküme karşı duralım!

İSYANIMIZ İŞGALE, İSYANIMIZ SÖMÜRÜYE, İSYANIMIZ ATAERKINE, İSYANIMIZ MİLİTARİST DÜZENE! VE BİZ, BU DÜZEN SONA ERENE KADAR SESİMİZİ YÜKSELTECEĞİZ, YILMADAN BİRLİKTE MÜCADELE EDECEĞİZ!

Ayşe’nin tatile çıkışının 38. yılında ’’bu tatile artık son!’’ demek için bir araya geliyoruz.
14 Ağustos akşamı 21:00’da Selimiye Meydanı’nda buluşalım, bu hareketi biraz daha büyütelim…


BKP gençlik, Feminist Atölye (FEMA), Kıbrıslı Gençlik Platformu, YKP Gençlik ve Bağımsız Genç Aktivistler

2. Anti-Militarist Barış Harekâtı / Αντιμιλιταριστική Ειρηνική Επιχείρηση
https://www.facebook.com/events/224780860897948/
videosu: https://vimeo.com/42602623

1. Anti-Militarist Barış Harekâtı / Αντιμιλιταριστική Ειρηνική Επιχείρηση
https://www.facebook.com/events/135270649844125/
 

14 Ιουλ 2012

Δημόσια Συζήτηση:Φασισμός: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

  • Τι προκαλεί την άνοδο του νεοφασισμού;
  • Πώς παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ και ποιες συνέπειες έχει στην πολιτική ζωή;
  • Ποια η ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος και του στρατού;
  • Ποιοι οι κίνδυνοι από την δράση ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων;

Η ΕΡΑΣ διοργανώνει πολιτική συζήτηση με θέμα:

Φασισμός: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Τετάρτη 18 Ιουλίου, ώρα 7.30 στη Δημοσιογραφική Εστία

Ομιλητές
Νίκος Κατσουρίδης (Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΑΚΕΛ)
Γιώργος Τσιάκαλος (Ακαδημαϊκός)
Δάφνος Οικονόμου (ΕΡΑΣ)

Συντονίζει η Αντωνία Λύρα (ΕΡΑΣ)

