![Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών "Ενωμένη Κύπρος" [ε/κ τμήμα]](http://2.bp.blogspot.com/_C7jOw2zBNGc/SZHMHOj2bqI/AAAAAAAAAF8/J_yKsTh8lSI/S1600-R/idea3.gif)
Με αφορμή τη δημοσίευση επιστολών και άρθρων στον Τύπο, καθώς και δηλώσεων από πολιτικούς που αναφέρονται στην Αγγλική Σχολή, το θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε στο τι πραγματικά συμβαίνει στη Σχολή μας σε μια προσπάθεια να ενημερώσουμε τους ενδιαφερόμενους αναγνώστες για την ορθή διάσταση των πραγμάτων.
Εχουν ειπωθεί πολλά για τη Σχολή –κάποια με φανερή πρόθεση να κατηγορήσουν τη Σχολή και άλλα για να τη στηρίξουν. Οι ανακρίβειες μάλιστα που έχουν λεχθεί σε κάποιες επιστολές στον Τύπο μάς κάνουν να διερωτόμαστε για το πώς είναι δυνατόν κάποια άτομα να ισχυρίζονται ότι θέλουν, χωρίς να τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο, αν αυτά που λένε και γράφουνε έχουν οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα. Κάποια δημοσιεύματα, θα λέγαμε, περιέχουν τέτοιες ανακρίβειες, σε πολλές περιπτώσεις σε μορφή υστερίας, αφού ούτε
λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι η Σχολή έχει βάλει σκοπό της να αφελληνίσει τους Ελληνοκύπριους μαθητές και ότι γίνονται ''απαράδεχτες υποχωρήσεις'' για να βολέψει τους
Τουρκοκύπριους μαθητές.
Διεθνείς οργανισμοί όπως η UNESCO, το Συμβούλιο της Ευρώπης, καθώς και ειδικοί σε θέματα παιδείας απ’ όλο τον κόσμο προωθούν σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους που αφορούν τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, την εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ειρήνη και στη δημοκρατική πολιτότητα.
Ολες αυτές οι σύγχρονες εκπαιδευτικές μέθοδοι έχουν ένα κοινό θέμα: το ότι δεν αρμόζει πλέον σε εκπαιδευτικά ιδρύματα να στοχεύουν στη δημιουργία εθνικιστών πολιτών, μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και σε κοινωνίες που γίνονται ολοένα και πιο πολυπολιτισμικές. Ενας βασικός στόχος της εκπαίδευσης είναι να στοχεύει στη δημιουργία πολιτών του κόσμου που να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων και να μπορούν να συμβιώνουν ειρηνικά.
Στην Παγκόσμια Προκήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζεται ότι: «Η παιδεία πρέπει να στοχεύει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενδυνάμωση του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες. Πρέπει να προωθεί την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα στα έθνη και σε διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες καθώς και τις δραστηριότητες των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης». (Αρθρο 26)
Ολα αυτά φυσικά δε σημαίνουν ότι οι μαθητές δεν πρέπει να αισθάνονται πλέον περήφανοι για τη δικιά τους κουλτούρα και κληρονομιά της πατρίδας τους. Κάθε άλλο. Ομως, δεν είναι αρμοδιότητα του σχολείου να εμφυσήσει σε αυτούς το ακραιφνές εθνικιστικό συναίσθημα για διάφορους λόγους:
Πρώτον – και πλέον σημαντικό – τα έθνη είναι ηθικά ασαφείς οντότητες: είναι αυτά που είναι λόγω της ιστορίας τους και είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς τη ιστορία ενός έθνους ή μιας χώρας χωρίς να τη συνδέει με πολέμους, αδικία και υποδούλωση. Αυτό είναι αρκετό να δημιουργήσει ένταση σε ένα σχολείο όπου μαθητές του δεν ανήκουν στην κυρίαρχη κουλτούρα (της πλειοψηφίας) , ή δεν μοιράζονται τέτοιου είδους συναισθήματα με άλλους μαθητές. Σε μια πρόσφατη πολυπολιτισμική δραστηριότητα στην Αγγλική Σχολή διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν μαθητές μας που ταυτίζονται με 25 άλλες εθνικότητες ή κουλτούρες.
Δεύτερον, η προώθηση μιας εθνικής οντότητας πάνω από άλλες οδηγεί στον αποκλεισμό μαθητών από σχολικές συγκεντρώσεις ή άλλες δραστηριότητες εφόσον αυτοί δεν ταυτίζονται ή δεν ανήκουν στην κυρίαρχη ομάδα.
