9 Ιουν 2009

Εκπαιδευτικοί και ψευδοεκπαιδευτικοί


Της Κωνσταντίνας Ζάνου
Προ ημερών, ξεφυλλίζοντας τις εφημερίδες, αντιλήφθηκα μια περίεργη σύμπτωση: Οι εκπαιδευτικοί βόρεια και νότια της Πράσινης Γραμμής εξάγγελλαν, ταυτόχρονα, την πρόθεσή τους να προβούν σε κινητοποιήσεις σε περίπτωση που οι δύο «κυβερνήσεις» (η κυπριακή κυβέρνηση και η ψευδο-κυβέρνηση των κατεχομένων) προχωρούσαν, η κάθε μια ξεχωριστά, σε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της παιδείας. Η σύμπτωση αφορούσε μόνο τη χρονική στιγμή των δρωμένων, διότι, κατά τα άλλα, και οι εξαγγελίες των δύο «κυβερνήσεων» και τα αιτήματα των Ε/Κ και Τ/Κ εκπαιδευτικών ήταν εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.
Η Κύπρος είναι ίσως το μοναδικό παράδειγμα κράτους στο οποίο συνυπάρχουν δύο παράλληλες και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους κοινωνικές πραγματικότητες: αυτή των ελεύθερων εδαφών κι αυτή των κατεχομένων. Η κατάσταση αυτή παράγει πρόσφορο έδαφος για σύγκριση. Με την ευκαιρία λοιπόν της χρονικής αυτής σύμπτωσης, θα ήθελα, χάριν συλλογισμού, να παραθέσω συγκριτικά τις πρόσφατες δράσεις των τ/κ και ε/κ συνδικάτων εκπαιδευτικών (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), προσδοκώντας ότι θα βοηθήσω έτσι τον αναγνώστη να προβεί σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με τον χαρακτήρα και τον ρόλο των δύο αυτών κοινωνικών ομάδων.
Ξεκινώ με τους Τουρκοκύπριους: Η Συντεχνία Τ/Κ Δασκάλων (KTOS) και η Συντεχνία Τ/Κ Καθηγητών (KTOEOS) προειδοποίησαν πρόσφατα ότι θα προβούν σε κινητοποιήσεις αν η νέα «κυβέρνηση» του Ντερβίς Έρογλου προχωρήσει στην εφαρμογή των προεκλογικών της εξαγγελιών περί απόσυρσης από τα σχολεία των νέων βιβλίων ιστορίας και επαναφοράς των παλαιοτέρων. Όπως είναι γνωστό, το 2004, με την άνοδο του ΡΤΚ στην εξουσία, και με την πλήρη στήριξη των συνδικάτων των εκπαιδευτικών, τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονταν μέχρι τότε στα σχολεία, άλλαξαν. Στα καινούργια βιβλία υιοθετήθηκε μια πιο κριτική προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων, μακριά από τις εθνικιστικές και τουρκοκεντρικές εξάρσεις του παρελθόντος. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του ΡΤΚ περιελάμβανε επίσης την εισαγωγή στα σχολεία δύο νέων μαθημάτων: του μαθήματος των ελληνικών και του μαθήματος που καλείται «εκπαίδευση ειρήνης». Αυτά όλα λοιπόν απειλούνται τώρα με απόσυρση από τη νέα «κυβέρνηση» των κατεχομένων. Οι οποιεσδήποτε ενδεχόμενες μεταρρυθμίσεις θα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν, ωστόσο, τη σθεναρή αντίσταση των συντεχνιών της KTOS και της KTOEOS.
Ας δούμε τώρα ενδεικτικά ποια στάση τήρησαν πρόσφατα τα αντίστοιχα ελληνοκυπριακά συνδικάτα εκπαιδευτικών, η ΠΟΕΔ (δάσκαλοι) και η ΟΕΛΜΕΚ (καθηγητές), απέναντι στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας:
