Συμμετέχουμε στην πορεία των Τουρκοκυπριακών Συνδικάτων

Συμμετέχουμε στην πορεία των Τ/κ συνδικάτων, το Σάββατο, 1η Μαϊου, η οποία θα ξεκινήσει από το Kogulu Park.

Προσυγκέντρωση: Πλατεία Φανερωμένης, 5.30 το απόγευμα.

Η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί

Συνδικαλιστική Ελευθερία σε όλους

Κατέστρεψαν σχολείο Παλαιστινίων στη Λάρνακα

Φωτιά και απειλές εναντίον σχολείου Παλαιστινίων στη Λάρνακα
ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Πύρινος ρατσισμός

Παρά την απογοήτευσή τους, οι πολιτικοί πρόσφυγες εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να ξαναχτίσουν το σχολείο τους

Μεγάλη αναστάτωση προκλήθηκε ανάμεσα στους Παλαιστίνιους πολιτικούς πρόσφυγες από το Ιράκ, οι οποίοι διαμένουν στη Λάρνακα, εξαιτίας του εμπρησμού του οικήματός τους, το οποίο λειτουργεί τους τελευταίους μήνες σαν σχολείο και πολιτιστικό κέντρο.
Η φωτιά στο οίκημα των Παλαιστινίων, που βρίσκεται στην οδό Λεόντιου Μαχαιρά, εκδηλώθηκε χθες, λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Γείτονες αντελήφθησαν τις φλόγες και ειδοποίησαν αμέσως την Πυροσβεστική υπηρεσία που έσπευσε στο μέρος και κατέσβησε την πυρκαγιά.
Προκλήθηκαν εκτεταμένες ζημιές στον εσωτερικό χώρο και στην επίπλωση του σχολείου. Στάχτη και αποκαΐδια έγιναν τρεις αίθουσες διδασκαλίας καθώς και το γραφείο του σχολείου...
Η σκηνή αποκλείστηκε και από τις προκαταρκτικές εξετάσεις της αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι οι δράστες παραβίασαν την πίσω πόρτα της κατοικίας και στη συνέχεια περιέλουσαν τον εσωτερικό χώρο με εύφλεκτη ύλη. Οι ανακριτές εκτιμούν ότι πρόκειται για ρατσιστικά στοιχεία, αφού οι δράστες έγραψαν με σπρέι στους τοίχους απειλητικά συνθήματα, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να προκαλέσουν φόβο και ανασφάλεια στους Παλαιστινίους, αφήνοντας να νοηθεί ότι θα υπάρξει κι επόμενη φορά. Συγκεκριμένα, έγραψαν στ΄ αγγλικά τα συνθήματα «Αυτό δεν είναι το τέλος» και «Εσείς το ξεκινήσατε, εμείς θα το τελειώσουμε»... Οι αστυνομικοί παρέλαβαν από τη σκηνή διάφορα τεκμήρια για επιστημονικές εξετάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που Παλαιστίνιοι πρόσφυγες βρίσκονται στο στόχαστρο παρανόμων.
Πρόσφατα, άγνωστοι προσπάθησαν να πυρπολήσουν το τζαμί τους, που βρίσκεται στο παραλιακό μέτωπο των Φοινικούδων, αλλά τότε το θέμα, για ευνόητους λόγους, δεν είδε το φως της δημοσιότητας.

Απορίες για τα κίνητρα
Από νωρίς χθες το πρωί, δεκάδες Παλαιστίνιοι συγκεντρώθηκαν στο οίκημά τους, εκφράζοντας απορίες κι ερωτηματικά γύρω από τα κίνητρα των δραστών.
Εκεί βρέθηκαν και οι Ελληνοκύπριες δασκάλες, οι οποίες διδάσκουν την ελληνική γλώσσα στους Παλαιστινίους. Με πενιχρά μέσα και πολλούς κόπους, οι Παλαιστίνιοι αιτητές πολιτικού ασύλου που διαμένουν στη Λάρνακα κατάφεραν από τον περασμένο Δεκέμβριο να μετατρέψουν μια παλιά κατοικία σε «κοινότητα», στην οποία λειτουργεί σχολείο και πολιτιστικό κέντρο για τη νεολαία. Ταυτόχρονα, ο χώρος αυτός αποτελεί και τόπο συνάθροισης για εκατοντάδες Παλαιστινίους.
Παρά την απογοήτευση που ένιωσαν αντικρίζοντας τις καμένες αίθουσες, δεκάδες πρόσφυγες Παλαιστίνιοι δήλωσαν αποφασισμένοι να προσφέρουν εθελοντική εργασία, ούτως ώστε σε λίγες μέρες να επαναλειτουργήσει το σχολείο και το πολιτιστικό τους κέντρο. «Θα ξαναχτίσουμε το σχολείο μας και θα συνεχίσουμε τα μαθήματά μας για να μάθουμε ελληνικά», ανέφεραν.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σήμερα στη Λάρνακα διαμένουν πέραν των 2.000 Παλαιστινίων προσφύγων, κυρίως από το Ιράκ.