Η ορθή εκπαιδευτική πολιτική όμως βασίζεται πάνω στην αρχή της συμπερίληψης του κάθε μαθητή, η οποία είναι και μια βασική Αρχή της Δήλωσης Αποστολής της Σχολής. Πρακτικές που οδηγούν στον αποκλεισμό μαθητών είναι ενάντια σ’ αυτή την Αρχή και πρέπει να εφαρμόζονται σε ελάχιστο βαθμό.
Τρίτον, η προώθηση του εθνικισμού μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με τις βασικές δεξιότητες της κριτικής σκέψης και της ανεξάρτητης έρευνας που προσπαθεί να καλλιεργήσει η Σχολή στους μαθητές της. Αυτές είναι δεξιότητες που θα βοηθήσουν τους απόφοιτους της Σχολής να συνεχίσουν να μπαίνουν στα καλύτερα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου και όχι μόνο. Κάθε χρόνο ο ανταγωνισμός για εισδοχή σε τέτοια πανεπιστήμια γίνεται και πιο έντονος και αυτά έχουν την ευχέρεια να είναι πιο επιλεκτικά: δεν επιλέγουν υποψήφιους μόνο βάσει της ακαδημαϊκής τους απόδοσης, αλλά προτιμούν άτομα που να είναι δραστήρια και ενημερωμένα ως πολίτες στην τοπική καθώς και την παγκόσμια κοινότητα μέσα στην οποία ζουν. Προτιμούν να επιλέγουν άτομα που να έχουν ανεπτυγμένη την κριτική σκέψη και την ικανότητα στην ανεξάρτητη έρευνα αλλά και που να είναι και διαπολιτισμικοί πολίτες.
Τις αποφάσεις στην Αγγλική Σχολή τις παίρνει η διευθυντική ομάδα της οποίας ηγείται μια πολύ ικανή Διευθύντρια η οποία διαθέτει μεγάλη και ποικίλη εμπειρία. Το πρόσφατο φιάσκο στη Σχολή προκλήθηκε (ξανά) από ένα μικρό αριθμό εθνικιστών γονιών οι οποίοι – βάσει πληροφοριών που έχουμε – επηρεάζουν και βουλευτές – οι οποίοι, απ’ ό,τι φαίνεται, συμμερίζονται τις εθνικιστικές τους πεποιθήσεις και σαν αποτέλεσμα έχουν δεσμευτεί τα 350,000 ευρώ της ετήσιας κρατικής χορηγίας προς τη Σχολή από την επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Ο ίδιος ο Σύνδεσμος Γονέων της Σχολής σε ενημερωτικό ηλεκτρονικό μήνυμα προς τα μέλη του στις 14 Ιουλίου 2010 αποκαλύπτει ότι η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ του Συμβουλίου της Σχολής και του Συνδέσμου συνέβαλε σημαντικά στη δέσμευση των κονδυλίων από τη Βουλή. Μήπως αυτός είναι ένας τρόπος εξαναγκασμού της Σχολής να ενδώσει σε απαιτήσεις που καθοδηγούνται από συγκεκριμένες πολιτικές πεποιθήσεις;
Για να αποδεσμευτεί η χορηγία είχαν αρχικά μπει δύο όροι: να μην θεωρείται πλέον το Μπαϊράμι σαν αργία της Σχολής και στις 15 Νοεμβρίου – στην επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους – η Σχολή να μην είναι κλειστή για τους μαθητές. Η Σχολή συμφώνησε με τη 2η τους απαίτηση, απ’ ό,τι φαίνεται, αλλά τα κονδύλια παραμένουν δεσμευμένα.
Τώρα άρχισαν να μιλούν για κακοδιαχείριση των κονδυλίων που παίρνει η Σχολή. Μήπως όλες αυτές οι κατηγορίες θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας εάν αντικατασταθεί το Διοικητικό Συμβούλιο με συγκεκριμένα άτομα, κάποια από τα οποία – φημολογείται – ότι έχουν πολιτικές φιλοδοξίες και εμπλέκονται και στο παρών φιάσκο;
Το Μπαϊράμι άρχισε να θεωρείται αργία για τη Σχολή από την περσινή ακαδημαϊκή χρονιά. Μέχρι τότε επιτρεπόταν στους Τουρκοκύπριους μαθητές να μην έρχονται στο σχολείο για να γιορτάζουν με τις οικογένειές τους. Το σχολείο όμως λειτουργούσε κανονικά με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των Τουρκοκύπριων μαθητών από σχολικές δραστηριότητες εκείνες τις μέρες. Αυτό άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στη Σχολή. Είχαν γίνει και καταγγελίες στο γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως για ασέβεια των θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μιας σημαντικής πλέον μερίδας των μαθητών της Σχολής - το 13% πλέον των μαθητών της Σχολής είναι Τουρκοκύπριοι. Ετσι, αποφασίστηκε να είναι η Σχολή κλειστή δύο φορές το χρόνο για το Μπαϊράμι. Ας μην ξεχνάμε ότι η Σχολή ιδρύθηκε από Βρετανό πάστορα στις αρχές του 20ου αιώνα σαν διακοινοτική σχολή που πρέπει να σέβεται τις διαφορετικές θρησκείες των μαθητών της.
