Position Paper of Bicommunal Peace Initiative United Cyprus for breakthrough in 2011
Press conference – 19th January, 2011
The Bi-communal Peace Initiative United Cyprus notes the following:
1. Another year has passed without a solution to the Cyprus problem. Time and time again the Cypriot people are promised a breakthrough in the stalemate of the past 40 years and yet none is forthcoming. At this point, the urgency for a solution cannot be overstated: The loss of momentum acknowledged by the UN Secretary General is now more than visible to the Cypriots, who are gradually losing their hope and feel disappointment with their respective leaderships. Unless there is a breakthrough in the immediate future pessimism and cynicism may have their way. It is our position that the need for solution is more urgent than ever.
2. Despite the fact that 2010 has not produced a solution, it has however produced crucial positive results, which are tangible and we can build on. In the first quarter of 2010 has been the month where remarkable progress had been achieved on the chapter of Governance that constitutes the essence of the Cyprus problem: for the first time ever the leaders of the two communities, Demetris Christofias and Mehmet Ali Talat, have agreed how to share power in a bicommunal bi-zonal federation. This is a gigantic step forward, which cannot be undervalued, which may have lasting effects in the efforts to find a solution. It is therefore no coincidence that Mr. Eroglu, despite his pre-election pledges to the contrary, was eventually obliged to affirm his commitment to what has been agreed upon. We consider his backtrack on the Governance issue during the last meeting of the two leaders a serious blow to the negotiations and call upon him to return to the agreed framework. In the months that followed significant progress has also been made in the chapters of the Economy and EU relations. The convergence achieved is currently being reconfirmed by the two sides thereby re-affirming that the cornerstone of the solution agreement is now firmly in place.
3. The loss of momentum that followed the first quarter of 2010 has been reverted by the positive outcome of the 18th November, 2010 meeting at the UN headquarters where a programme of an intensified series of talks has been agreed. It is hoped that the intercommunal talks will make the necessary progress so that the High Level meeting in Geneva at the end of January will yield positive results. Moreover, it is hoped that the programme of further talks will swiftly move on to deal with all remaining aspects and that the negotiations will lead to an International Conference to take place in the 2nd half of 2011. Any further prolongation of the talks will be interpreted as absence of progress and will foster further pessimism amongst the people on both sides of the divide. This fact along with the economic crisis and the rise of unemployment has created fertile ground for nationalist and racist forces to gain momentum. We note with concern the dire socio-economic situation in the northern part of our country due to the severe austerity measures imposed by Ankara.
4. The stalemate in the efforts to find a solution is fertile ground for extreme Right and neo-Nazi groups to plant the seeds of racial hatred, xenophobia and intolerance. Assisted by a handful of irresponsible populist politicians, and exploiting the fears and job insecurity generated by the current economic crisis, fascism is rearing its ugly face again, as it did in the late sixties and early seventies. This time, in addition to Turkish Cypriots, migrants are targeted as the source of all evils in Cypriot society. The negative and xenophobic climate appears to be preventing many politicians from speaking out against the rise of the far Right, for fear of losing the forthcoming Parliamentary elections.
5. The stabbing of the Turkish-Cypriot musician Sertunc Akdoğu in Larnaca, who had been invited to perform at the Rainbow festival in Finikoudes last November marks an escalation of racial violence by racist and national-chauvinist groups. We condemn this criminal act and demand that action be taken by the authorities to arrest and punish the perpetrators, combat racial violence and ban organisations inciting racial hatred. At the same time we express our full support and sympathy to Mr. Sertunc Akdoğu and pledge to intensify our efforts to fight racism, nationalism and work with more resolution towards the reunification of our country. We pledge that we will not allow the racists, nationalists and neo-Nazis to get their way.
6. The latest violent attack against the Turkish team Pinar Karasiyka by Greek-Cypriot fans of the host APOEL in Nicosia is another unacceptable and repugnant racist act. This act is a combination of social and political phenomena, which have escalated in Cyprus over the last few years, i.e. (a) fan violence, usually connected to football and (b) ethno-racist ideologies, hatred and crime. The two were combined in the attack above.