ΒΑΣΟΣ ΒΑΣΟΥ

Πρώτη Μαΐου 2010, Να συνεχίσουμε ενάντια στη διχοτόμηση

Η δικοινοτική πλατφόρμα των εκπαιδευτικών καλεί τα μέλη και τους φίλους της να παραστούν στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις των δύο κοινοτήτων. Μαζί με τις συντεχνίες των Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών ΚΤΟΣ και ΚΤΟΕΟΣ και άλλες τουρκοκυπριακές συντεχνίες θα περπατήσουμε το πρωί με την ΠΕΟ. Το βράδυ συμμετέχουμε στη τουρκοκυπριακή πορεία η οποία συνδιοργανώνεται φέτος από ένα ευρύ φάσμα συντεχνιών κινημάτων και κομμάτων της Αριστεράς σε μια προσπάθεια ανοικοδόμησης της ενότητας που παλαιότερα οδήγησε στην πλατφόρμα « Αυτή η Χώρα είναι δική μας».
Σε άλλες εποχές η ανοιχτή ή συγκαλυμμένη τρομοκρατία εμπόδιζε τη διοργάνωση ενωμένων δικοινοτικών εκδηλώσεων. Οι συνθήκες σήμερα δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν μια μεγάλη δικοινοτική πρωτομαγιάτικη πορεία αν υπήρχε η πολιτική βούληση των μεγάλων κομμάτων της Αριστεράς ή των μεγάλων συντεχνιών. Να θυμίσουμε ωστόσο ότι τα δύο προηγούμενα χρόνια επιχειρήσαμε κοινές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις με καλή τουρκοκυπριακή συμμετοχή και μικρή ελληνοκυπριακή.

Στην εφετινή πρωτομαγιά κυριαρχεί και δεν μπορούμε δυστυχώς να το κρύψουμε, μεγάλη απογοήτευση για την πορεία του Κυπριακού. Δεν είναι μόνο η εκλογή Έρογλου, είναι πολύ περισσότερο η διαπίστωση ότι τα δύο χρόνια συνομιλιών Χριστόφια Ταλάτ άφησαν τις σχέσεις του κόσμου των δύο κοινοτήτων σχεδόν εκεί που τις βρήκαν. Αυτή η πρωτομαγιά θυμίζει τη θλίψη της πρωτομαγιάς του 2004. Τότε απερίσκεπτα για ακόμα μια φορά φανήκαμε ανέτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που επέβαλλε ο αγώνας ενάντια στη διχοτόμηση. Τότε εμείς είχαμε μαζέψει τα κομμάτια μας και δημιουργήσαμε τη δικοινοτική πλατφόρμα των εκπαιδευτικών. Τότε όπως και τώρα, θυμίζουμε στον εαυτό μας και σε όλους ότι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, σημαντικότερο ίσως από το 1964 τουλάχιστον και μετά, προσβλέπει σε ένα κυπριακό μέλλον συμβίωσης και ειρήνης. Χρειάζεται να πιστέψει όμως περισσότερο στον εαυτό του απ’ ότι μέχρι τώρα. Και χρειάζεται να συνδέσει τους αγώνες του με τα όμορα κινήματα του ευρωπαϊκού χώρου.

Παρατηρήσεις σχετικά με την πρόταση της επιτροπής αναμόρφωσης των Αναλυτικών Προγραμμάτων της Ιστορίας στο Λύκειο

ΠΡΟΣ

α) Γραφείο Υπουργού Παιδείας (Υπεύθυνος: Κυριάκος Κυριάκου)

β) Επιστημονική Επιτροπή διαμόρφωσης των Αναλυτικών Προγραμμάτων
κ. Γιώργο Τσιάκαλο (Επικεφαλής)

γ) ΣΕΚΦ (υπ' όψιν Γραμματέα Γ. Μύαρη)

Λευκωσία


Θέμα: Παρατηρήσεις σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής αναμόρφωσης των Αναλυτικών Προγραμμάτων της Ιστορίας στο Λύκειο


Τα σχόλια που εκφράζονται πιο κάτω ελπίζουμε ότι θα αποτελέσουν μια εποικοδομητική κριτική επί του νέου αναλυτικού προγράμματος για τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας, το οποίο έδωσε προ ολίγων ημερών στη δημοσιότητα το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Στο πλαίσιο ενός δημόσιου και δημοκρατικού διαλόγου οι διαφορετικές απόψεις μπορούν και πρέπει να είναι θεμιτές, εφόσον το τελικό ζητούμενο είναι η αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης στον τόπο μας. Ως μάχιμοι εκπαιδευτικοί θα ξεκινήσουμε με την αφήγηση κάποιων πραγματικών περιστατικών από την καθημερινή ζωή στο σχολείο, ενώ οι παρατηρήσεις μας θα αφορούν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και συγκεκριμένα στο Λύκειο.