· Τον Φεβρουάριο, η ΠΟΕΔ απέστειλε προς όλους τους δασκάλους μια διευκρινιστική ανακοίνωση σχετικά με την εξαγγελία του Υπουργείου Παιδείας για την προώθηση του πρώτου στόχου της φετινής χρονιάς, δηλ. «της καλλιέργειας κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ε/Κ και Τ/Κ». Η ΠΟΕΔ ενημέρωσε «προειδοποιητικά» πως διαφωνεί με τις επισκέψεις Τ/Κ εκπαιδευτικών ή μαθητών στα ε/κ σχολεία και ξεκαθάρισε πως δεν θα δεχθεί τη διεξαγωγή σχολαστικού ελέγχου από το Υπουργείο Παιδείας για το κατά πόσον προωθείται ο στόχος αυτός σε κάθε σχολείο. Τόνισε, τέλος, πως μόνιμος στόχος της εκπαίδευσης παραμένει το «Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι».
· Τον Γενάρη, η ΟΕΛΜΕΚ εξέδωσε ανακοίνωση διαμαρτυρίας εναντίον του μηνύματος του Υπουργού Παιδείας προς τα σχολεία με την ευκαιρία της ονομαστικής γιορτής του Μακαρίου. Πιο συγκεκριμένα, απαίτησε να αφαιρεθεί από το μήνυμα η παράγραφος που αναφέρεται στις «διακοινοτικές συγκρούσεις, τις οποίες προκάλεσαν παράνομες και εξτρεμιστικές ε/κ και τ/κ οργανώσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τραγωδία του 1974». Η ΟΕΛΜΕΚ έδωσε έμμεσα έτσι το δικό της στίγμα στη δημόσια συζήτηση που διεξαγόταν παράλληλα γύρω από την αλλαγή των βιβλίων της ιστορίας. Στην επιστολή της αποπειράται να αποκαταστήσει την «ιστορική αλήθεια», διευκρινίζοντας ότι οι συγκρούσεις της περιόδου ’63-’67 δεν ήταν ακριβώς «διακοινοτικές», αφού διεξήχθησαν μεταξύ των νομίμων δυνάμεων του κράτους, που αγωνίστηκαν για την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, και της εξτρεμιστικής τ/κ οργάνωσης Τ.Μ.Τ. Τονίζει, τέλος, πως τα γεγονότα αυτά οδήγησαν στον «αυτόβουλο» εγκλωβισμό των Τουρκοκυπρίων σε θύλακες.
· Η αντίδραση της ΟΕΛΜΕΚ κορυφώθηκε τον τελευταίο μήνα, με την απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου να δεχθεί ως φοιτητές ένα ποσοστό υποψηφίων (3%) στη βάση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων τους για τα GCE ή άλλες διεθνείς εξετάσεις. Η μεταρρύθμιση αυτή, που θα δώσει ουσιαστικά το εισιτήριο για το πανεπιστήμιο και σε κάποιους μη ελληνόφωνους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, βρίσκει κάθετα αντίθετη την ΟΕΛΜΕΚ. Προφασιζόμενη την «άνιση μεταχείριση» των υποψήφιων φοιτητών, όπως και τον «φόβο υπόσκαψης» των παγκυπρίων εξετάσεων, η ΟΕΛΜΕΚ ομογνωμονεί στην ουσία με όσους βλέπουν να απειλείται η ελληνοκεντρικότητα της μάθησης στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Τα συμπεράσματα από αυτή τη σύγκριση ανήκουν βέβαια στον αναγνώστη. Δεν μπορώ, ωστόσο, να αποσιωπήσω μια δική μου πρώτη διάγνωση. Ότι δηλαδή οι εκπαιδευτικοί ένθεν και ένθεν της Πράσινης Γραμμής αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα δύο κοινωνικο-ιδεολογικές στάσεις εκ διαμέτρου αντίθετες: την προοδευτικότητα και τον συντηρητισμό.


