Για σένα χτυπάνε Κύπρος οι καρδιές με βαλβίδα

Περνάνε οι εποχές η μία μετά την άλλη και φεύγουμε με τις καρδιές μας με βαλβίδα που χτυπάνε για την ειρήνη. Κάποιοι από εμάς φεύγουν από ανάμεσά μας μετά από μακρά ή σύντομης διάρκειας ασθένεια. Με μια καρδιακή προσβολή. Σε μια στιγμή εντελώς αναπάντεχα. Μένει άδειο το κρεβάτι στο σπίτι τους. Ο τόπος τους στο τραπέζι. Μας προκαλούν στεναχώρια τα ρούχα τους στο ερμάρι. Η ζωή μας κρέμεται από μια κλωστή.
Ο ποιητής λέει ότι «είναι ηρωισμός να ζει κανείς ξέροντας ότι θα πεθάνει». Δεν έχω καμία αμφιβολία γιΆ αυτό. Είναι ηρωισμός βεβαίως. Αλλά ταυτόχρονα είναι και βλακεία να καβγαδίζει κανείς ξέροντας ότι θα πεθάνει, να μην μπορεί να μοιραστεί πράγματα, να πολεμά, να σκοτώνει ο ένας τον άλλο, ή να παρεξηγείται με τον άλλο για πράγματα που δεν αξίζουν καθόλου να τους δίδεται σημασία. Η βλακεία των ηρώων. Βλακεία είναι να χωρίζεται η ανθρωπότητα σε έθνη και θρησκείες. Και οι μεγαλύτεροι βλάκες είναι σίγουρα όσοι νιώθουν περήφανοι γιΆ αυτά και πολεμούν για χάρη τους. Έχετε φανταστεί καθόλου τον εαυτό σας να μην είναι ούτε Τούρκος ούτε Έλληνας; Αν δεν το κάνατε, κρίμα.
Σημαίνει ότι χάσατε πολλά πράγματα. Χάσατε μιαν ευτυχία που δεν θα μπορούσατε να χορτάσετε ποτέ. Σημαίνει ότι δεν ζήσατε καθόλου την ανακούφιση της απαλλαγής από ένα βαρύ φορτίο που καταπλακώνει το σώμα και την ψυχή σας. Είστε Τούρκος και σκέφτεστε σαν Τούρκος. Είστε Έλληνας και σκέφτεστε σαν Έλληνας. Δεν σας στενοχωρεί καθόλου να είστε ένα ον ρυθμισμένο σύμφωνα με την εθνική σας ταυτότητα; Η εθνική σας ταυτότητα καθορίζει την ικανότητά σας να σκέφτεστε και να αποφασίζετε. Λόγω της εθνότητας έχουν στηθεί τόσο ψηλά τείχη μέσα στο πνεύμα σας που και να θέλατε δεν μπορείτε να τα γκρεμίσετε εύκολα. Καθορίζετε το δίκαιο και το άδικο σύμφωνα με την εθνική σας ταυτότητα.
Το περί δικαιοσύνης σας αίσθημα διαμορφώνεται σύμφωνα με την εθνική σας ταυτότητα. Αν απαλλασσόσασταν από το να θεωρείτε τον εαυτό σας Τούρκο ή Έλληνα και αν αντιλαμβανόσασταν ότι είστε ίσος με όλους τους άλλους ανθρώπους, δεν θα κάνατε καμία από τις ανοησίες που κάνετε τώρα. Δεν θα ασχολούσασταν με ανοησίες όπως οι «υποστηρικτές των Ελλήνων ή των Τούρκων». Δεν θα γινόσασταν δούλοι μιας σημαίας, ενός εθνικού ύμνου, ενός αγάλματος. Δεν θα αποκαλούσατε «δικό μας» ό,τι είναι ελληνικό και «δικό σας» ό,τι είναι τουρκικό. Δεν θα διαχωρίζατε τα αγαθά της ζωής με μιαν παράλογη αντίληψη, όπως τα τουρκικά και τα ελληνικά συμφέροντα. Μακάρι να καταλαβαίνατε ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά ανάμεσα στην εκλογή Τούρκου ή Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ξέρετε γιατί σας αποκαλούν «προδότες της πατρίδας» αυτοί που το κάνουν; Επειδή δεν διαχωρίζετε το δίκαιο και το άδικο σύμφωνα με την εθνική σας ταυτότητα. Επειδή δεν γράφετε ότι μόνο οι Τούρκοι σκότωσαν τους Έλληνες ή ότι μόνο οι Έλληνες σκότωσαν τους Τούρκους. Αν δεν σκεφτόσασταν σαν Τούρκος, αν δηλαδή σκεφτόσασταν απλά σαν φυσιολογικός άνθρωπος, θα αντιλαμβανόσασταν και εσείς ότι μιαν ώρα αρχύτερα πρέπει να δοθεί πίσω στους παλιούς του ιδιοκτήτες το κλειστό Βαρώσι, το οποίο παραδώσαμε στα φίδια και εδώ και 35 χρόνια. Αν δεν σκεφτόσασταν σαν ένας Έλληνας, θα αντιλαμβανόσασταν τι μεγάλη αδικία ήταν αυτά που έγιναν στην τουρκική κοινότητα μετά το 1963.
Έγινε πολύ ιδεαλιστικό το άρθρο αυτό, έτσι δεν είναι; Ας είναι. Στο τέλος η ανθρωπότητα θα αντιληφθεί σίγουρα μια μέρα πόσο χρόνο σπατάλησε με τις ανοησίες περί έθνους και θρησκείας και πόσα θύματα έδωσε άδικα για χάρη τους. Δεν μου αρέσει καθόλου να χρησιμοποιώ τη φράση «μια μέρα», όπως οι προφήτες και οι χαρτορίχτρες. Αλλά εδώ ήταν ιερή υποχρέωση μου φαίνεται. Αν δεν ήταν, μη δίνετε σημασία.
Όποιον συναντάω τελευταίως στο νησί μού λέει ότι του έχουν βάλει βαλβίδα στην καρδιά. Ή του έχουν κάνει by-pass. Υποβλήθηκε σε αγγειογραφία, λέει. Έχει πίεση, διαβήτη, χοληστερόλη. Είναι δύσκολο να συναντήσεις κάποιον υγιή.
Αχ, Κύπρος.
Κατάλαβέ μας πια.
Οι καρδιές με βαλβίδα χτυπάνε για σένα.
Είναι ηρωισμός να μαραζώνει κανείς μια ζωή για σένα εδώ.
Έστω και αν είναι βλακώδης ηρωισμός.

Πολίτης, 24.9.09