Στην επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους - στις 15 Νοεμβρίου - η Σχολή λειτουργούσε ''κανονικά'' μέχρι πέρσι, οπότε και αποφασίστηκε ότι θα έκλεινε για τους μαθητές αλλά όχι για τους καθηγητές. Ηταν δύο οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τη Σχολή σ’ αυτή την απόφαση. Ο πρώτος είναι ότι εκείνη τη μέρα έβρισκαν την ευκαιρία μια ομάδα εθνικιστών μαθητών – οι περισσότεροι απ’ αυτούς μέλη της ΕΦΕΝ με τα μαύρα τους μπλουζάκια – να βρίζουν, να παρενοχλούν Τουρκοκύπριους μαθητές όλων των ηλικιών και να φωνάζουν «Ολοι οι Τούρκοι έξω απ’ την Κύπρο». Μερικοί μάλιστα φορούσαν μπλουζάκια που έγραφαν το γνωστό «Τούρκος καλός Τούρκος νεκρός». Οι Τουρκοκύπριοι μαθητές ερχόντουσαν κανονικά στη Σχολή αυτή τη μέρα, αλλά με μεγάλο φόβο για το τι μπορούσε να τους συμβεί. Πληροφορίες από καθηγητές και μαθητές της Σχολής αναφέρουν ότι πολλοί Τουρκοκύπριοι μαθητές έκλαιαν στην αυλή του σχολείου φοβισμένοι από τις εκδηλώσεις των Ελληνοκυπρίων μαθητών.
Ποιο σχολείο λοιπόν που σέβεται τον εαυτό του σαν σωστό εκπαιδευτικό ίδρυμα μπορεί να συνεχίσει να λέει ότι λειτουργεί αυτήν τη μέρα κανονικά, σφυρίζοντας αδιάφορα μπροστά στην επιθετικότητα εις βάρος κάποιων μαθητών του; Και ποιος είναι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί ότι κάποια μέρα δεν θα αντιδράσουν Τουρκοκύπριοι μαθητές με τραγικά αποτελέσματα;
Ο άλλος λόγος είναι το γεγονός ότι αυτή τη μέρα οι καθηγητές που διδάσκουν στις πιο μεγάλες τάξεις δεν έκαναν τίποτα. Ηταν μια μέρα αντιπαραγωγική γι’ αυτούς. Ετσι, με το να μετατραπεί αυτή η μέρα σε μέρα εκπαίδευσης του προσωπικού, αξιοποιείται μια ούτως ή άλλως χαμένη εκπαιδευτικά μέρα. Σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι με το να είναι κλειστή η Σχολή αυτή τη μέρα ενθαρρύνουμε τους Τουρκοκύπριους μαθητές να γιορτάσουν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις κατεχόμενές μας περιοχές απαντούμε ότι, μέχρι την τελευταία απόφαση της Σχολής, όλοι οι Τουρκοκύπριοι μας μαθητές έρχονταν σχολείο, και μάλιστα – όπως έχει ήδη λεχθεί – με μεγάλο φόβο.
Οσον αφορά διαφορετικές απόψεις που εκφράστηκαν σε εφημερίδες, πρέπει να λεχθεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατικών σχολών της Μ. Βρετανίας δεν υποχρεώνει τους μαθητές της να τραγουδούν τον Εθνικό της Υμνο και ούτε και επιδεικνύονται θρησκευτικά σύμβολα στις τάξεις. Παρόλο που γιορτάζουν κατ’ εξοχήν χριστιανικές γιορτές, αυτό συμβαίνει κυρίως σε σχολεία στα οποία δεν υπάρχει κάποια μεγάλη εθνική μειονότητα. Στην Αγγλική Σχολή δεν υπήρχαν θρησκευτικές εικόνες στις τάξεις παρά μόνο για μια σύντομη – στην ιστορία της - χρονική περίοδο: από το 1980 μέχρι το 1993. Οσον αφορά τον Εθνικό μας Υμνο, οι μαθητές της Σχολής τον τραγουδούν στις εθνικές γιορτές της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου.
