Η πιο επικίνδυνη παραχάραξη της Ιστορίας

18/02/2009
"Η Σημερινή"

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και ο Υπουργός Παιδείας εκνευρίζονται, όταν κάποιοι κατηγορούν την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας ότι προσπαθούν να αλλάξουν το χαρακτήρα της παιδείας και ιδιαίτερα τα βιβλία της Ιστορίας. Και απαντούν ότι κάποιοι δημιουργούν θέμα που δεν υπάρχει, για να κατηγορούν την κυβέρνηση. Και ισχυρίζονται ότι απλώς σχεδιάζουν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που είναι αναγκαία αν θέλουμε να πάμε μπροστά.

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι πράγματι αναγκαία. Αλλά δεν περνά απαραιτήτως από μεθοδευμένα βιβλία της Ιστορίας ή από την αποβάθρα της Σμύρνης, όπου «συνωστίζονται χιλιάδες Έλληνες» για να βρουν μια θέση στα πλοία προς τον Πειραιά. Είναι σίγουρο πως οι επιστήμονες, που τους έχει ανατεθεί το έργο της μεταρρύθμισης, θα κάνουν μια σωστή επιστημονική εργασία, θα καταγράψουν ορθούς στόχους και θα καταρτίσουν αναλυτικά προγράμματα, καλύτερα από τα υπάρχοντα. Το θέμα είναι αν θα ακολουθήσει και στην πράξη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ώστε τα παιδιά να πάψουν να είναι παπαγάλοι και να γίνουν ερευνητές, να πάψουν να αποστηθίζουν και να προσπαθούν να κρίνουν, να αποκτούν δυναμικές γνώσεις και όχι απαντήσεις σε ερωτηματολόγια εξετάσεων, να μάθουν να μετέχουν στην ανακάλυψη της γνώσης και όχι απλώς να την αναπαράγουν για βαθμοθηρία.

Προσωπικά λέω πως και η επιστημονική μεταρρύθμιση της Ιστορίας είναι αναγκαία, για να απαλλαγούν τα βιβλία από λανθασμένες πληροφορίες που έχουν περιληφθεί σ’ αυτά, είτε για να καλύψουν τις ενοχές κάποιων παρατάξεων είτε, ακόμα, για να καλλιεργούν το εθνικό συναίσθημα σε καιρούς δύσκολους, όταν η ελευθερία κερδιζόταν με θυσίες και αίμα. Η παραχάραξη της Ιστορίας από επιστήμονες είναι δύσκολο να γίνει, εκτός αν οι επιστήμονες είναι... Κατσιαούνηδες και οι πηγές τους είναι τα κουτσομπολιά που άκουαν σε ηλικία δέκα ετών.

Το πρόβλημα που υπάρχει και που οι εκπρόσωποι του ΑΚΕΛ και της Κυβέρνησης λένε ότι είναι ανύπαρκτο, είναι άλλο. Είναι οι δηλώσεις του Προέδρου και του Υπουργού. Γιατί, ό,τι και να γράφουν τα βιβλία της Ιστορίας, το κακό γίνεται όταν ο Πρόεδρος ή ο Υπουργός Παιδείας δηλώνουν:

- ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κοινό απόκτημα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

- ότι το κράτος του 1960 ήταν συνεταιρικό και ότι για τη διάλυσή του έχουμε κι εμείς ευθύνη.

- ότι η τουρκανταρσία του 1963 ήταν διακοινοτικές ταραχές, που ήταν δημιούργημα των εξτρεμιστικών οργανώσεων των δύο κοινοτήτων, με αποτέλεσμα την εισβολή του 1974.

Αυτά μας ανησυχούν, γιατί αυτές οι δηλώσεις δείχνουν το δρόμο, καταγράφουν τις προθέσεις και τη νοοτροπία, με την οποία προσεγγίζεται η προσπάθεια για «επανένωση και ειρηνική συμβίωση» και μάλιστα χωρίς να προηγηθεί ο τερματισμός της κατοχής.

Άραγε οι ακαδημαϊκοί που θα συγγράψουν τα βιβλία της Ιστορίας θα ανατρέξουν μόνο στις ιστορικές πηγές και τα πραγματικά γεγονότα, ή θα λάβουν σοβαρά υπόψη ως πηγές και τις δηλώσεις του Προέδρου και του Υπουργού του; Ό,τι και να γράψουν, τα πραγματικά γεγονότα δεν μπορούν να τα παραχαράξουν. Όμως, αυτά που πιστεύουν και διακηρύσσουν ο Πρόεδρος και ο Υπουργός του, θα έχουν καταστροφικές συνέπειες στη διαδικασία και τη λύση του κυπριακού προβλήματος. Αυτά μας ανησυχούν, γιατί αποτελούν την πιο επικίνδυνη παραχάραξη της Ιστορίας.