7. At the same time we condemn any violation of human rights including the right to religious services: religious practices must be fully respected. We therefore condemn the obstruction of the religious service during Christmas in Rizokarpaso and Ayia Triada. We note, under protest, that following the election of Mr. Eroğlu, the incitement of hate, racism and national chauvinism in the Turkish-Cypriot community is not confined to the usual far right institutions and media but also via the school history texts which were re-introduced. We demand that the educational systems rid themselves from all elements which promote hatred, racism and national chauvinism: Education must promote peace, reconciliation, cooperation and mutual respect.
8. Despite the spread of negative phenomena within both T/C and G/C, despite the protracted negotiations and the loss of momentum, the current state of things is that significant progress in the negotiations has been achieved and a renewed window of opportunity has reopened with the more immediate involvement of the Secretary General of the UN. At the same time the broader masses within both communities continue to support a bi-communal, bi-zonal federation and a re-unified island.
The Bi-communal Peace Initiative United Cyprus calls upon the two sides:
1. To accelerate the talks and set a realistic time frame to reach a comprehensive settlement within 2011. The solution is urgently needed, not only for political and human rights reasons. It is becoming increasingly apparent that the only way out of the current economic crisis, both for Greek-Cypriot and Turkish-Cypriots is via the reunification, which will pave the way for economic development, new job opportunities, investments and progress.
2. To contribute to the creation of a more constructive approach to the potential for settlement and in this context drag along all political forces to contribute towards creating a positive climate for a solution.
3. To commence negotiations for the halving of the military budget and reduction of all the troops leading to full demilitarisation: this is both an important peace measure as well as a sound economic move.
4. To take action for the opening of further checkpoints and to create opportunities to transform the buffer zone into a zone of cooperation and mutual respect.
5. To proceed with the proposals for the return of the uninhabited section of Famagusta to its inhabitants via the reconstruction of the city and the operation of the Famagusta port under the administration of the UN pending a comprehensive settlement. This will yield tangible benefits for both communities creating opportunities for cooperation in all fields.
6. To adopt an agreed framework of contacts and cooperation programmes between all sectors of society with particular reference to youth and education but also extending to business, culture etc.
The Bicommunal Peace Initiative United Cyprus, yet once more reiterates its determination to mobilize Greek and Turkish Cypriots to express their common resolve for peace and re-unification, urging their leadership to make positive steps towards a solution of the Cyprus problem in the months to come. In this sense we express our full support and solidarity to the Turkish-Cypriot trade union movement which is holding a general strike and mobilization on the 28th January. We pledge to intensify the struggle and organise mass mobilisations until a solution is found.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θέσεις της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας Ειρήνης «Ενωμένη Κύπρος» για πρόοδο το 2011
Press conference – 19th January, 2011
Η Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ειρήνης «Ενωμένη Κύπρος» σημειώνει τα πιο κάτω:
1. Ακόμη ένας χρόνος έχει περάσει χωρίς Λύση στο Κυπριακό πρόβλημα. Για πολλά χρόνια τώρα ο Κυπριακός Λαός γίνεται δέκτης υποσχέσεων για διάρρηξη του αδιεξόδου των τελευταίων 40 χρόνων άλλα το αδιέξοδο παραμένει. Στις σημερινές συνθήκες η επείγουσα ανάγκη για Λύση είναι περισσότερο από ποτέ επιβεβλημένη: Η διαπίστωση του ΓΓ του ΟΗΕ για έλλειψη δυναμικής στην διαδικασία των συνομιλιών είναι τώρα περισσότερο ορατή στους Κυπρίους, οι οποίοι σταδιακά χάνουν την ελπίδα τους και νοιώθουν απογοητευμένοι από τις αντίστοιχες ηγεσίες τους. Εάν δεν υπάρξει διάρρηξη του αδιεξόδου στο σύντομο μέλλον, η απαισιοδοξία και ο κυνισμός θα θριαμβεύσουν . Είναι πεποίθηση μας πως η ανάγκη για Λύση Τώρα είναι περισσότερο από επείγουσα.