Η Σχολή ούτε ''αντιτίθεται σε ό,τι είναι Ελληνικό'' , ούτε έχει ''καταργήσει οτιδήποτε Ελληνικό'' και ούτε σκοπεύει να ''καταστείλει την ταυτότητα των Ελληνοκύπριων μαθητών''.
Στη Σχολή προσφέρεται αριθμός δραστηριοτήτων, εκτός διδακτέας ύλης, όπως είναι ο Ομιλος Ελληνικής Δημιουργικής Γραφής, ο Ομιλος Ελληνικής Ποίησης και Λογοτεχνίας καθώς και ο Ομιλος Ελληνικού Δράματος, μέσα από τις οποίες προωθείται η ελληνική κουλτούρα και γλώσσα. Επίσης διδάσκονται Μοντέρνα και Αρχαία Ελληνικά σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
Δεν είναι εύκολο αυτό που γίνεται στην Αγγλική Σχολή, η οποία καταβάλλει προσπάθειες να λειτουργήσει πάνω σε ορθές εκπαιδευτικές βάσεις μέσα σε μια χώρα υπό κατοχή. Δεν είναι εύκολο ούτε για τους μαθητές της, ούτε για τους καθηγητές της και ούτε για τη Διευθυντική της ομάδα. Ενα εκπαιδευτικό ίδρυμα όμως σαν κι αυτό με την αξιόλογη ιστορία που έχει, οφείλει να αντιμετωπίσει όλους τους μαθητές του ίσα, προσφέροντας σε όλους ανεξαιρέτως τις ίδιες ευκαιρίες μάθησης σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Εκτός από το ότι δεν φταίει κανένας από τους μαθητές μας για λάθη του παρελθόντος – που έγιναν απ’ όλες τις πλευρές – ίσως και η σωστή προσέγγιση που ακολουθεί η Σχολή να συμβάλει στη δημιουργία ειρηνικού και καλύτερου μέλλοντος για όλους μας. Αλλες είναι οι προσεγγίσεις που έχουν βλάψει αυτόν τον τόπο!
Ομάδα γονιών και εκπαιδευτικών της Αγγλικής Σχολής
Εχουν ειπωθεί πολλά για τη Σχολή –κάποια με φανερή πρόθεση να κατηγορήσουν τη Σχολή και άλλα για να τη στηρίξουν. Οι ανακρίβειες μάλιστα που έχουν λεχθεί σε κάποιες επιστολές στον Τύπο μάς κάνουν να διερωτόμαστε για το πώς είναι δυνατόν κάποια άτομα να ισχυρίζονται ότι θέλουν, χωρίς να τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο, αν αυτά που λένε και γράφουνε έχουν οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα. Κάποια δημοσιεύματα, θα λέγαμε, περιέχουν τέτοιες ανακρίβειες, σε πολλές περιπτώσεις σε μορφή υστερίας, αφού ούτε
λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι η Σχολή έχει βάλει σκοπό της να αφελληνίσει τους Ελληνοκύπριους μαθητές και ότι γίνονται ''απαράδεχτες υποχωρήσεις'' για να βολέψει τους
Τουρκοκύπριους μαθητές.
Διεθνείς οργανισμοί όπως η UNESCO, το Συμβούλιο της Ευρώπης, καθώς και ειδικοί σε θέματα παιδείας απ’ όλο τον κόσμο προωθούν σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους που αφορούν τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, την εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ειρήνη και στη δημοκρατική πολιτότητα.
Ολες αυτές οι σύγχρονες εκπαιδευτικές μέθοδοι έχουν ένα κοινό θέμα: το ότι δεν αρμόζει πλέον σε εκπαιδευτικά ιδρύματα να στοχεύουν στη δημιουργία εθνικιστών πολιτών, μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και σε κοινωνίες που γίνονται ολοένα και πιο πολυπολιτισμικές. Ενας βασικός στόχος της εκπαίδευσης είναι να στοχεύει στη δημιουργία πολιτών του κόσμου που να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων και να μπορούν να συμβιώνουν ειρηνικά.
