Η ελευθερία του λόγου και ο κύριος Περδίκης

ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/02/2009

Γεώργιος Περικλέους

H ελευθερία του λόγου είναι οπωσδήποτε συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας και θα πρέπει να διασφαλίζεται πλήρως. Διερωτώμαι όμως τελικά τι πραγματικά επιθυμεί ο κύριος Περδίκης, να κρίνει ο ίδιος όλους τους άλλους χωρίς να παίρνει απαντήσεις; Μήπως ο ίδιος δεν είναι υπό την κρίση των πολιτών;
"Δείγμα πνευματικής τρομοκρατίας" αποκαλεί την επιστολή απάντησή μου στις θέσεις που είχε διατυπώσει στο άρθρο του ημερομηνίας 29/11/2008. Είναι οξύμωρο πραγματικά, ένα πολιτικό πρόσωπο που καθημερινά παρουσιάζεται στα μέσα ενημέρωσης να κατηγορεί κάποιον πολίτη ότι ασκεί "πνευματική τρομοκρατία" επειδή διαφωνεί μαζί του και τον επικρίνει για τις θέσεις του. Το πρόβλημα του κυρίου Περδίκη ως πολιτικό πρόσωπο είναι ότι θέλει να κρίνει τους πάντες χωρίς όμως να κρίνεται. Και αυτό το πράττει άλλοτε με συνθηματολογία της αριστεράς και άλλοτε της δεξιάς κατά πώς τον βολεύει ή ενδυόμενος τον εθνικιστικό μανδύα. Δυστυχώς αυτή η πρακτική εφαρμόζεται και από άλλους όπως ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β΄, ο βουλευτής της ΕΔΕΚ κ. Γιώργος Βαρνάβα και ο βουλευτής του ΔΗΚΟ κ. Ζαχαρίας Κουλίας. Με κάθε ευκαιρία και άνευ λόγου και αιτίας, τις πλείστες φορές, τα πιο πάνω πρόσωπα χρησιμοποιούν επιχειρηματολογία που δημιουργεί κλίμα "περιρρέουσας ατμόσφαιρας" κατακρίνοντας και κατακεραυνώνοντας τον Υπουργό Παιδείας και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για υποχωρητικότητα ή προσπάθεια αφελληνισμού της Παιδείας μας. Ο κύριος Περδίκης αναφέρεται στα "ιστορικά λάθη" του ΑΚΕΛ που αρέσκεται να αναδεικνύει, αλλά ενοχλείται γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καταδικάζει το έγκλημα σε βάρος του τόπου που διαπράχθηκε από κάποιους "υπερέλληνες" το 1974 και λειτούργησε έστω ως αφορμή για την τουρκική εισβολή. Αναφέρει ο κύριος Περδίκης στην επιστολή του ημερομηνίας 3/2/2009 "οφείλω να υπενθυμίσω για χάρη της αλήθειας και μόνον ότι το άρθρο μου σχολίαζε τη συνήθεια του Προέδρου (και άλλων), όταν συναντούν μια δυσκολία στο Κυπριακό, ή προκειμένου να δικαιολογήσουν μια υποχώρηση ή όταν δεν μπορούν να δικαιολογήσουν μια αδικία, να καταφεύγουν στα γεγονότα του '74".
Γνωρίζουμε όλοι ότι μέχρι σήμερα εξακολουθούμε να βιώνουμε τα σκληρά αποτελέσματα του διπλού εγκλήματος, επομένως δεν επιτρέπεται να παραγνωρίζουμε εκείνα τα γεγονότα που χάραξαν την ιστορική μας πορεία. Η ιστορική γνώση είναι για κάθε λαό αναγκαία διότι πρέπει να λειτουργεί ως πυξίδα για αποφυγή επανάληψης ολέθριων λαθών του παρελθόντος. Η αναφορά στα λάθη μας δεν γίνεται ούτε για να δικαιολογήσει οποιαδήποτε υποχώρηση αλλά ούτε για να απαλλάξει την Τουρκία από τις ευθύνες της για την παραβίαση κάθε αρχής δικαίου. Προσωπικά όταν αντικρίζω το μισοφέγγαρο στον Πενταδάκτυλο αισθάνομαι οργή για την κατοχική δύναμη, για την υποκρισία των μεγάλων δυνάμεων αλλά και για τους υπεύθυνους της συμφοράς. Η ενότητα του λαού και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων είναι απαραίτητο θεμέλιο του αγώνα μας αν θέλουμε να ελπίζουμε στην ευόδωσή του. Διαμορφώνοντας στρατηγική που θα έχει εφικτούς στόχους και κτίζοντας και αξιοποιώντας συμμαχίες στο διεθνές πεδίο πρέπει να επιδιώξουμε λύση βιώσιμη και λειτουργική στα πλαίσια των αρχών που συμφώνησε προ πολλού η πλευρά μας και περιλαμβάνονται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Κλείνοντας απαντώ στον κύριο Περδίκη ότι καμία "κακία" εναντίον του προσωπικά δεν αισθάνομαι πλην όμως διατηρώ το δικαίωμά μου να τον κρίνω για τον πολιτικό του λόγο και τα έργα του.