2. Παρόλον ότι μέσα στο 2010 δεν έχει επιτευχθεί η Λύση, έχουν όμως σημειωθεί κρίσιμα, θετικά, απτά αποτελέσματα τα οποία αποτελούν τη βάση της οικοδόμησης περαιτέρω προόδου. Ο Ιανουάριος του 2010 ήταν ο μήνας όπου είχε επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης το οποίο αποτελεί την ουσία του Κυπριακού προβλήματος : για πρώτη φορά στην ιστορία του προβλήματος οι δύο ηγέτες, Χριστόφιας και Ταλάτ, έχουν συμφωνήσει τον διαμερισμό εξουσιών σε μια Διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα γιγαντιαίο βήμα το οποίο δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Για το λόγο αυτό δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι, παρ’ όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, ο κ. Ερογλου τελικά υποχρεώθηκε να επιβεβαιώσει ότι είχε συμφωνηθεί κατά την προηγούμενη περίοδο. Θεωρούμε σοβαρό πλήγμα για τις συνομιλίες την πρόσφατη υπαναχώρηση του στο ζήτημα κατά την τελευταία συνάντηση των δύο ηγετών και τον καλούμε να επανέλθει στα συμφωνηθέντα. Κατά τους μήνες που ακολούθησαν σημαντική πρόοδος είχε επιτευχθεί και στα κεφάλαια της Οικονομίας και ΕΕ. Η συγκλήσεις αυτές επαναβεβαιώνονται τώρα κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, εξασφαλίζοντας ότι ο ακρογωνιαίος λίθος που έχει τεθεί παραμένει σταθερός σαν βάση για την περαιτέρω πορεία.
3. Η έλλειψη δυναμικής στις συνομιλίες που άρχισε να παρουσιάζεται μετά το πρώτο τρίμηνο του 2010, ανατράπηκε από τα θετικά αποτελέσματα της συνάντησης στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στις 18 περασμένου Νοέμβρη, όπου συμφωνήθηκε ένα πρόγραμμα εντατικοποίησης των συνομιλιών. Αναμένουμε ότι οι υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεις θα επιτύχουν ικανοποιητική πρόοδο, τέτοια που να επιτρέψει να σημειωθούν περαιτέρω θετικά βήματα στην συνάντηση υψηλού επιπέδου στην Γενεύη στις 26 του Γενάρη. Επί πλέον ευελπιστούμε πως το πρόγραμμα συνέχισης των συνομιλιών θα είναι τέτοιο που θα οδηγήσει με γρήγορους ρυθμούς στην εξέταση των υπολοίπων πτυχών του Κυπριακού έτσι που να γίνει κατορθωτή η σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης στο Δεύτερο μισό του 2011. Τυχόν περαιτέρω παράταση των συνομιλιών θα εκληφθεί ως απουσία προόδου και θα διασπείρει την πλήρη απαισιοδοξία και στις δυο κοινότητες. Η ήδη επικρατούσα απαισιοδοξία παράλληλα με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και την άνοδο της ανεργίας έχει δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για την εξάπλωση των εθνικιστικών και ρατσιστικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα σημειώνουμε με ιδιαίτερη ανησυχία την δεινή κοινωνικό- οικονομική κατάσταση στο Βορρά λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας που έχουν επιβληθεί από την Άγκυρα.
