Προβολή του ντοκυμαντέρ "Κυπραίες"

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Κυπραίες»

Το ντοκιμαντέρ «Κυπραίες» της Βασιλικής Κατριβάνου και της Bushra Azzouz, γυρισμένο στην Κύπρο κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν, φέρνει στο φως ιστορίες από το διαιρεμένο νησί που για χρόνια έμεναν κρυμμένες. Διερευνά τις έννοιες της εστίας και της ασφάλειας, καθώς και την επιθυμία γυναικών και από τις δύο πλευρές της διαχωριστικής γραμμής να ζήσουν ξανά μαζί.

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στη Λευκωσία:

Στο Arabahmet Culture and Arts Centre, στην οδό Sehet Mehmet Hussein, την Παρασκευή 22 Μαϊου, στις 8.00 μ.μ.

Στο Pantheon Art Cinema, στην οδό Διαγόρου 29, την Τετάρτη 27 Μαϊου, στις 8.00 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη.

Την άνοιξη του 2004, η Μαρία, Ελληνοκύπρια, και η Ζεχρά, Τουρκοκύπρια, διασχίζουν, η μία προς το Βορρά και η άλλη προς το Νότο, την Πράσινη Γραμμή, προκειμένου να επισκεφθούν τα σπίτια που μεγάλωσαν και δεν έχουν δει επί τριάντα χρόνια. Αυτές οι επισκέψεις αποτελούν για την καθεμιά το ξεκίνημα ενός προσωπικού ταξιδιού, καθώς η ταινία παρακολουθεί το ξετύλιγμα των οδυνηρών αναμνήσεων που τις στοιχειώνουν, για να φτάσει στο σήμερα, που σφραγίζεται από τη θέλησή τους για επαναπροσέγγιση και ανίχνευση της δυνατότητας για ανεύρεση ενός κοινού τόπου.

Τις παραμονές της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν, η σκηνοθέτιδα καλεί σε συνάντηση γυναίκες και από τις δύο πλευρές του νησιού. Στη συνάντηση αυτή, που για κάποιες αποτελεί συνέχεια πολύχρονων κοινών προσπαθειών για επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων, οι γυναίκες θα μοιραστούν τους φόβους, τις επιφυλάξεις και τις ελπίδες τους. Συνεντεύξεις με έντονο το προσωπικό στοιχείο και αποκαλυπτικές συζητήσεις στο πλαίσιο της ομάδας αντικατοπτρίζουν την ικανότητά τους για επικοινωνία, η οποία υπερβαίνει τις εθνοτικές διαφορές. Την ίδια στιγμή, ιστορίες από το παρελθόν, που έχουν μείνει θαμμένες για χρόνια, βγαίνουν στην επιφάνεια. Καθώς η μέρα του δημοψηφίσματος πλησιάζει, οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με τους δισταγμούς και τους φόβους τους, νιώθοντας την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουν την έννοια της ασφάλειας, να εμπιστευτούν η μία την άλλη και να μάθουν να ζουν ξανά μαζί. Με συγκινητική ειλικρίνεια, διεισδυτική ικανότητα και χιούμορ, επιχειρούν να ορίσουν την έννοια της εστίας, της κοινότητας και της σχέσης με τον τόπο. Στη συνέχεια, και επί τέσσερα χρόνια, η σκηνοθέτιδα επισκέπτεται την Κύπρο ξανά και ξανά, προκειμένου να συνεργαστεί με τις γυναίκες της ταινίας και να ενσωματώσει στο ντοκιμαντέρ τους τρόπους με τους οποίους εξακολουθούν να χειρίζονται τις συγκρούσεις τους και τη θέλησή τους για επαναπροσέγγιση.