Στην Παγκόσμια Προκήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζεται ότι: «Η παιδεία πρέπει να στοχεύει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενδυνάμωση του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες. Πρέπει να προωθεί την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα στα έθνη και σε διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες καθώς και τις δραστηριότητες των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης». (Αρθρο 26)
Ολα αυτά φυσικά δε σημαίνουν ότι οι μαθητές δεν πρέπει να αισθάνονται πλέον περήφανοι για τη δικιά τους κουλτούρα και κληρονομιά της πατρίδας τους. Κάθε άλλο. Ομως, δεν είναι αρμοδιότητα του σχολείου να εμφυσήσει σε αυτούς το ακραιφνές εθνικιστικό συναίσθημα για διάφορους λόγους:
Πρώτον – και πλέον σημαντικό – τα έθνη είναι ηθικά ασαφείς οντότητες: είναι αυτά που είναι λόγω της ιστορίας τους και είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς τη ιστορία ενός έθνους ή μιας χώρας χωρίς να τη συνδέει με πολέμους, αδικία και υποδούλωση. Αυτό είναι αρκετό να δημιουργήσει ένταση σε ένα σχολείο όπου μαθητές του δεν ανήκουν στην κυρίαρχη κουλτούρα (της πλειοψηφίας) , ή δεν μοιράζονται τέτοιου είδους συναισθήματα με άλλους μαθητές. Σε μια πρόσφατη πολυπολιτισμική δραστηριότητα στην Αγγλική Σχολή διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν μαθητές μας που ταυτίζονται με 25 άλλες εθνικότητες ή κουλτούρες.
Δεύτερον, η προώθηση μιας εθνικής οντότητας πάνω από άλλες οδηγεί στον αποκλεισμό μαθητών από σχολικές συγκεντρώσεις ή άλλες δραστηριότητες εφόσον αυτοί δεν ταυτίζονται ή δεν ανήκουν στην κυρίαρχη ομάδα.
Η ορθή εκπαιδευτική πολιτική όμως βασίζεται πάνω στην αρχή της συμπερίληψης του κάθε μαθητή, η οποία είναι και μια βασική Αρχή της Δήλωσης Αποστολής της Σχολής. Πρακτικές που οδηγούν στον αποκλεισμό μαθητών είναι ενάντια σ’ αυτή την Αρχή και πρέπει να εφαρμόζονται σε ελάχιστο βαθμό.
Τρίτον, η προώθηση του εθνικισμού μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με τις βασικές δεξιότητες της κριτικής σκέψης και της ανεξάρτητης έρευνας που προσπαθεί να καλλιεργήσει η Σχολή στους μαθητές της. Αυτές είναι δεξιότητες που θα βοηθήσουν τους απόφοιτους της Σχολής να συνεχίσουν να μπαίνουν στα καλύτερα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου και όχι μόνο. Κάθε χρόνο ο ανταγωνισμός για εισδοχή σε τέτοια πανεπιστήμια γίνεται και πιο έντονος και αυτά έχουν την ευχέρεια να είναι πιο επιλεκτικά: δεν επιλέγουν υποψήφιους μόνο βάσει της ακαδημαϊκής τους απόδοσης, αλλά προτιμούν άτομα που να είναι δραστήρια και ενημερωμένα ως πολίτες στην τοπική καθώς και την παγκόσμια κοινότητα μέσα στην οποία ζουν. Προτιμούν να επιλέγουν άτομα που να έχουν ανεπτυγμένη την κριτική σκέψη και την ικανότητα στην ανεξάρτητη έρευνα αλλά και που να είναι και διαπολιτισμικοί πολίτες.
Τις αποφάσεις στην Αγγλική Σχολή τις παίρνει η διευθυντική ομάδα της οποίας ηγείται μια πολύ ικανή Διευθύντρια η οποία διαθέτει μεγάλη και ποικίλη εμπειρία. Το πρόσφατο φιάσκο στη Σχολή προκλήθηκε (ξανά) από ένα μικρό αριθμό εθνικιστών γονιών οι οποίοι – βάσει πληροφοριών που έχουμε – επηρεάζουν και βουλευτές – οι οποίοι, απ’ ό,τι φαίνεται, συμμερίζονται τις εθνικιστικές τους πεποιθήσεις και σαν αποτέλεσμα έχουν δεσμευτεί τα 350,000 ευρώ της ετήσιας κρατικής χορηγίας προς τη Σχολή από την επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Ο ίδιος ο Σύνδεσμος Γονέων της Σχολής σε ενημερωτικό ηλεκτρονικό μήνυμα προς τα μέλη του στις 14 Ιουλίου 2010 αποκαλύπτει ότι η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ του Συμβουλίου της Σχολής και του Συνδέσμου συνέβαλε σημαντικά στη δέσμευση των κονδυλίων από τη Βουλή. Μήπως αυτός είναι ένας τρόπος εξαναγκασμού της Σχολής να ενδώσει σε απαιτήσεις που καθοδηγούνται από συγκεκριμένες πολιτικές πεποιθήσεις;
Για να αποδεσμευτεί η χορηγία είχαν αρχικά μπει δύο όροι: να μην θεωρείται πλέον το Μπαϊράμι σαν αργία της Σχολής και στις 15 Νοεμβρίου – στην επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους – η Σχολή να μην είναι κλειστή για τους μαθητές. Η Σχολή συμφώνησε με τη 2η τους απαίτηση, απ’ ό,τι φαίνεται, αλλά τα κονδύλια παραμένουν δεσμευμένα.