Σίγουρα αποτελεί ζητούμενο η αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων και είναι ένα από τα προαπαιτούμενα της μεταρρύθμισης και του εκσυγχρονισμού εκπαιδευτικού συστήματος του τόπου μας. Πιστεύουμε ότι οι εργασίες προχωρούν με επιστημονική μεθοδολογία, με χρονοδιαγράμματα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, με όραμα, με σαφείς στόχους και με δημοκρατικές διαδικασίες για τη λήψη απόφασης. Κι όμως σε πολλούς εκπαιδευτικούς αρχίζει να δημιουργείται η εντύπωση πως τίποτε δεν αλλάζει στη περιεχόμενο και στη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας (τουλάχιστον στη δευτεροβάθμια εκπ-ση). Απαιτείται ουσιαστική αλλαγή κι όπως λέει ο ποιητής για την ελευθερία «θέλει αρετήν και τόλμη», στα εκπαιδευτικά θέματα παρατηρούμε ότι αρετή υπάρχει, το ζητούμενο είναι η τόλμη.
Κάθε πραγματική αλλαγή -γι’ αυτούς που τη βιώνουν- εμπεριέχει τα στοιχεία της απώλειας, του άγχους και του αγώνα, και το γεγονός αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται ως φυσικό και αναπόφευκτο, σύμφωνα με τον Marris, ενώ και ο Schỏn εκφράζει την ίδια ιδέα όταν αναφέρει πως κάθε πραγματική αλλαγή περνά μέσα από τη ζώνη της αβεβαιότητας (Fullan, 2001, σ.σ. 30-31). Ποιοι όμως είναι αυτοί λοιπόν που πραγματικά φοβούνται την αλλαγή στο αναλυτικό πρόγραμμα της Ιστορίας;
Μήπως όσοι εμμένουν στην εθνοκεντρική αφήγηση της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Ιστορίας; Ή όσοι πιστεύουν ότι οι μαθητές είναι ακόμα ανώριμοι για μια πολυπρισματική θεώρηση της Ιστορίας, που θα τους έφερνε σε επαφή και με άλλες ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων πέρα από τις κυρίαρχες οι οποίες για χρόνια εν είδει κατήχησης έχουν επιβληθεί κατά τη διδασκαλία της Ιστορίας;
Είναι φανερό ότι το θεωρητικό υπόβαθρο, η φιλοσοφία- οι αρχές στην οποία στηρίζεται η εκπόνησή των νέων αναλυτικών ήταν αποδεκτά απ’ όλους όσοι συμμετείχαν σε όλες τις επιτροπές εκπόνησης των «νέων» αναλυτικών. Παρ’ όλα αυτά παρατηρούμε ότι στην πρόταση που υποβλήθηκε για το μάθημα της Ιστορίας δεν ακολούθησε τις γενικές αρχές του νέου αναλυτικού. Συγκεκριμένα παρατηρούμε ότι:
Δεν παρατηρείται αξιοπρόσεκτη μείωση του όγκου της ύλης.
Η νέα πρόταση ουσιαστικά αντιγράφει το υφιστάμενο αναλυτικό πρόγραμμα.
Εξακολουθεί να ισχύει η λογική της γραμμικής χρονολογικής αφήγησης γεγονότων, κυρίως πολιτικών και πολεμικών εις βάρος της κοινωνικής Ιστορίας και της Ιστορίας του παγκόσμιου πολιτισμού. Έτσι, τα παιδιά ταυτίζουν την Ιστορία με τον πόλεμο και οι πόλεμοι των εθνών καθίστανται η πεμπτουσία της παρουσίας του ανθρώπου στη γη. Ακόμα, με τη λογική αυτή, η πιο ενδιαφέρουσα και σημαντική περίοδος της Ιστορίας της Κύπρου, η περίοδος από το 1878 ως το 1960 και μέχρι σήμερα-γιατί σχετίζεται με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στον τόπο μας-θα εξακολουθήσει να διδάσκεται στην Γ’ Λυκείου στο τέλος της χρονιάς, ως τελευταίο κεφάλαιο, σε μια χρονική στιγμή που το μόνο πράγμα που απασχολεί τους τελειόφοιτους είναι η έξοδός τους από τη μαθητική ζωή, οι Παγκύπριες Εξετάσεις, οι σπουδές, ή η στρατιωτική θητεία.
Εξακολουθεί να ισχύει η λογική της κάλυψης ενός όγκου ύλης όπως καταγράφεται μέσα στο ένα σχολικό βιβλίο. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι σχολικές μονάδες έχουν τη δυνατότητα επιλογής του βιβλίου που θα χρησιμοποιήσουν, χωρίς να ξεφεύγουν από το γενικό πλαίσιο που ισχύει για όλη τη χώρα.
Βέβαια στον τόπο μας απέχουμε πολύ ακόμα από το σημείο αυτό, όμως θα ήταν καλό οι σχολικές μονάδες σταδιακά να αποκτήσουν αυτή τη δυνατότητα, στο πλαίσιο μιας περιορισμένης στην αρχή αυτονομίας, η οποία θα σήμαινε αυτόματα τη μετάθεση ενός μεγάλου μέρους της ευθύνης για τη διδασκαλία στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και στις ίδιες τις σχολικές μονάδες, καθώς και την ανάληψη της ευθύνης για τα αποτελέσματα των μαθητών τους. Αντί να επικρίνουν κάποια ακατάλληλα για τους μαθητές τους διδακτικά εγχειρίδια, να επιλέγουν συλλογικά άλλα καταλληλότερα, να επιλέγουν διαφόρων ειδών πηγές μ’ έναν έγκαιρο προγραμματισμό. Αυτό μπορεί να εισαχθεί αρχικά σε ορισμένες σχολικές μονάδες, που θα επιδείξουν τον δέοντα ζήλο και σε μια τάξη μόνο. Η επιλογή μπορεί να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του μαθητικού πληθυσμού της μονάδας τους. Έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι, αν εγκαταλειφθεί η λογική της γραμμικής αφήγησης της Ιστορίας και η λογική του ενός βιβλίου τουλάχιστον σε μια μόνο τάξη μέχρι να αποφασιστεί ο δεκαετής κύκλος σπουδών (δεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση) -εμπόδιο που επικαλείται η Επιτροπή-αυτό θα σημαίνει την εισαγωγή ενός εντελώς νέου τρόπου διδασκαλίας και μάθησης, που είναι, πιστεύουμε, η ουσία μιας μεταρρύθμισης και όχι μια απλή προσθαφαίρεση ύλης ή μετάθεση διδακτικών περιόδων από ένα κεφάλαιο σ’ ένα άλλο ή συστάσεις προς τους εκπαιδευτικούς για τη χρήση πολλαπλών πηγών, τις επισκέψεις σε μουσεία κ.λ.π., γιατί όλα αυτά πάνε χρόνια και που τα γνωρίζουμε και που τα συζητάμε μεταξύ μας, αλλά που λίγο τα εφαρμόζουμε, αγκυλωμένοι στην κάλυψη της ύλης και παραδομένοι στην ασφάλεια του μοναδικού βιβλίου ‘Ευαγγελίου’. Εάν μειωθεί δραματικά η διδακτέα ύλη και οι σχολικές μονάδες έχουν το δικαίωμα επιλογής μέσα από διάφορους θεματικούς κύκλους-αναφερόμαστε πάντα στο Λύκειο- θα μπορούν να επιλέγουν τους καταλληλότερους για τους μαθητές τους και να εφαρμόσουν όλες εκείνες τις νέες και κυρίως αποδοτικότερες, αλλά και πιο ευχάριστες μεθόδους διδασκαλίας. Όλη η Βυζαντινή περίοδος της Ιστορίας της Κύπρου μπορεί να διδαχτεί μόνο μέσα από το θεματικό κύκλο «Βυζαντινή Τέχνη της Κύπρου» με επισκέψεις σε βυζαντινές εκκλησίες και μουσεία (υπάρχει πλήθος πηγών που μπορούν να αναζητήσουν εκπαιδευτικοί και μαθητές). Οι πόλεμοι των Ελλήνων, που πάντα τους συγχύζουν οι μαθητές μας, μπορούν να ενταχθούν στο θεματικό κύκλο ‘Ιμπεριαλισμός’ (Περσική εκστρατεία κατά των Ελλήνων, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Οθωμανική Αυτοκρατορία, πόλεμος στο Βιετνάμ κ.ο.κ., με την αποικιοκρατία παράλληλα, σύγχρονη και αρχαία με ένα παγκόσμιο χάρτη (αναφέρουμε κάποια μόνο ενδεικτικά παραδείγματα). Τα γεγονότα, τα αίτια και οι συνέπειες, οι αντιδράσεις των ανθρώπων είναι διαχρονικές, οι μαθητές βλέπουν την Ιστορία στην ολότητά της, ασκούν την κριτική σκέψη, εργάζονται πολυπρισματικά με διάφορες πηγές, κάνουν συγκρίσεις, εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές, αντιλαμβάνονται την ιστορική συνέχεια και την αλλαγή, ξεφεύγοντας επιτέλους από την πλήξη της γραμμικής αφήγησης του ενός μεμονωμένου ιστορικού γεγονότος από το ένα σχολικό εγχειρίδιο. Ή ακόμα, πόσο ενδιαφέρον θα είχε για το μαθητή να δουλέψει σε ενότητες όπως η μετεξέλιξη των αρχαίων κοινωνιών της Ανατολ. Μεσογείου, ο θεσμός της δουλείας, η εμφάνιση και εξέλιξη των θρησκειών στις ακτές της Μεσογείου-κοιτίδας θρησκειών δίνοντας έμφαση στην κατανόηση των διαφορών και των ομοιοτήτων τους, γιατί παρουσιάζουν ομοιότητες, θέτοντας έτσι σε εφαρμογή τις αρχές της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, ή ακόμα η εξέλιξη της κατοικίας των ανθρώπων, της διατροφής, της διασκέδασης και τόσων άλλων δραστηριοτήτων που αφορούν το ανθρώπινο γένος. Εκτός και αν, ως εκπαιδευτικό σύστημα, πιστεύουμε ότι ο ρόλος της διδασκαλίας της Ιστορίας είναι να τονίζει στο μαθητή τη μοναδικότητα του δικού μας λαού σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Προσωπικά, πιστεύουμε ότι η πρόταση που έχει κατατεθεί από τους Πανεπιστημιακούς για το αναλυτικό πρόγραμμα της Ιστορίας, χρειάζεται να περιλάβει κάποιες ουσιώδεις αλλαγές, κάποιες καινοτομίες, έστω και σε μία τουλάχιστον τάξη σε αρχικό στάδιο, η οποία εισηγούμαστε να είναι η Β΄ Λυκείου ή η Γ΄ Λυκείου (κοινού κορμού), ώστε πραγματικά να μπορεί να αποκαλείται μεταρρυθμιστικό μέτρο, γιατί πιστεύουμε ότι πραγματικά η διδασκαλία της Ιστορίας χρειάζεται τομές για να καταλήξει στο ζητούμενο όλων, εκπαιδευτικών, κοινωνίας και πολιτείας, που δεν είναι άλλο από τη μάθηση των μαθητών μας.

Μαρία Μαυραδά - Λύκειο Λακατάμιας
Βασίλης Καφαντάρης - Λύκειο Παλουριώτισσας vaskaf@gmail.com
(Εκπαιδευτικοί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση που συμμετείχαν στην Επιτροπή για τη διαμόρφωση των νέων αναλυτικών προγραμμάτων της Ιστορίας.

Λευκωσία
15 Απριλίου 2010

Παγκόσμια Ημέρα της Γης

Μήνυμα αλληλεγγύης προς τους Τ/κ εκπαιδευτικούς

Πλατφόρμα Ελληνοκυπρίων
και Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτικών
«Ενωμένη Κύπρος» [ε/κ τμήμα]
Λευκωσία, 15 Απριλίου 2010


Αγαπητοί σύντροφοι,

Ως ε/κ τμήμα της Πλατφόρμας Εκπαιδευτικών “Ενωμένη Κύπρος”, σας εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον συνεχιζόμενο σας αγώνα των τελευταίων τριών εβδομάδων. Καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας που διεξάγετε είναι αγώνας ενάντια στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης και αγώνας ενάντια στην υπαγωγή της τ/κ κοινότητας και του εκπαιδευτικού της συστήματος στην Τουρκία. Σας υποστηρίζουμε στην προσπάθειά σας να προστατέψετε τη δημόσια Παιδαγωγική Ακαδημία, που υπήρξε δικοινοτικό ίδρυμα πριν την ανεξαρτησία και τη διαίρεση του νησιού μας, και να υποστηρίξετε την αυτονομία της κοινότητάς σας. Καταδικάζουμε την πολιτική της κυβέρνησης Έρογλου που δύναται να οδηγήσει στην υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών καθώς και τη δικτατορική απαγόρευση της απεργίας σας. Στο πλαίσιο του κοινού μας αγώνα για την επανένωση δεν υπάρχουν αυστηρά μονο-κοινοτικοί αγώνες. Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας. Η δωρεάν, δημόσια και ποιοτική εκπαίδευση μακριά από εθνοκεντρισμούς των μητέρων πατρίδων είναι ο κοινός μας στόχος.

Όνειρα σε μια άλλη γλώσσα - Ντοκυμαντέρ της κ. Ρικάκη για το σχολείο της Φανερωμένης

Benim Adım Barış - Με λένε Ειρήνη

Μια κοινή παραγωγή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων μαθητών της ΕΔΟΝ και της Νεολαίας του Κόμματος Ενωμένη Κύπρος (ΒΚΡ).



Με λένε Ειρήνη - Benim Adım Barış - The best free videos are right here

Καταγγελία της ΚΤΟΣ σχετικά με την εκπαίδευση των δασκάλων στην τ/κ κοινότητα σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο

7.4.2010

Dear Sir or Madam;

According to the 20. and 87. articles of the 1960 Republic of Cyprus Constitution, although the educational and cultural activities administration were given to the Turkish Cypriots, after the division of the island in 1974 with the military intervention of Turkey, there has been created a subordinate local administration of Turkey in the north of the island. This seperatist political structure forsees the education issues as a part of the integration of Turkey.

After 1974, Turkey’s assimilation and integration policy towards the north of the island has become as the colonization of the northern part of the island in the proper sense. Educational activities as well as matters are dealt with this perspective, economic and seperatist policies are being served in this way with the acceleration of the establishment of private universities such as Near East University, which sees the students as “customers”. The real aims of the Near East University which is one of the private universities can be summarized as follows:

1.To provide TR citizens in the northern part of the island.
2.To serve culutrual and social integration by raising the interest and communication of the Turkish Cypriots and the transferred population from Turkey.
3.To keep the seperatist structure afloat by creating an economic action area and benefiting from it.
4.To defeat the right of public education of the Turkish Cypriots.
5.To accelerate the transfer of population from Turkey.

As can be seen, Near East University which does not consider quality education as a main aim, nowadays; has been interfering with the Turkish Cypriots long established higher education institutions. Since 1937, Teachers Academy has been training qualified teachers with a planned way and it has become the target of assimilation and integration policies. Instead of training qualified teachers, the Near East University is forseen and given permission to let the academy closed by “training teachers for cash”. The objective is, abolishing a historical constitution which belongs to the Turkish Cypriots and with the universities; to abolish the structure of training qualified teachers.

Although it is seen as privatization, it is clear that this matter is a political attempt which is tried to be veiled by the local compradors. These universities are said to be established because of political and economic reasons, there are private universities in every part of the northern part of the island and these give diploma upon cash. On the other hand, they apply for membership of the Bologna process and other international organizations which is ridiculous. The institutions which regard Scientific publication, training qualified students, research as a prior issue, and which try to benefit for political and economic reasons, can not be an education institution in a proper sense. Our trade union will continue to defend quality public education against the Near East University and other private universities which see the students as customers in the north of the island. Our union will struggle against the structure which serves for assimilation and integration policies. In these terms, our trade union has been organizing actions and strikes since 1st April in order to abolish the decision of the seperatist regimes of closing of the Teachers Academy which trains planned and qualified teachers. Regarding this matter, we would like to highlight the importance and urgency of knowing the real function of the private universities in the north oart of our island, need and expect your solidarity against the assimilation policies since the Turkish Cypriots suffer.

Sincerely,

SENER ELCIL
SECRETARY GENERAL of KTOS