Οι ακροβασίες του Προέδρου

15/03/2009
"ΠΟΛΙΤΗΣ"

Του Λουκά Γ. Χαραλάμπους

Ο κ. Χριστόφιας ξεκίνησε τη θητεία του πριν από ένα χρόνο, κτίζοντάς την πάνω σε μια τραγική ψευδαίσθηση: Ότι καλοπιάνοντας και χαϊδεύοντας τον Καρογιάν, τον Ομήρου και τον Περδίκη, θα είχε μια ήσυχη παραμονή στο Προεδρικό. Ταυτοχρόνως θα ήταν δυνατόν να προχωρήσει σε μια διαπραγμάτευση με τον Ταλάτ και, αν καταλήξει σε συμφωνία, να υποστηριχθεί και από τους πολιτικούς συμμάχους του. Σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελε να βρεθεί ξανά στη δύσκολη θέση που βρέθηκε το 2004: Aπό τη μια να βλέπει πως η κοινή λογική αλλά και η ιστορία του κόμματος του επέβαλλαν να υποστηρίξει το σχέδιο λύσης και από την άλλη να διαπιστώνει ότι για να γίνει αυτό κατορθωτό θα έπρεπε να συμπορευθεί με τον ΔΗΣΥ και να αποξενωθεί από εκείνους με τους οποίους συνεργαζόταν για 30 σχεδόν χρόνια και στους οποίους στήριζε τις όποιες πολιτικές ελπίδες του. Αυτή η ψευδαίσθηση του Προέδρου άφησε τα αποτυπώματά της στη μέχρι τώρα πορεία του, μια πορεία γεμάτη αντιφάσεις. Πολιτεύεται ως ακροβάτης. Προσπαθεί να ισορροπεί μεταξύ δύο αναγκών. Της ανάγκης να πείθει όσους θέλουν λύση πως κάμνει ό,τι μπορεί γι' αυτό και της ανάγκης να καθησυχάζει συνεχώς τους υπόλοιπους ότι η γραμμή του δεν είναι λιγότερο πατριωτική από εκείνην του μ. Παπαδόπουλου. Κυνηγά χίμαιρες. Από τη μια προσπαθεί να φαίνεται ότι κάμνει πρόοδο και από την άλλη χρησιμοποιεί τη συνθηματολογία του Παπαδόπουλου, τα "ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα", την επιδιαιτησία και άλλες ανοησίες, νομίζοντας πως έτσι ικανοποιεί τους διαδόχους του. Μας λέγει τώρα πως το σχέδιο Ανάν, το οποίο υμνούσε το 2004 και ζητούσε εγγυήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για να το "τσιμεντώσει", ήταν το χειρότερο σχέδιο! Έχει καταστεί αιχμάλωτος των "μανουβρών" του και δεν πείθει κανένα.

Το πρόβλημα της διαρροής του εγγράφου που έδωσε στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου ο κ. Χριστόφιας δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια λογική συνέπεια αυτής της αντιφατικής πορείας του. Ο Πρόεδρος έδειξε να εκπλήττεται από το γεγονός. Αλλά γιατί; Πού είναι το παράξενο; Είναι δυνατόν να δίνει έγγραφα στον Περδίκη, στον Συλλούρη, στον Κουτσού, στον Ομήρου και στον Καρογιάν και μετά να διερωτάται πώς βρέθηκαν στις εφημερίδες; Το παράξενο θα ήταν το αντίθετο. Ποια είναι η επιδίωξη αυτών των ανθρώπων; Nα εμποδίσουν με κάθε τρόπο την πιθανότητα μιας λύσης. Δεν είναι το σχέδιο Ανάν που καταψήφισαν το 2004. Είναι τη λύση, την οποιαδήποτε λύση. Αυτή είναι η πολιτική τους. Δεν θέλουν λύση. Προτιμούν τη διχοτόμηση. Ανάλογα λοιπόν με το σκοπό που επιδιώκουν, σωστά ενεργούν. Αν ο Πρόεδρος βρίσκει πως είναι κακό να δημοσιεύονται όσα λέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο, ένας μόνο τρόπος αντίδρασης υπάρχει. Να καταργήσει αυτό τον αστείο θεσμό. Κατέβηκε στις εκλογές με σύνθημα πως θα είναι "πρόεδρος λύσης". Και εξελέγη. Αν πιστεύει πράγματι πως οι πιο πάνω ενδιαφέρονται να τον βοηθήσουν να λύσει το Κυπριακό, είναι ο Πρόεδρος που έχει πρόβλημα και όχι αυτοί. Αν δεν κατανοήσει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να παίζει αυτό το παράδοξο "διπλοπόρτι", ακροβατώντας μεταξύ αστειότητας και σοβαρότητας, αν δεν παραδεχθεί πως το Κυπριακό δεν θα το λύσει με τη βοήθεια του Ομήρου, του Καρογιάν, του Περδίκη και του Κουτσού, σύντομα θα πέσει κάτω από το ακροβατικό σχοινί του.

ΕΝΘΕΤΟ

Αν ο Πρόεδρος βρίσκει πως είναι κακό να δημοσιεύονται όσα λέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο, ένας μόνο τρόπος αντίδρασης υπάρχει. Να καταργήσει αυτόν τον αστείο θεσμό