4. To αδιέξοδο στις προσπάθειες επίτευξης λύσης αποτελεί πρόσφορο έδαφος για ακροδεξιές και νέο-ναζιστικές ομάδες για να σπείρουν το φυλετικό μίσος, τη ξενοφοβία και την έλλειψη ανεκτικότητας. Υποβοηθούμενοι από ορισμένους λαϊκιστές ανεύθυνους πολιτικούς και εκμεταλλευόμενοι τους φόβους και την εργασιακή ανασφάλεια που προκάλεσε η οικονομική κρίση, ο φασισμός ξανασηκώνει κεφάλι όπως και στα τέλη της δεκαετίας 1960 και στις αρχές της δεκαετίας 1970. Αυτή τη φορά, εκτός από τους Τουρκοκύπριους, στοχοποιούν και τους μετανάστες ως την πηγή όλων των κακών στην Κυπριακή κοινωνία. Το αρνητικό κλίμα φαίνεται να επηρεάζει πολλούς πολιτικούς από του να εκφραστούν κατά της ανόδου της ακροδεξιάς από φόβο μήπως χάσουν ψήφους στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
5. Tο μαχαίρωμα του Τουρκοκύπριου μουσικού Sertunc Akdoğu στη Λάρνακα, που είχε προσκληθεί να παίξει μουσική στο φεστιβάλ Rainbow στις Φινικούδες τον περασμένο Νοέμβριο καταδεικνύει μια κατακόρυφη αύξηση στη ρατσιστική βία των ρατσιστικών και εθνικιστικών-σωβινιστικών ομάδων. Καταδικάζουμε την αξιόποινη αυτή πράξη και απαιτούμε από τις αρχές να λάβουν μέτρα για την τιμωρία των ενόχων, για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας και για την απονομιμοποίηση των οργανώσεων που υποδαυλίζουν το ρατσιστικό μίσος. Ταυτόχρονα, εκφράζουμε την πλήρη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας προς τον Sertunc Akdoğu και υποσχόμαστε να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειες μας για την καταπολέμηση του ρατσισμού, του εθνικισμού και για την επανένωση της χώρας μας. Υποσχόμαστε ότι δεν θα επιτρέψουμε στους ρατσιστές, στους εθνικιστές και στους νέο-Ναζί να πετύχουν τους στόχους τους.
6. Η πρόσφατη βίαιη επίθεση εναντίον της Τουρκικής ομάδας Pinar Karasiyka από Ελληνοκύπριους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ στη Λευκωσία αποτελεί ακόμα μια απαράδεκτη και αποκρουστική ρατσιστική πράξη. Αποτελεί ένα συνδυασμό από κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα που εντατικοποιήθηκαν στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια, δηλ. (α) τη βία από οπαδούς στα σπορ που συνδέεται συχνά με το ποδόσφαιρο (β) τις εθνο-φυλετικές ιδεολογίες, το μίσος και το έγκλημα. Τα δύο αυτά φαινόμενα συνυπήρχαν στην επίθεση αυτή.
7. Ταυτόχρονα καταδικάζουμε όλες τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριλαμβανομένης της άσκησης της θρησκείας. Οι θρησκευτικές πρακτικές πρέπει να γίνονται απόλυτα σεβαστές. Επομένως καταδικάζουμε την παρεμπόδιση της θρησκευτικής λειτουργίας τα Χριστούγεννα στο Ριζοκάρπασο και την Αγία Τριάδα. Παρατηρούμε ότι προώθηση μίσους, εθνικισμού και σοβινισμού στην Τ/Κ κοινότητα, εκτός από τους γνωστούς σοβινιστικούς θεσμούς και ΜΜΕ, γίνεται και από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας, τα οποία ο κ. Έρογλου έχει επαναφέρει με την εκλογή του. Απαιτούμε όπως άμεσα απαλλαγούμε το μίσος, τα σοβινιστικά, ρατσιστικά και διαιρετικά στοιχεία που περιέχονται σε σχολικά αναλυτικά προγράμματα και εγχειρίδια: Η παιδεία πρέπει να καλλιεργεί την ειρήνη, τη συμφιλίωση, τη συνεργασία και τον αλληλοσεβασμό.
8. Παρά την εξάπλωση των αρνητικών φαινομένων ανάμεσα και στις δύο κοινότητες, παρά τις παρατεταμένης συνομιλίες και την απώλεια του μομέντουμ, η παρούσα κατάσταση πραγμάτων είναι ότι έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στις συνομιλίες και ένα νέο παράθυρο ευκαιρίας έχει ανοίξει με την πιο άμεση εμπλοκή του ΓΓ του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα, οι πλατιές μάζες εντός των δύο κοινοτήτων εξακολουθούν να στηρίζουν τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και ένα επανενωμένο νησί.
Η Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ενωμένη Κύπρος καλεί τις δύο πλευρές:
Να επισπεύσουν τις συνομιλίες και να θέσουν ένα ρεαλιστικό πλαίσιο για την επίτευξη συνολικής λύσης εντός του 2011. Η λύση αποτελεί επείγουσα ανάγκη όχι μόνο για σκοπούς των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει καταστεί πλέον σαφές ότι η μόνη διέξοδος από την παρούσα οικονομική κρίση, τόσο για τους Ελληνοκύπριους όσο και για τους Τουρκοκύπριους είναι διαμέσου της επανένωσης, που θα βάλει τα θεμέλια για οικονομική ανάπτυξη, νέες εργασιακές ευκαιρίας, επενδύσεις και πρόοδο.
Να συμβάλουν στη δημιουργία μιας πιο εποικοδομητικής προσέγγισης για την προοπτική της λύσης και στο πνεύμα αυτό να καλέσουν όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουν στη δημιουργία ενός θετικού κλίματος για τη λύση.
Να ξεκινήσουν συνομιλίες για τη μείωση του στρατιωτικού προϋπολογισμού στο ήμισυ και για τη μείωση όλων των στρατιωτών με στόχο την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση: αυτό αποτελεί σημαντικό μέτρο για την ειρήνη και ταυτόχρονα μια οικονομικά σωστή κίνηση.
Να αναλάβουν δράσεις για τη διάνοιξη περεταίρω οδοφραγμάτων και για τη δημιουργία ευκαιριών για να μετατραπεί η νεκρή ζώνη σε ζώνη συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού.
Να προωθήσουν την πρόταση για την επιστροφή της Αμμοχώστου στους κατοίκους της μέσω της ανοικοδόμησης της πόλης και της λειτουργίας του λιμανιού της Αμμοχώστου κάτω από την διαχείριση του ΟΗΕ, μέχρις ότου να επιτευχθεί λύση. Αυτό θα επιφέρει χειροπιαστά αποτελέσματα και για τις δύο κοινότητες και θα δημιουργήσει ευκαιρίες για συνεργασία σε όλους τους τομείς.
Να υιοθετήσουν ένα συμφωνημένο πλαίσιο επαφών και προγραμμάτων συνεργασίας μεταξύ όλων των τμημάτων της κοινωνίας, με ειδική αναφορά στους νέους και την παιδεία, αλλά εκτείνοντας το και στον επιχειρησιακό κόσμο, τον πολιτισμό κλπ.
Η Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ενωμένη Κύπρος επαναλαμβάνει την αποφασιστικότητα της να κινητοποιήσει Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να εκφράσουν την κοινή τους θέληση για ειρήνη και επανένωση, απαιτώντας από τις ηγεσίες τους να αναλάβουν θετικές δράσεις μέσα στους επόμενους μήνες. Υπό αυτή την έννοια, εκφράζουμε την πλήρη υποστήριξη και αλληλεγγύη μας προς το Τουρκοκυπριακό συνδικαλιστικόo κίνημα που εξήγγειλε γενική απεργία στις 28 Ιανουαρίου. Υποσχόμαστε να εντατικοποιήσουμε τον αγώνα και να οργανώσουμε μαζικές κινητοποιήσεις μέχρι την εξεύρεση μιας λύσης.