Τώρα άρχισαν να μιλούν για κακοδιαχείριση των κονδυλίων που παίρνει η Σχολή. Μήπως όλες αυτές οι κατηγορίες θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας εάν αντικατασταθεί το Διοικητικό Συμβούλιο με συγκεκριμένα άτομα, κάποια από τα οποία – φημολογείται – ότι έχουν πολιτικές φιλοδοξίες και εμπλέκονται και στο παρών φιάσκο;
Το Μπαϊράμι άρχισε να θεωρείται αργία για τη Σχολή από την περσινή ακαδημαϊκή χρονιά. Μέχρι τότε επιτρεπόταν στους Τουρκοκύπριους μαθητές να μην έρχονται στο σχολείο για να γιορτάζουν με τις οικογένειές τους. Το σχολείο όμως λειτουργούσε κανονικά με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των Τουρκοκύπριων μαθητών από σχολικές δραστηριότητες εκείνες τις μέρες. Αυτό άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στη Σχολή. Είχαν γίνει και καταγγελίες στο γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως για ασέβεια των θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μιας σημαντικής πλέον μερίδας των μαθητών της Σχολής - το 13% πλέον των μαθητών της Σχολής είναι Τουρκοκύπριοι. Ετσι, αποφασίστηκε να είναι η Σχολή κλειστή δύο φορές το χρόνο για το Μπαϊράμι. Ας μην ξεχνάμε ότι η Σχολή ιδρύθηκε από Βρετανό πάστορα στις αρχές του 20ου αιώνα σαν διακοινοτική σχολή που πρέπει να σέβεται τις διαφορετικές θρησκείες των μαθητών της.
Στην επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους - στις 15 Νοεμβρίου - η Σχολή λειτουργούσε ''κανονικά'' μέχρι πέρσι, οπότε και αποφασίστηκε ότι θα έκλεινε για τους μαθητές αλλά όχι για τους καθηγητές. Ηταν δύο οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν τη Σχολή σ’ αυτή την απόφαση. Ο πρώτος είναι ότι εκείνη τη μέρα έβρισκαν την ευκαιρία μια ομάδα εθνικιστών μαθητών – οι περισσότεροι απ’ αυτούς μέλη της ΕΦΕΝ με τα μαύρα τους μπλουζάκια – να βρίζουν, να παρενοχλούν Τουρκοκύπριους μαθητές όλων των ηλικιών και να φωνάζουν «Ολοι οι Τούρκοι έξω απ’ την Κύπρο». Μερικοί μάλιστα φορούσαν μπλουζάκια που έγραφαν το γνωστό «Τούρκος καλός Τούρκος νεκρός». Οι Τουρκοκύπριοι μαθητές ερχόντουσαν κανονικά στη Σχολή αυτή τη μέρα, αλλά με μεγάλο φόβο για το τι μπορούσε να τους συμβεί. Πληροφορίες από καθηγητές και μαθητές της Σχολής αναφέρουν ότι πολλοί Τουρκοκύπριοι μαθητές έκλαιαν στην αυλή του σχολείου φοβισμένοι από τις εκδηλώσεις των Ελληνοκυπρίων μαθητών.
Ποιο σχολείο λοιπόν που σέβεται τον εαυτό του σαν σωστό εκπαιδευτικό ίδρυμα μπορεί να συνεχίσει να λέει ότι λειτουργεί αυτήν τη μέρα κανονικά, σφυρίζοντας αδιάφορα μπροστά στην επιθετικότητα εις βάρος κάποιων μαθητών του; Και ποιος είναι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί ότι κάποια μέρα δεν θα αντιδράσουν Τουρκοκύπριοι μαθητές με τραγικά αποτελέσματα;
Ο άλλος λόγος είναι το γεγονός ότι αυτή τη μέρα οι καθηγητές που διδάσκουν στις πιο μεγάλες τάξεις δεν έκαναν τίποτα. Ηταν μια μέρα αντιπαραγωγική γι’ αυτούς. Ετσι, με το να μετατραπεί αυτή η μέρα σε μέρα εκπαίδευσης του προσωπικού, αξιοποιείται μια ούτως ή άλλως χαμένη εκπαιδευτικά μέρα. Σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι με το να είναι κλειστή η Σχολή αυτή τη μέρα ενθαρρύνουμε τους Τουρκοκύπριους μαθητές να γιορτάσουν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις κατεχόμενές μας περιοχές απαντούμε ότι, μέχρι την τελευταία απόφαση της Σχολής, όλοι οι Τουρκοκύπριοι μας μαθητές έρχονταν σχολείο, και μάλιστα – όπως έχει ήδη λεχθεί – με μεγάλο φόβο.
Οσον αφορά διαφορετικές απόψεις που εκφράστηκαν σε εφημερίδες, πρέπει να λεχθεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατικών σχολών της Μ. Βρετανίας δεν υποχρεώνει τους μαθητές της να τραγουδούν τον Εθνικό της Υμνο και ούτε και επιδεικνύονται θρησκευτικά σύμβολα στις τάξεις. Παρόλο που γιορτάζουν κατ’ εξοχήν χριστιανικές γιορτές, αυτό συμβαίνει κυρίως σε σχολεία στα οποία δεν υπάρχει κάποια μεγάλη εθνική μειονότητα. Στην Αγγλική Σχολή δεν υπήρχαν θρησκευτικές εικόνες στις τάξεις παρά μόνο για μια σύντομη – στην ιστορία της - χρονική περίοδο: από το 1980 μέχρι το 1993. Οσον αφορά τον Εθνικό μας Υμνο, οι μαθητές της Σχολής τον τραγουδούν στις εθνικές γιορτές της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου.
Η Σχολή ούτε ''αντιτίθεται σε ό,τι είναι Ελληνικό'' , ούτε έχει ''καταργήσει οτιδήποτε Ελληνικό'' και ούτε σκοπεύει να ''καταστείλει την ταυτότητα των Ελληνοκύπριων μαθητών''.
Στη Σχολή προσφέρεται αριθμός δραστηριοτήτων, εκτός διδακτέας ύλης, όπως είναι ο Ομιλος Ελληνικής Δημιουργικής Γραφής, ο Ομιλος Ελληνικής Ποίησης και Λογοτεχνίας καθώς και ο Ομιλος Ελληνικού Δράματος, μέσα από τις οποίες προωθείται η ελληνική κουλτούρα και γλώσσα. Επίσης διδάσκονται Μοντέρνα και Αρχαία Ελληνικά σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
Δεν είναι εύκολο αυτό που γίνεται στην Αγγλική Σχολή, η οποία καταβάλλει προσπάθειες να λειτουργήσει πάνω σε ορθές εκπαιδευτικές βάσεις μέσα σε μια χώρα υπό κατοχή. Δεν είναι εύκολο ούτε για τους μαθητές της, ούτε για τους καθηγητές της και ούτε για τη Διευθυντική της ομάδα. Ενα εκπαιδευτικό ίδρυμα όμως σαν κι αυτό με την αξιόλογη ιστορία που έχει, οφείλει να αντιμετωπίσει όλους τους μαθητές του ίσα, προσφέροντας σε όλους ανεξαιρέτως τις ίδιες ευκαιρίες μάθησης σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Εκτός από το ότι δεν φταίει κανένας από τους μαθητές μας για λάθη του παρελθόντος – που έγιναν απ’ όλες τις πλευρές – ίσως και η σωστή προσέγγιση που ακολουθεί η Σχολή να συμβάλει στη δημιουργία ειρηνικού και καλύτερου μέλλοντος για όλους μας. Αλλες είναι οι προσεγγίσεις που έχουν βλάψει αυτόν τον τόπο!
Ομάδα γονιών και εκπαιδευτικών της Αγγλικής Σχολής
Γιατί δεν μπορείτε απλώς να επιτρέπετε στους Τ/Κ και μόνο να μην έρχονται στο σχολείο στις 15 Νοεμβρίου και να μην τους γράφετε την απουσία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονός ότι κάνατε την ημέρα αργία δεν δείχνει σεβασμό προς το κράτος που σας φιλοξενεί και είναι καθαρή υποστήριξη της διχοτόμησης και όχι της επαναπροσέγγισης.
Αν επιμείνετε στην διατήρηση της 15 Νοεμβρίου σαν αργία τότε καλά θα κάνει το κράτος να σας αφαιρέσει την άδεια λειτουργίας.
Και καλά θα κάνει το κράτος να σταματήσει τις επιδοτήσεις σε όλα τα ιδιωτικά σχολεία τα οποία ανταγωνίζονται την δημόσια εκπαίδευση. Ο φορολογούμενος δεν πληρώνει για να συντηρεί τα ιδιωτικά σχολεία αλλά για την δημόσια εκπαίδευση.
