Τα ψευδοσκιάχτρα‏

αναδημοσίευση από το δικοινοτικό / μιχτό κυπριακό μπλογκ Μαχαλλάς

http://www.mahallas.com/2011/01/blog-post.html

Τα ψευδοσκιάχτρα‏

Εν μέσω ξεσπασμάτων ελληνορθόδοξης βίας και ενός ευρύτερου κλίματος στοχοποίησης και κατασυκοφάντησης των πολιτικών προσφύγων, μια ομάδα ελληνοκυπρίων καθηγητών αποφάσιζε τον περασμένο δεκέμβρη να επισκεφτεί κάποια τουρκοκυπριακά σχολεία της Κερύνειας ψάχνοντας έμπρακτα και αξιοπρεπώς να περάσει μηνύματα φιλίας και συναδέλφωσης.



Οι τουρκοκύπριοι καθηγητές υποδέχθηκαν τους συναδέλφους τους στις αίθουσες διδασκαλίας εξασφαλίζοντας τους ουσιαστικά την δυνατότητα να μιλήσουν στα παιδιά και να γκρεμίσουν φόβους και καχυποψίες που ένθεν και ένθεν των συρματοπλεγμάτων ξερνά ο ελληνικός και τουρκικός εθνικισμός. Υποστηρίζοντας ότι οι λαοί μπορούν να ξεπεράσουν τα ιστορικά δεσμά τους και να ζήσουν μονιασμένοι, διευκρίνισαν πως συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένα συμφέροντα οδήγησαν την Κύπρο στη τραγωδία του 74 μα και στην καθημερινή τραγωδία του διαχωρισμού, της ανασφάλειας και της πολιτικής μιζέριας.



Πάντα υποκειμενικά, αυτό που περισσότερο μου έκανε εντύπωση ήταν η αίσθηση πως και από την άλλη πλευρά ο κόσμος έχει κουραστεί. Η διχοτόμηση δεν είναι πλέον μια απομακρυσμένη προοπτική ή διακαής πόθος ξεφτιλισμένων, ανισσόροπων ή τελοσπάντων, προβληματικών συμπατριωτών μας, αλλά πιθανότατη εξέλιξη και συνεπακόλουθο της τραγελαφικά άτσαλης εθνικής μας πολιτικής.



Δυστυχώς η ηχώ των ένδοξων ημερών του εθνάρχη του δεύτερου δεν λέει να κοπάσει και για να πέσουν τα σκιάχτρα του εθνικισμού πρέπει πρώτα να καθυποτάξουμε τους δικούς μας τους φόβους. Αναλογιζόμενοι πως η στασιμότητα και η παγίωση του διαχωρισμού περιορίζει σε υπερθετικό βαθμό τη δυνατότητα κοινωνικής εξέλιξης και πολιτισμικής προόδου το μόνο ουσιαστικά που μας απομένει είναι η κινητοποίηση και η ανάμιξη με τα κοινά, η αντιπαράθεση και η εδώ και τώρα δράση για την δημιουργία ανθρωπίνων σχέσεων και δικοινοτικής φιλίας.



Χαιρετίζω λοιπόν τους καθηγητές που συνεχίζουν να αντιμάχονται με αξιοπρέπεια τα σκοτάδια αυτού του τόπου και τους ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου έδωσαν να έρθω σε επαφή με τους απέναντι και έτσι να νιώσω πως οι φόβοι τους για επερχόμενες εντάσεις ή πιθανούς σπαραγμούς είναι πανομοιότυποι με τους δικούς μας φόβους.