Η κ. Κωνσταντίνα Ζάνου είναι διδάκτωρ ιστορίας.

«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (έκδοση Κύπρου), 7/6/2009

16 σχόλια:

  1. Αγαπητή κυρία Ζάνου,

    ως διδάκτωρ Ιστορίας που είστε και σύμφωνα με τις επιστημονικές σας γνώσεις, το 1963-64 και το 1967, οι συγκρούσεις ήταν ανάμεσα σε δυο κοινότητες, ή ανάμεσα στις νόμιμες δυνάμεις μιας Δημοκρατίες, συνταγματικά κατοχυρωμένης να ενεργεί ως ενήργησε, και τις τρομοκρατικές δυνάμεις μιας άλλης κοινότητας; Δυνάμεις οι οποίες ας μην λησμονούμε πως για την εγκληματική τους δράση καταγγέλλονται από ουκ ολίγους προοδευτικούς, συμπατριώτες Τουρκοκύπριους.

    Επιπλέον, σαν προοδευτικό άνθρωπο, πόσο σύμφωνο σας βρίσκει η επιβολή εκ μέρους της εργοδοσίας - δηλαδή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού - ενός "στόχου χρονιάς" και η απαίτηση για σχολαστικό έλεγχο μέσα στην τάξη αν και πως ο στόχος αυτός υλοποιείται; Πού πάει η αυτενέργεια του εκπαιδευτικού και η αυτονομία του;

    Επιπρόσθετα, θα μπορούσατε να μου αποσαφηνίσετε αν οι εξετάσεις "GCE" αναγνωρίζονται ως "διεθνείς", από ποιο οργανισμό και από πότε; Εκτός κι αν η Αγγλοκρατία δεν τελείωσε στον τόπο μας...

    Τέλος, θα ήταν ίσως πιο φρόνιμο οι παράνομες αρχές που δρουν στα κατεχόμενα και συνεργάζονται με τους αττίλες, να μην χαρακτηρίζονται ως "κυβέρνηση". Κάποτε ήταν ψευδο-κυβέρνηση, τώρα τους αποκαλείτε "κυβέρνηση", στο τέλος θα αφαιρέσουμε και τα εισαγωγικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αλιγάτορα
    ένοπλες οργανώσεις υπήρχαν και από τις 2 κοινότητες και έδρασαν καταστροφικά για το κοινό κράτος εν' ονόματι των κοινοτήτων τους, οι μεν με στόχο την ένωση και οι δε με στόχο την διχοτόμηση. οι τ/κ προοδευτικοί καταδικάζουν την δράση της ΤΜΤ. οι ε/κ προοδευτικοί γιατί δεν τολμούν να καταδικάσουν την δράση των παραστρατιωτικών τους ομάδων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι εύκολο να κάμνουμε συμψηφισμούς και να αφορίζουμε. Πως μπορούμε όμως να εξισώνουμε την παράνομη δολοφονική οργάνωση "ΤΜΤ", των ένοπλων Μουτζαχίντ, με τον "Ακρίτα", που απλά προσπαθούσε να υπερασπιστεί τη νομιμότητα και τους αθώους πολίτες, ανεξάρτητα αν ήταν Ε/Κ ή Τ/Κ. Έπρεπε δηλαδή να μείνουν να σφαγιαστούν οι Έλληνες της Κύπρου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. το Ακρίτας δεν ήταν αθώο σχέδιο τζιαι δεν επρονοούσεν την προστασία των τ/κ πολιτών. αντιμετώπιζεν τους ως ξένο σώμα εντός του κράτους τζιαι έθελεν να τους επιβληθεί πολιτικά μέσα που τη χρήση της βίας. να μεν λαλούμεν ότι θέλουμεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καθόλου δεν "λέμε ότι θέλουμε". Το σχέδιο "Ακρίτας" ήταν η μόνη ασπίδα προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας(άρα Ε/Κ και Τ/Κ), έναντι της τουρκικής τρομοκρατίας που ασκούσε η ΤΜΤ. Των δολοφόνων δηλαδή του Χικμέτ, του Γκιουρκάν, του Καβάζογλου, του Μισιαούλη...

    Για αυτό άλλωστε και η "προοδευτική" Χαραυγή σαν ΗΡΩΕΣ υποδέχτηκε με πηχυαίους τίτλους τα στελέχη του "Ακρίτα" που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της Κοφίνου.

    Πάντως θα ήταν καλό να διαβάσουμε και τις τοποθετήσεις της κυρίας Ζάνου επί των τριών σημείων του αρχικού ερωτήματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. το τι αναγκάστηκε να κάμει η Χαραυγή μέσα στο κλίμα της εθνικιστικής υστερίας τότε δεν συνιστά ούτε δικαιολόγηση ούτε νομιμοποίηση της δράσης των ε/κ παραστρατιωτικών. ούτε τα εγκληματα της ΤΜΤ μπορούν να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα των ε/κ σοβινιστών.το ακρίτας δεν επροσπάθησεν να προστατέψει τη ΚΔ επροσπάθησεν να την ελληνοποιήσει μετατρέποντας τους τ/κ σε μειονότητα έτσι ώστε να πετύχει την ένωση που θα καταργούσε τη ΚΔ. είπαμεν, να μεν λαλούμεν ότι θέλουμε. πέραν που την προπαγάνδα για εσωτερική κατανάλωση υπάρχει τζιαι η ιστορική επιστήμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τζιαι υπάρχει τζιαι η λογική. εν καταλαβαίνεις ότι εν γελοίο να λαλείς ότι η στρατιωτική οργάνωση του 20% ήταν να "σφαγιάσει τους Έλληνες της Κύπρου" που ήταν 80% του πληθυσμού; αν είσιεν κάποιους που εκινδυνεύκαν να σφαγιαστούν ήταν οι τ/κ που κάτι φανατισμένους ε/κ παραστρατιωτικούς που εφωνάζαν "ο εχθρός (οι τ/κ δηλαδή) στη θάλασσα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όντως, υπάρχει Επιστήμη "Ιστορία", την οποία για προπαγάνδα(sic) και για εσωτερική κατανάλωση(sic) κάποιοι επιλέγουν να υποβιβάζουν.