2011’de Kıbrıs Görüşmeleri ile ilgili, Birleşik Kıbrıs Barış İnisiyatifi’nin Görüşleri
İki toplumlu “Birleşik Kıbrıs” Barış İnisiyatifi’nin dikkat çekmek istediği noktalar, aşağıdaki gibidir:
1. Kıbrıs sorununa ilişkin herhangi bir çözüme ulaşılamadan bir yıl daha geçmiş bulunmaktadır. 40 yılı aşkın bir süredir, Kıbrıslılar kendilerine söz verilen bir ilerleme ve çözümü beklemektedirler fakat, şimdiye kadar henüz bir sonuç alınmamıştır. Bu noktada, çözümün aciliyeti bir abartma olarak görülemez: İlerlemenin durmasını Birleşmiş Milletler Genel Sekreterinin de onaylaması, liderlere olan güvenlerini giderek daha fazla kaybeden ve hayal kırıklığına uğrayan Kıbrıslılar tarafından şimdi daha da açık şekilde görülmektedir. Eğer yakın gelecekte herhangi bir dönüm noktası yaşanmazsa, karamsarlık ve olumsuzluk daha da büyüyen bir hale gelecektir. Bizim görüşümüze göre, çözüme ilişkin ihtiyaç, her zaman olduğundan daha da acildir.
2. 2010da çözüm üretilmemesine rağmen, yine de önemli olumlu sonuçları da beraberinde getirmiştir, ve bunlar anlaşılır ve geliştirilebilir sonuçlar olmuştur. 2010 Yılının Ocak ayı, Kıbrıs sorununun esası olan yönetim konusunda gözle görülür bir ilerlemenin gerçekleştirildiği ay olmuştur: İki toplumun liderleri Hristofias ve Talat, ilk kez iki toplumlu, iki bölgeli federasyon idaresindeki paylaşımları konusunda ilk kez bir uzlaşmaya vardılar. Bu, ileriye atılmış çok önemli bir adımdır ve kesinlikle azımsanamayacak kadar değerlidir. Sn Eroğlu’nun seçim öncesinde vermiş olduğu vaatlere rağmen, daha evvel verilen kararlara bağlı kalması zorunluluğunun belirtilmesi de bir tesadüf değildir. İki lider olarak yaptıkları son görüşmede, Eroğlu’nun yönetim konusundaki geri adım atışını, görüşmelerde önemli bir hamle olarak görüyor ve onu, anlaşma yapılan çerçeveye geri dönmesi için çağırıyoruz. Bu önemli ilerlemeyi takiben, daha sonra da Ekonomi ve AB ilişkileri ile ilgili konularda da gelişmeler olmuştur. Bu uyum, halen iki taraf arasında taahhüt edilmektedir ve şu anda bir çözüm anlaşmasının köşe taşının yerli yerine oturtulması da yeniden doğrulanmaktadır.
3. 2010’un ilk çeyreğindeki hız kaybı, 18 Kasım 2010’da yoğun bir görüşme serisi programına ve BM karargâhından çıkan olumlu sonuca doğru yönlendirilmişti. Toplumlararası görüşmeler ise içinde bulunduğumuz zaman içerisinde ilerleme kaydediyor. Ocak ayı sonuna kadar Cenevre’de yapılacak olan Yüksek Temas toplantısı yine olumlu sonuçları da doğuracak ve 2011 yılının ikinci yarısında yapılması umut edilen Uluslararası Konferansın gerçekleştirilmesine de vesile olabilecek görüşmeler yapılacaktır. Yine de, görüşmelerin bu kadar uzatılması ve ilerlemenin birkaç aydır durması, iki tarafta da insanların karamsarlığa kapılmasına sebep olmuştur. Ekonomik krizle beraber bu gerçek, iki tarafı da etkilemiş ve işsizliğin artmasıyla birlikte milliyetçi ve ırkçı grupların kendilerini daha da göstermesi için bir atmosfer de yaratmıştır. Özellikle dikkat çekmek istiyoruz ki, ülkemizin kuzeyinde şu anda oldukça zorlaşan sosyo-ekonomik durum, Ankara’nın empoze ettiği sert dayatmalardan kaynaklanmaktadır.
4. Süregelen siyası çıkmaz ve boşluk, aşırı sağ ve Neo-nazi grupların ırkçılık, nefret, xenofobi ve hoşgörüsüzlük tohumlarını ekmeleri için de bir fırsat olmuştur. Bir kısım sorumsuz polpülist siyasetçinin de desteği ile, şimdiki ekonomik krizin yarattığı güvensizlik ve korkuyu da kullanarak, faşizm 60ların sonu ve 70lerin başında da olduğu gibi yine çirkin yüzünü göstermeye başladı. Kıbrıslı Türkler’in yanında, göçmenlerin de hedef alındığı Kıbrıs toplumu, sorunun kaynağı gibi gösterilmeye çalışılmaktadır. Negative ve xenofobik hava, birçok siyasetçinin de yükselen aşırı sağcılığa karşı sesini yükseltmesini de engellemeye başlamıştır ve bu durum, yaklaşan milletvekili seçimlerini kaybetme korkusu yüzünden de yaşanmaktadır.
5. Kıbrıslı Türk müzisyen Sertunç Akdoğu’nun geçen yılın Kasım ayında Finikoudes’te düzenlenen Rainbow Festivali’nde bıçaklanması, ırkçı şiddetin, ırkçı ve miliyetçi şövenist grupların daha da cesaretlendiğini gösteren öneml bir tırmanış noktasıydı. Bu şiddetli eylemi kınıyor ve otoritelerin bu konuda ve ırkçı şiddete karşı harekete geçmelerini ve ırkçı nefreti tetikleyen örgütleri yasaklamaları için önlemler almalarını talep ediyoruz. Aynı zamanda, Sertunç Akdoğu’ya tam destek vereceğimizi ve sempatimizi ifade ediyor, ırkçılığa, milliyetçiliğe karşı savaşımızı daha da yoğunlaştıracağımızı ve adamızın yeniden birleştirilmesi için mücadele edeceğimizin altını çiziyoruz. Irkçıların, milliyetçilerin ve neo-Nazilerin eylemlerini devam ettirmelerine izin vermemeye söz veriyoruz.
6. Türk takım Pınar Karşıyaka’nın Lefkoşa’da APOEL ile yapmış olduğu basketbol karşılaşmasında Kıbrıslı Rum fanatikler tarafından saldırıya maruz bırakılması bir diğer kabul edilemez ve iğrenç saldırıdır. Bu eylem, son 5 yılda Kıbrıs’ta kendini gösteren sosyal ve siyasi fenomenin bir birleşimidir. Ör: (a) Genellikle sporla, örneğin futbolla alakalı fanatizme dayalı şiddet, (b) etnik-ırkçı ideolojiler, nerfet ve şiddet. İkiside, yukarıda belirtilen saldırıda gerçekleşmiştir.
7. Aynı zamanda, din hizmetleri de dahil her türlü insan hakkının ihlal edilmesini de kınıyoruz: Dinsel törenler ve ibadetlere saygı duyulması gerekmektedir. Dipkarpaz (Rizokarpao) ve Sipahi’de (Ayia Tria) “Noel” dini kutlama veya ibadetlerin engellenmesini de kınıyoruz. Kaydı ihtirazı ile belirtmek istiyoruz ki, Eroğlu’nun seçilmesinin ardından, Kıbrıs Türk toplumunda nefret, ırkçılık ve milli şövenizm, genel aşırı sağcı kurumlar ve medyada değil, okullarda yeniden verilen tarih kitaplarında da dikkat çekilmeye başlanmıştır. Eğitim sistemlerinin tüm bu şiddet, nefret, ırkçılık ve milli şövenizmi içeren kavramlardan kendilerini arındırmlarını, uzak tutmalarını talep ediyoruz: Eğitim, barışı, anlaşmayı, uzlaşmayı, işbirliğini ve karşılıklı saygıyı teşvik etmelidir.
8. Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rumlar içerisindeki negatif fenomenin yayılmasına, geciktirilen görüşmelere ve yavaşlamaya rağmen, BM Genel Sekreterinin de hemen dahil edilmesiyle birlikte, süregelen durum, yeni fırsat pencerelerinin açıldığını ve önemli bir ilerleme kaydedildiğini göstermektedir. Aynı zamanda, her iki toplumda da daha geniş kitleler, iki-toplumlu, iki-bölgeli federasyon ve yeniden birleştirilmiş bir ada ile ilgili desteklerini sürdürmeye devam etmektedirler.
Birleşik Kıbrıs Barış İnisiyatifi, iki tarafa da şu çağrıyı yapmaktadır:
1. 2011 yıl içerisinde kapsamlı bir anlaşmaya ulaşılabilmesi için, gerçekçi bir zaman çerçevesi belirleyip görüşmelerin hızını arttırmak. Sadece siyasi değil aynı zamanda insan hakları nedeniyle, anlaşma acil bir gerekliliktir. Hem Kıbrıslı Rumlar hem de Kıbrıslı Türkler için; süregelen ekonomik krizin üstesinden gelmenin tek yolunun adamızın yeniden birleştirilmesinin olacağı, giderek daha da belirginleşmektedir. Bu şekilde, ekonomik gelişim, yeni iş olanakları, yatırımlar ve ilerlemenin de yolu açılacaktır.
2. Bu bağlamda, iki toplumun liderlerine ve tüm siyasi partilere, daha yapıcı bir yaklaşımla potansiyel bir anlaşmaya katkıda bulunmaları için çağrı yapıyoruz.
3. Askeri bütçenin yarıya düşürülmesi konusunda görüşmelerin başlamasını ve birliklerin azaltılmasını ve akabinde tamamen askersizleştirilmesini talep ediyoruz: bu, hem barış için önemli bir adım hem de ekonomik açıdan mantıklı bir hareket olacaktır.
4. İlave geçiş kapılarının açılması ve ara bölgenin, karşılıklı saygı ve işbirliği bölgesine dönüştürülmesi için harekete geçilmelidir.
5. Mağusa’daki yerleşime kapalı bölgenin, yerleşimcilere geri verilerek şehrin yeniden inşaa edilmesi ve Mağusa Limanının açılarak BM yönetiminde gerçekleştirilecek kapsamlı bir anlaşma ile çalışır hale getirilmesi. Bu, her iki toplum için de önemli kazançlar sağlayacak ve tüm alanlarda işbirliği yapılabilmesini de beraberinde getirecektir.
6. Toplumda her sektörde iletişim ve işbirliği programlarının gerçekleşeceği çerçevede bir anlaşmaya varmak. Özellikle gençler ve eğitim yanında, iş, kültür vs.. alanlara da genişleyen bir ağ kurulmalıdır.
İki Toplumlu Birleşik Kıbrıs Barış İnsiyatifi, bir kez daha Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türkleri mobilize ederek, ortak amacımız olan adamızın yeniden birleştirilmesi için liderleri olumlu adımlar atmaya ve Kıbrıs sorununu önümüzdeki aylar içerisinde çözüme kavuşturmaya teşvik etmek istediği yönündeki kararlılığını vurgular. Bu bağlamda, Kıbrıs Türk Sendikal hareketi ve 28 Ocak’ta gerçekleştirecekleri genel grev ve eylemleri tam anlamıyla desteklediğimizi ve dayanışma içerisinde olduğumuzu bildiririz. Çözüm bulunana kadar, mücadelemizi yoğunlaştıracağımızın ve kitleleri hareketlendirmeye devam edeceğimizin altını çizeriz.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου