Γιατί λύσσαξαν με τον Υπουργό Παιδείας

15/2/09

"Πολίτης"

Το Υπουργείο Παιδείας, ως ο κατεξοχήν θεσμικός μηχανισμός ιδεολογικού προσανατολισμού και ο εκφραστής της κυριαρχίας της παραδοσιακής διανόησης - της Εκκλησίας δηλαδή - φαίνεται ότι διαφοροποιεί τους προσανατολισμούς του. Αυτός ο μέχρι πρότινος μηχανισμός παραγωγής της μονοδιάστατης σκέψης, της πνευματικής αποβλάκωσης και του αρρωστημένου παπαγαλισμού επικουρείτο μέχρι σήμερα από την εκκλησιαστική κάστα. Ο μηχανισμός αυτός από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού λειτουργεί ως το εχέγγυο του ξεπλύματος από τη νοηματική λειτουργία της περιέργειας του μυαλού του και της κριτικής του ικανότητας. Αποχαυνώνει το παιδί και εν τέλει μέσα από τη συλλογική παραγωγή ενός νοηματικού πλαισίου ενταφιάζει τη διαφορετικότητα, την αντίθετη άποψη και απονευρώνει τη δημιουργική σκέψη. Το Υπουργείο Παιδείας μέχρι πρότινος ήταν το ιδεολογικό προπύργιο ενός ιδιότυπου και ιστορικά μυωπικού ελληνοκυπριακού εθνοκεντρισμού. Η σημασία του εκπαιδευτικού συστήματος στο νησί εδράζεται στην επιβολή μεταφυσικών ερμηνειών συγκρότησης της κοινωνίας και δρα ενισχυτικά ως προς τη διαφύλαξη και την προστασία της πολιτισμικής ηγεμονίας της εκκλησιαστικής, παραδοσιακής διανόησης. Έτσι, ο θεοκρατισμός αναδεικνύεται ως σημείο κοινωνικής αναφοράς. Ελέγχοντας το εκπαιδευτικό πρόγραμμα (δώδεκα χρόνια θεσμική πλύση εγκεφάλου στα θρησκευτικά) με τις εθνικοθρησκευτικές μυθοπλασίες τους μεγάλα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα και η Εκκλησία ευνουχίζουν την κριτική δυνατότητα και ικανότητα των παιδιών και ουσιαστικά τα απονεκρώνουν πολιτικά, κοινωνικά κι εν γένει πολιτισμικά. Αρωγός σε αυτή τη διαδικασία είναι και η λεγόμενη επίσημη καταγραφή της ιστορίας, η οποία επιβάλλει ένα πέπλο άγνοιας στην κοινωνία. Μια καταγραφή που εξισούται με την πολιτική έκφραση και ιδεοληψία που η καθεστηκυία τάξη (Εκκλησία και εθνικιστικό-οικονομικό κατεστημένο) έχουν καταφέρει να επιβάλλουν διαχρονικά στην κοινωνία. Αποτέλεσμα τούτου η επισώρευση τόσων δεινών στο νησί. Μιλούν για την εισβολή αλλά ξεχνούν το πραξικόπημα. Μιλούν για την ΕΟΚΑ αλλά ξεχνούν την ΕΟΚΑ Β΄. Δεν αναφέρονται πουθενά στον ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας, και το ρόλο της Αριστεράς στη βελτίωση των κοινωνικών όρων διαβίωσης. Δεν αναφέρονται πουθενά στις πολιτικές ευθύνες της κάθε κοινότητας για την απουσία ειρήνης στο νησί. Το ε/κ κατεστημένο έχει απαγάγει την πολιτική ιστορία του νησιού και την έχει προσαρμόσει στις ιδεολογικές του ανάγκες ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την πολιτική και κατ΄ επέκταση πολιτισμική του ηγεμονία. Με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση επιχειρείται η διασύνδεση της νοηματικής λειτουργίας των παιδιών με την ιστορικο-κοινωνική δυναμική. Σκοπείται επίσης ο περιορισμός του ρόλου των εκκλησιαστικών, οι οποίοι μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα δηλητηριάζουν πνευματικά τα παιδιά. Εν κατακλείδι, για πρώτη φορά Υπουργός Παιδείας, ως θεσμός και ως εκφραστής μιας νέας κατάστασης πραγμάτων, της οργανικής διανόησης της κοινωνίας αποπειράται να ελέγξει και να περιορίσει την τόσο βλαπτική για τον τόπο ηγεμονία της παραδοσιακής εκκλησιαστικής διανόησης που διαχρονικά είναι συνδεδεμένη με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Το λυπηρό σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι δυστυχώς ο ιδεολογικός εγκλωβισμός και κατ΄επέκταση η νοηματική λειτουργία της πλειοψηφίας των λειτουργών της εκπαίδευσης από την πρωτοβάθμια μέχρι την πανεπιστημιακή βρίσκεται κάτω από την επήρεια της παραδοσιακής διανόησης της εκκλησιαστικής κάστας. Τι διακυβεύεται στην προσπάθεια αυτή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, είναι κατά πόσο θα εξακολουθήσει να διαδραματίζει την πολιτισμική του ηγεμονία ο εκκλησιαστικός θεοκρατικός σκοταδισμός ή κατά πόσο η προσπάθεια της οργανικής διανόησης θα αναδειχθεί ως η νέα πολιτισμική ηγεμονία στο νησί. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης αυτής θα καθορίσει και τη μελλοντική προοπτική της νήσου ως μιας ευνομούμενης πλουραλιστικής δημοκρατίας.

*PhD Πολιτική Κοινωνιολογία
sckattos@cytanet.com.cy