    Άλλα κατέγραφε η Ιστορία τότε και άλλα θέλουν να μας παρουσιάσουν σήμερα. Το πως μπορεί να αναγκάστηκε μια εφημερίδα να αποκαλέσει τον Σαμψών "Σωτήρα της Ομορφίτας" και να παρουσιάσει τους "πρασινοσκούφιδες" ως ελευθερωτές, δεν μπορώ να το αντιληφθώ.

    Όσο για το 80% και το 20% που παρατηρείς, χαίρομαι που καταρίπτεις μόνος σου το επιχείρημά σου. Διάλεξε, ή ήταν μειονότητα οι Τ/Κ του 20%, ή δεν ήταν; Διότι το 20 μπροστά στο 80, όπως και να το κάνουμε είναι ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ.

    Εν πάση περιτώσει, η ΤΜΤ, όχι του 20%, αλλά ενός πολύ μικρότερου ποσοστού, πάνοπλη σαν αστακός, εκπαιδευμένη από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, σίγουρα δεν μπορούσε να εξαφανίσει τον Ελληνισμό από την Κύπρο (τούτο άλλωστε δεν το κατόρθωσαν στρατιές ολόκληρες) αλλά σίγουρα απειλούσε ανθρώπινες ζωές. Όχι Ε/Κ ή Τ/Κ. Απλά, ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ. Απόδειξη, πέραν από τις δολοφονίε που προανέφερα, Τ/Κ προοδευτικών αλλά και Τ/Κ πατριωτών, ήταν η "στάσις" του '63/'64 αλλά και οι επιχειρήσεις του '67.

    Τούτα είναι που πρέπει να καταγράψει η ΙΣΤΟΡΙΑ και να αφήσει τις μυθοπλασίες για άλλη επιστήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 1. οι τ/κ ήταν/είναι μειοψηφία, όι όμως μειονότητα. ο όρος μειονότητα είναι πολιτικός τζιαι όι αριθμητικός. οι τ/κ ήταν ισότιμη κοινότητα με τους ε/κ στο σύνταγμα του 60.
    2. η προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η δράση των ε/κ εθνικιστών παραστρατιωτικών μέσα που τα δημοσιεύματα της Χαραυγής (σε στυλ Λάζαρου Μαύρου) εν περνά πλέον. ο κόσμος έννεν μαννός. ξέρει ότι τα "παλλικάρκα" εδολοφονούσαν αθώους τ/κ πολίτες, τα οστά τους ανακαλύφκουνται σήμερα. εν καταλαβαίνεις ότι η εξήγηση σε στυλ οι τ/κ εππέφταν μόνοι τους μέσα στα πηγάθκια εν αισχρή τζιαι γελοία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε Γρηγόρη, επιδεικνύω τη μέγιστη υπομονή και αυτοσυγκράτηση προσπαθώντας να μην απαντώ με χαρακτηρισμούς, όπως κάμνεις εσύ. Επειδή ακριβώς ο κόσμος ούτε μαννός είναι, αλλά ούτε και αγράμματος, μπορείς σε παρακαλώ να μου υποδείξεις που είπα ότι οι Τ/Κ έπεφταν μόνοι στα πηγάδια;

    Μπορείς να μου πεις που διανοήθηκα έστω ότι αυτοί που σκότωσαν ή δολοφόνησαν Τ/Κ, Ε/Κ ή... Σουηδούς είναι πατριώτες ή παλληκάρια; Μη βάζεις λόγια στο στόμα μου σε παρακαλώ.

    Δεν μπορείς ούτε να συμψηφίζεις τη δράση των νόμιμων δυνάμεων της Κ.Δ. με την παραστρατιωτική ΤΜΤ. Ούτε να μου αθωώνεις την Τουρκία για την εμπλοκή και τη δράση της, διότι αυτό συνάγεται από τα λεχθέντα σου.