http://erascy.blogspot.com/

11 Ιουλ 2012

Μύθοι και πραγματικότητα για τα επιδόματα των αιτούντων άσυλο

Οι επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης έχουν γίνει πια έντονα αισθητές ανά την Ευρώπη, ωστόσο οι παράγοντες και τα συμπτώματα που της αποδίδονται πολλές φορές διαφέρουν.
Και όπως είναι γνωστό από την πρόσφατη αλλά και πιο παλιά ευρωπαϊκή και όχι μόνο ιστορία, οι οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις πάντα αποτελούσαν εύφορο έδαφος για παρανοήσεις ως προς τις αιτίες τους αλλά και την "θεραπεία" τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας παρανόησης αποτελεί ο ρόλος των "ξένων" και οι παρεπόμενες αντιλήψεις και προκαταλήψεις περί του επιπρόσθετου οικονομικού και κοινωνικού βάρους που αποτελούν εν καιρώ κρίσης.
Δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν η γενικευμένη άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και η αυξημένη κοινοβουλευτική της παρουσία στις περισσότερες χώρες παράλληλα, χέρι-χέρι θα έλεγε κανείς, με την κρίση. Και γινόμαστε μάρτυρες ενός φαύλου κύκλου όπου η ανασφάλεια τροφοδοτεί τη δημοτικότητα της ακροδεξιάς και η ακροδεξιά τροφοδοτεί την ανασφάλεια προς όφελός της. Η δημοτικότητα αυτή εκφράζεται στην πολιτική της παρουσία, στην διάχυση ξενοφοβικής και ρατσιστικής ρητορικής καθώς και στην αυξανόμενη ανοχή της ρητορικής αυτής από την κοινωνία.
Παράλληλα με αυτήν την άνοδο υπάρχει μείωση ή και παντελής έλλειψη αποτελεσματικής αντιμετώπισης τόσο της κρίσης όσο και των ρητορικών μίσους και αντί να διοχετεύονται οι δυνάμεις των κρατών μελών και των ΜΜΕ στην καταπολέμηση των διακρίσεων με καινοτόμες ιδέες και ριζικές αλλαγές, διαιωνίζουν τις συνταγές κοινωνικού αποκλεισμού και διχασμού. Οι παράγοντες αυτοί καταλήγουν φυσικά σε καταστροφικά αποτελέσματα υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια προς βελτίωση της κατάστασης και σπέρνοντας εχθρότητα και αρνητικά στερεότυπα στη δημόσια σφαίρα.
Στην Κύπρο, ένα από τα πιο έντονα αρνητικά στερεότυπα που διαδίδεται και τροφοδοτεί εχθρότητα στους κατοίκους είναι αυτό των επιδομάτων που δίδονται στους μετανάστες, στους αιτούντες άσυλο και στους πρόσφυγες, χωρίς να μπαίνει κανείς στον κόπο να επαληθεύει πληροφορίες και να ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Καταρχάς είναι σημαντική ακόμη και η έννοια αυτών των όρων καθώς πολύς κόσμος αγνοεί φυσικά τις διαφορές τους. Πως δηλαδή ο μετανάστης είναι κάποιος που συνήθως επιλέγει να μετακινηθεί σε κάποια άλλη χώρα, συχνά για καλύτερες οικονομικές ή κοινωνικές συνθήκες και για να βελτιώσει τις προσωπικές του προοπτικές και αυτές της οικογένειάς του. Η έννοια παράτυπος ("παράνομος") μετανάστης αναφέρεται σε κάποιον που δεν διαθέτει τα απαραίτητα έγγραφα για να παραμείνει σε μία χώρα. Από την άλλη ο αιτών άσυλο και ο πρόσφυγας είναι κάτι το τελείως διαφορετικό και αναφέρεται στους ανθρώπους που στην πρώτη περίπτωση έχουν υποβάλει αίτημα ενώ στη δεύτερη έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες διότι έχουν δικαιολογημένο φόβο δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής προέλευσης, πολιτικών πεποιθήσεων στη χώρα τους ή διότι τρέπονται σε φυγή λόγω συγκρούσεων ή γενικευμένης βίας και δεν απολαμβάνουν την προστασία της χώρας τους και μάλιστα συχνά είναι η ίδια η κυβέρνηση της χώρας τους που τους απειλεί με διώξεις. Και σε αυτές τις περιπτώσεις το άσυλο αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα για το πρόσωπο αυτό και υπάρχει αντίστοιχα απαράβατη υποχρέωση παροχής προστασίας από τη χώρα στην οποία απευθύνεται.
Από αυτές λοιπόν τις κατηγορίες είναι προφανές ότι οι παράτυποι μετανάστες δεν παίρνουν, ούτε και ζητούν, κάποιο επίδομα, καθώς φυσικά θα κινδύνευαν με απέλαση. Λαμβάνουν όμως δημόσιο βοήθημα οι αιτούντες άσυλο, τους πρώτους έξι μήνες που δεν έχουν το δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας, καθώς και οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες όπως ορίζεται από το Νόμο περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών. Ο εν λόγω νόμος διασφαλίζει το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης σε κάθε άτομο που διαμένει νόμιμα στη Δημοκρατία και δεν έχει τους αναγκαίους πόρους για κάλυψη των βασικών και ειδικών του αναγκών όπως αυτές καθορίζονται από το Νόμο και ανέρχεται στο ποσό των € 453 για τον αρχηγό του νοικοκυριού, στα € 226 για κάθε εξαρτώμενο που έχει συμπληρώσει το 14ο έτος της ηλικίας του και στα € 135,60 για κάθε εξαρτώμενο που δεν έχει συμπληρώσει το 14ο έτος της ηλικίας του και όχι λοιπόν στα εξωφρενικά ποσά που ακούγονται κατά καιρούς. Επίσης όσον αφορά τον αριθμό προσώπων που λαμβάνουν το βοήθημα επίσης διαδίδονται αβάσιμα στερεότυπα και αξίζει να σημειωθεί πως στους 23.500 που πήραν το δημόσιο βοήθημα το 2011 στην Κύπρο, μόλις οι 1.774 ήταν αιτούντες άσυλο, πρόσφυγες και άτομα με κάποιο καθεστώς διεθνούς προστασίας ή ανθρωπιστικής βοήθειας. Και σχετικά, έχουν μειωθεί επίσης και οι εκκρεμείς από προηγούμενα έτη αιτήσεις ασύλου, από 11.500 το 2005 έφτασαν τις 909 τον Ιούλιο του 2011.
Εν καιρώ κρίσης είναι εύκολο να χάνει κανείς τους στόχους και να αποπροσανατολίζεται η αντικειμενικότητα και η ανθρωπιά. Τα απτά στοιχεία έναντι σε εντυπώσεις και παραπλανητικές πληροφορίες είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να κερδίσει κανείς τη μισαλλοδοξία και τη ξενοφοβία ώστε να μην αποπροσανατολίζεται από τις πραγματικές αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων και να μην πέφτει στην παγίδα του να κατηγορεί αποδιοπομπαίους τράγους.

30 Ιουν 2012

Η Αντίσταση στην Άνοδο της Ακροδεξιάς και του Φασισμού

Πέμπτη, 28 Ιουνίου 2012

Η Αντίσταση στην Άνοδο της Ακροδεξιάς και του Φασισμού

Το Κυπριακό Ινστιτούτο Κριτικής Κοινωνικής Έρευνας και Διαλόγου σας προσκαλεί σε συζήτηση με θέμα:

“Η Αντίσταση στην Άνοδο της Ακροδεξιάς και του Φασισμού”

Εισηγήσεις -Ομιλητές:

Γιώργος Τσιάκαλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Κώστας Δουζίνας Καθηγητής Πανεπιστημίου Birckbeck
Νίκος Τριμικλινιώτης Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Λευκωσίας
Αντώνης Σκορδίλης, Δημοσιογράφος

Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012, 7.00μμ Αίθουσα Ειρήνη οδός Λήδρας