Παιδείες και θρησκείες στη γλυκεία χώρα
Από την περασμένη εβδομάδα οι Τουρκοκύπριοι εκπαιδευτικοί της Τεχνικής Σχολής Μιας Μηλιάς απεργούν διαμαρτυρόμενοι διότι στο σχολείο τους αποφασίστηκε η δημιουργία κλάδου θρησκευτικών σπουδών.
Πρόκειται για ακόμα μία προσπάθεια από τις πολλές που γίνονται τα τελευταία χρόνια με τις ευλογίες της κυβέρνησης Ερντογάν οι οποίες στοχεύουν τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκοκυπριακού σχολείου. Κάτι ανάλογο γίνεται και στην Τουρκία.
Μπροστάρης στον αγώνα των συναδέλφων είναι η συντεχνία τους βέβαια η KTOEOS στην οποία συμπαραστέκεται και η συντεχνία των δασκάλων KTOS όπως και η πλειοψηφία των υπολοίπων τουρκοκυπριακών συντεχνιών.
Οι Τουρκοκύπριοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και τα συνδικάτα τους υποστηρίζουν με σθένος την κοσμικότητα του σχολείου την οποία και θεωρούν θεμελιακή αξία του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Είναι η στιγμή θεωρούν για να κάνει η κοινότητα τους βήματα εναρμόνισης προς την Ευρώπη του διαφωτισμού κι όχι ακριβώς το αντίθετο.
Ανάλογες ανεπιτυχείς τελικά κινητοποιήσεις είχαμε τα τελευταία χρόνια ενάντια στις προσπάθειες του κλήρου να εισαγάγει τα θρησκευτικά στα σχολεία πράγμα που ήδη έγινε στις πρώτες τάξεις.
Παρόλα αυτά οι Τουρκοκύπριοι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να αντιστέκονται σε κάθε νέα συντηρητική κίνηση.
Ευρισκόμαστε μπροστά σε μια ίσως χαρακτηριστική για την περιοχή μας εξέλιξη. Η ισλαμιστές χρησιμοποιούν την πίεση που ασκείται λόγω προσέγγισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω στο στρατιωτικό κατεστημένο και προωθούν μια επιστροφή στη θρησκευτικότητα. Είναι δηλαδή μια κίνηση προς τα μπρος και προς τα πίσω ταυτόχρονα.
Στην ελληνοκυπριακή πλευρά τα πράγματα στην παιδεία είναι ακριβώς αντίστροφα. Κατ’ αρχήν δεν γίνεται μια προσπάθεια να μπει η θρησκεία στο σχολείο γιατί είναι ήδη μέρος του σχολείου ιστορικά. Το σχολείο είναι εν μέρει δημόσιο και εν μέρει εκκλησιαστικό όσον αφορά στον έλεγχο του, παρόλο που επί κυβερνήσεως Χριστόφια έχουμε για πρώτη φορά υπουργούς που δεν έχουν προταθεί – υποστηριχθεί από τον αρχιεπίσκοπο.
Οι ξένοι επισκέπτες εκπαιδευτικοί και μαθητές που επισκέπτονται τα σχολεία μας βλέπουν μπροστά τους την εικόνα ενός πλήρως θρησκευτικού σχολείου, με προσευχές εκκλησιαστικές λειτουργίες, εικονίσματα, ιερωμένους, εξομολογήσεις και φυσικά δεν εντυπωσιάζονται λιγότερο από ότι ένας Κύπριος στην Τεχεράνη.
Οι ίδιες οι σχέσεις των συνδικάτων των εκπαιδευτικών στην ελληνοκυπριακή πλευρά με την εκκλησία είναι επίσης αντίθετες απ’ ότι οι σχέσεις των τουρκοκυπριακών συνδικάτων όπως φαίνεται από το ακόλουθο παράδειγμα.
Πρόσφατα η ηλεκτρονική εφημερίδα «paideia. news» αναφέρεται σε συνάντηση της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ με τον Αρχιεπίσκοπο και τον πρόεδρο της συνοδικής επιτροπής για την Παιδεία μητροπολίτη Πάφου που μεταξύ άλλων συνομίλησαν για το νέο βιβλίο των θρησκευτικών της πρώτης τάξης του γυμνασίου που εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε διαφωνία με το βιβλίο λέγοντας ότι είναι περισσότερο ιστορικού και πολιτιστικού χαρακτήρα παρά θρησκευτικού.
Παρά δυστυχώς τις αντιθέσεις στις δύο πλευρές, η κοινή διαπίστωση είναι ότι υπάρχει μια σαφής τομή με την έννοια ότι η παιδεία του διαφωτισμού δεν ευνοείται από την προσέγγιση της περιοχής μας και της Κύπρου και της Τουρκίας στην ΕΕ..