Αν χρειάζεστε τα χρήματα τότε αυξήστε τα δίδακτρα σας ή κάνετε περικοπές στα έξοδα σας. Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα.
Κατ' αρχάς, η απόφαση της σχολής, την οποία αναθεώρησε και άρα ΔΕΝ ισχύει, ήταν ότι στις 15 Νοεμβρίου, οι μαθητές δεν θα πήγαιναν σχολείο, άρα θα μπορούσαν να πάνε στις διαδηλώσεις, στα καφέ ή να μείνουν στα σπίτια τους, ενώ οι καθηγητές, Ε/κ και Τ/κ, θα πήγαιναν σχολείο και θα είχαν εκπαιδευτικά σεμινάρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον, το θέμα δεν είναι αν κάποιοι μαθητές θα έπαιρναν απουσία ή όχι εκείνη τη μέρα. Το θέμα είναι, κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη συγκεκριμένη μέρα, πώς το σχολείο αντιμετωπίζει τυχόν εντάσεις που μπορεί να προκαλέσουν ακραία στοιχεία (τέτοιες εντάσεις προκλήθηκαν στο παρελθόν από μερίδα Ε/κ μαθητών). Η απόφαση του σχολείου, που αποσύρθηκε τελικά, θα επέτρεπε στους μαθητές να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις χωρίς αυτή η συμμετοχή να γίνει μέρος της σχολικής εμπειρίας.
Το θέμα περί χρηματοδότησης των ιδιωτικών σχολείων από το κράτος, θα πρέπει να το θέσεις στο κράτος.
Λες ότι δεν βλέπεις πού είναι το πρόβλημα. Για μένα το πρόβλημα δεν είναι οι χιλιάδες που δεν δίνει η βουλή στο σχολείο. Η άρνηση να δοθεί η χορηγία είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, αυτό δηλαδή που φαίνεται. Αυτό που δεν φαίνεται είναι, νομίζω, οι συντονισμένες προσπάθειες κάποιων να κτυπήσουν κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης της παιδείας προς την κατεύθυνση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, την οποία ως κοντόφθαλμοι, την ταυτίζουν με κομματικές πολιτικές των ιδεολογικών τους αντιπάλων.
και η Αγγλική Σχολή είναι μεν ιδιωτικού δικαίου σύμφωνα με την τελευταία προ 2-3 ετών τροποποίηση του νόμου, όμως δεν είναι κερδοσκοπικό ίδρυμα ούτε έχει ιδιώτες μετόχους.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπί πλέον είναι το μοναδικό σχολείο στην ΚΔ με ουσιαστική συμμετοχή τ/κ και ως εκ τούτου στοίχημα για τις ευρύτερες προοπτικές της συνύπαρξης. αυτό είναι που ενοχλεί και φαίνεται πλέον ξεκάθαρα...
Αν κάποιοι θέλαν να κτυπήσουν την επαναπροσέγγιση δεν νομίζετε ότι θα έκανα κάτι για τα δικοινοτικά προγράμματα και τις διακοινωτικές εκδηλώσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην είστε υποκριτές. Και η κυβέρνηση λειτουργεί τάξεις με Τ/Κ σε σχολεία με Ε/Κ και ειδικά προγράμματα για μαθητές αλλοδαπούς. Δεν σας δώθηκε σαν μάννα εξ ουρανού η αποστολή για την διαπολιτισμική παιδεία και δεν σας δώθηκε το θεϊκό χρίσμα για την προστασία της διαπολιτισμικής παιδείας.
@ Γρηγόρης
Οι Τ/Κ φοιτούν εδώ και χρόνια στην Αγγλική σχολή. Τι τους ενόχλησε τώρα;
Κάθε μαθητής του δημοσίου στοιχίζει στο δημόσιο 7000 ευρώ, λεφτά τα οποία εξοικονομούνται όταν τα παιδιά φοιτούν στην ιδιωτική εκπαίδευση. Επομένως η κυβέρνηση από τα 7000 που εξοικονομεί δίνει τα 350 (ανά μαθητή) στη αγγλική σχολή. Πού είναι το πρόβλημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ 15η Νοεμβρίου είναι στην ουσία αργία για όλα τα ελληνοκυπριακά λύκεια της Κύπρου ώπου οι μαθητές πηγαίνουν στα διάφορα καφέ και οι καθηγητές πίνουν το καφέ τους στο σχολείο σπαταλώντας δημόσια χρήματα. Δεν είδα κανένα βουλευτή να κόπτεται γι' αυτό το γεγονός.