    Οι Έλληνες της Κύπρου ποτέ μα ποτέ δεν είχαν στόχο να πλήξουν το σύνοικο στοιχείο. Από το 1960 μέχρι το 1963 καμιά δολοφονία Τ/Κ δεν έγινε(εκτός από τις δολοφονίες Τ/Κ προοδευτικών από την ΤΜΤ). Οι Τούρκοι άρχισαν τις φασαρίες, εκείνοι ξεκίνησαν το αιματοκύλισμα της Κύπρου. Αν κάποιοι έχετε τους λόγους σας να τους υπερασπίζεστε, δικαίωμα σας. Μη ψεύδεστε όμως.

    Την ίδια στιγμή, να είστε αναλόγως έντονοι και στις καταδίκες σας για την ΕΙΣΒΟΛΗ και την συνεχιζόμενη ΚΑΤΟΧΗ. Διότι αυτό είναι σήμερα το Κυπριακό πρόβλημα, κι όχι αν (κακώς) σκοτώθηκαν κάποιοι Τ/Κ το 1963, την στιγμή μάλιστα που ως κοινότητα μετρούμε πολύ περισσότερους νεκρούς, ήρωες και θυσιασθέντες.


    ΥΓ: Οι Τ/Κ είναι όχι απλά μειονότητα αλλά και μειοψηφία. Το ότι αναγνωρίστηκαν σαν κοινότητα, δεν σημαίνει πως τους αναγνωρίστηκε και ισότητα. Τούτο επιχειρείται σήμερα αλλά δεν μπορεί να σταθεί. Είναι κοινότητα με την αναλογία του 18% προς το όλον, συνεπώς ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. φίλε αλιγάτορα,
    1. όταν θεωρείς ότι την αποκλειστική ευθύνη για τες συγκρούσεις φέρουν την οι τ/κ, ουσιαστικά αποσιωπάς τον ρόλο των ε/κ εξτρεμιστών τζιαι των πράξεων τους.
    2. ο όρος "παλλικάρκα" ή "σωτήρες" ή "προστάτες" επιχειρεί να νομιμοποιήσει την δράση των ε/κ παραστρατιωτικών εντάσσοντας τους μέσα στην ρητορική της δήθεν υπεράσπισης της δημοκρατίας.
    3. ο όρος μειονότητα είναι λανθασμένος. η ισότητα των κοινοτήτων εκατοχυρώθηκεν στο σύνταγμα του 1960 μέσα τζιαι που το βέτο του αντιπροέδρου. τζιαι εν οι ε/κ που φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάρρευση του κοινού κράτους επειδή εν ετιμήσαν την υπογραφή τους τζιαι επιχειρήσαν να ανατρέψουν την συνεταιριστική λογική του κοινού κράτους μονομερώς αφαιρώντας προνόμια-δικαιώματα που τους τ/κ.
    4. η εισβολή-κατοχή εν το αποτέλεσμα της μη λύσης του κυπριακού προβλήματος, όι το ίδιο το πρόβλημα. το πρόβλημα εξεκίνησεν το 1955, εντάθηκεν το 1963-67 τζιαι επιχειρήθηκεν βίαιη επίλυση του που την Τουρκία το 1974. για σκοπούς προπαγάνδας οι ε/κ τονίζουν το 1974 θεωρώντας ότι πριν την εισβολή δεν υπήρχε πρόβλημα. τούτον συνιστα παραχάραξη της ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 1. Την ευθύνη την φέρει η Τουρκία, το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της, καθώς και τα εδώ μέλη της ΤΜΤ. Πουθενά δεν είπα για όλους τους Τ/Κ. Όταν όμως κάποιος μπαίνει πάνοπλος σε μια τράπεζα και ακολουθεί μακελειό, δεν μπορείς να επιρρίπτεις ευθύνες στο όργανο της τάξης που προστάτευσε τους αθώους. Δεν θέλεις να το καταλάβεις, δικαίωμα σου. Θέλεις να κατηγορείς σαν εξτρεμιστές αυτούς που θυσιάστηκαν για να μην φορούμε εμείς φέσι σήμερα, πάλι μπορείς, δημοκρατία έχουμε.

    2. Πες το στη Χαραυγή που τους αποκαλούσε ΣΩΤΗΡΕΣ, όχι σε μένα ;)

    3. Αν ήταν ίσες οι Κοινότητες τότε στη Βουλή για παράδειγμα θα είχαν από 40 βουλευτές. Ίσες δεν ήταν ούτε και μπορεί να γίνουν. Υπάρχει η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ και η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ. Συστήνω μαθηματικά Α΄Δημοτικού για τα περαιτέρω. (αστείο έτσι; )

    4. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ. Είναι η άποψη των Ηνωμένων Εθνών, της Ενωμένης Ευρώπης, της Κυπριακής Δημοκρατίας, των κομμάτων της, του λαού. Εσύ και η Τουρκία προφανώς διαφωνείτε(δεν υπονοώ κάτι). Δικαιούστε αλλά διαψεύδεστε από τα στοιχεία. Η παραχάραξη της Ιστορίας δυστυχώς σας επιστρέφετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ κύριε/κυρία "Αλιγάτορα",
    δν θέλησα να μπω στη συζήτηση για αρκετούς λόγους:
    1. λόγω έλλειψης χρόνου
    2. από τη στιγμή που εγώ υπογράφω τα κείμενα μου, δεν μου αρέσει να συνομιλώ με ανώνυμους
    3. Οι παρατηρήσεις-ερωτήσεις σας δεν αντικρούουν το βασικό επιχείρημά μου, αντίθετα το ενισχύουν.

    Παντως σας ευχαριστώ που προβληματιστήκατε από τα γραφόμενα μου και χάρηκα που ανακινήθηκε μια συζήτηση με πρωτοβουλία δική σας και του Γρηγόρη.

    Κωνσταντίνα Ζάνου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σεβαστή Δρ. Ζάνου.

    Κατ' αρχήν είμαι γένους αρσενικού εδώ και 25 περίπου χρόνια :)

    Δεν είμαι καθόλου ανώνυμος και δεν συνηθίζω να γράφω ή να σχολιάζω ανώνυμα. Μπορείτε να ακολουθήσετε το σύνδεσμο του ονόματός μου και να βρεθείτε στο δικό μου ιστολόγιο, ώστε να βρείτε τόσο το όνομα, όσο και όποιο άλλο προσωπικό στοιχείο επιθυμείτε.

    Πραγματικά λυπάμαι που δεν μπορείτε να απαντήσετε στα επιχειρήματα που σας θέτω και αντικρούουν τα δικά σας ή έστω στα απλά ερωτήματά μου. Δεν πειράζει, είναι καλός και ο μονόλογος έστω κι αν δεν έχει νόημα στα "μπλογκς", συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί η συζήτηση...

    Φιλικά,
    Μαρίνος Μήτρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έχετε δίκιο για την ανωνυμία. Απολογούμαι, είμαι νέα στην μπλογκόσφαιρα και ακόμη μαθαίνω.
    Ο διάλογος, κ. Μητρου, μπορεί να συνεχιστεί και με άλλους, πιο εποικοδομητικούς, κατά την άποψή μου τρόπους. Για παράδειγμα,θα ήθελα πολύ να δω ένα άρθρο σας όπου θα υποστηρίζετε το αντίθετο από αυτό που λέω, όπου δηλαδή θα μας δείχνετε ότι οι Ε/Κ εκπαιδευτικοί είναι πράγματι προοδευτική δύναμη. Τότε θα σας απαντήσω δεόντως.
    Στο μεταξύ, αφού τόσο πολύ σέβεστε τις επιστημοικές μου γνωσεις, θα σας σύτηνα για αρχή δύο βιβλία: Eric Hobsbawm, "Έθνη και εθνικισμός" και Benedict Anderson, "Φαντασιακές κοινότητες". Όταν τα διαβάσετε, πολύ ευχαρίστως να συζητήσουμε. Όλα τα άλλα είναι πράγματι μονόλογος δύο κατεθύνσεων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν μπορώ να αντιληφθώ την αντίδραση στο να απαντήσετε κάποιες από τις ερωτήσεις μου. Εν πάση περιπτώσει, αν πράγματι ενδιαφέρεστε για τα άρθρα μου μπορείτε να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μου, όπου θα δείτε τις απόψεις μου για το εκπαιδευτικό σύστημα στην Κύπρο και όχι μόνο...

    Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι φοιτητής σας για να μου δώσετε βιβλιογραφία. Έχω αρκετές παραστάσεις θεωρώ για μπορώ να κρίνω ένα κείμενο και να υποβάλω - αναπάντητα - ερωτήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή